Η διεθνής “αμνησία” απέναντι στα εγκλήματα Τουρκίας-Ισραήλ

Το έργο αυτό το παρακολουθούμε χρόνια. Διεθνείς παίκτες δεν αγγίζουν την κατοχική Τουρκία, επειδή τους είναι “χρήσιμη” και “υποβοηθητική”. Γι αυτό και περνούν κάτω από τα ραντάρ των… ευαίσθητων Ευρωπαίων και Αμερικανών οι συμπεριφορές της κατοχικής δύναμης. Και σε ό,τι αφορά την επεκτατική της πολιτική αλλά και σε σχέση και με τα σοβαρά δημοκρατικά ελλείμματα, που διαπιστώνονται στη χώρα.

Αντί οποιασδήποτε άλλης απάντησης σε αυτά που πράττει το καθεστώς Ερντογάν, του προσφέρονται λεωφόροι αναβάθμισης. Μια κατοχική δύναμη, με πρόδηλους επεκτατικούς σχεδιασμούς, που κατέχει εδάφη ενός κράτους- μέλους, θα μετέχει και στην νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Μια χώρα που θεωρεί ότι έχει δήθεν δικαιώματα στην Κύπρο, κατέχει εδάφη, σφετερίζεται περιουσίες και έχει αλλοιώσει το δημογραφικό χαρακτήρα της περιοχής για να ελέγξει τα κατεχόμενα, βρίσκεται στο απυρόβλητο. Κι όχι μόνο βρίσκεται στο απυρόβλητο αλλά έχει “περάσει” σε μεγάλο βαθμό και το αφήγημα ότι “φταίνε για όλα οι Ελληνοκύπριοι”. Και γιατί; Επειδή δεν αναγνωρίζουν τα αποτελέσματα της εισβολής και έκτοτε κατοχής εδαφών. Το έχουν συνηθίσει πολλοί αυτό το ψεύτικο αφήγημα, ακόμη και κάποιοι Ελληνοκύπριοι, “ρεαλιστές”, που εκφράζουν με τη στάση τους- προφανώς άθελα τους- τον τουρκικό εθνικισμό.

Υπενθυμίζεται, σε όσους το ξεχνούν, πως ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε εισαγωγικό του σημείωμα στο “Έγγραφο Στρατηγικής Δημόσιας Διπλωματίας 2024-2029”, εστιάζει στο όραμα για “μεγαλύτερη Τουρκία”. Στη λογική του αναθεωρητισμού αναφέρει πως «έχουμε τονίσει με κάθε ευκαιρία ότι “η Τουρκία είναι μεγαλύτερη από την Τουρκία” και ότι η γεωγραφία της καρδιάς μας φτάνει πολύ πέρα ​​από την Τουρκία και ότι αυτό δεν είναι επιλογή, αλλά ιστορική αποστολή…». Στη μεγάλη εικόνα η Κύπρος και η Ελλάδα αποτελούν το κοντινότερο και στρατηγικά σημαντικότερο στόχο για την κατοχική δύναμη. Στην Κύπρο το γνωρίζουμε επειδή το βιώνουμε, στο αθηναϊκό κράτος κάποιοι κάνουν πως δεν το ξέρουν!

Την ίδια ώρα, στις Βρυξέλλες έχουν προ πολλού πάθει… αμνησία. Ξέχασαν και τον Ιμάμογλου, που βρίσκεται στις φυλακές και όλους τους άλλους που διαφωνούν με τον Ερντογάν και τους έριξε στα μπουντρούμια. Όλα αυτά τα έχουν κρύψει κάτω από το χαλί και επενδύουν στη γεωπολιτική σημασία της κατοχικής Τουρκίας. Τώρα που η άμυνα τους, λόγω Τραμπ, είναι τρύπια, είπαν να χρυσώσουν την Άγκυρα! Το ίδιο ισχύει και για το Ισραήλ. Την άλλη κατοχική δύναμη της περιοχής μας. Αφέθηκε με το πρόσχημα της “αυτοάμυνας” να ισοπεδώσει μια ολόκληρη περιοχή, αναζητώντας στα συντρίμμια τρομοκράτες. Νοσοκομεία, σχολεία, σπίτια, ισοπεδώθηκαν. Οι άμαχοι και κυρίως τα παιδιά είναι τα θύματα. Και η αντίδραση;

Συζητήσεις και ανακοινώσεις, δηλώσεις και “ευγενικές εκκλήσεις”. Αυτό αποθρασύνει τον Νετανιάχου. Γι΄αυτό και ακούγονται ακραίες αναφορές πως περίπου “δεν πέθαναν 14.000”, όπως έλεγαν όλοι (ΟΗΕ κλπ) κι ως εκ τούτου, καλούν με θράσος σε… σιωπητήριο. Ζητούν, αξιώνουν, να μην υπάρχει αντίδραση στη γενοκτονία και στην επιβολή της πείνας, ως εργαλείο εξόντωσης. Σκοτώνουν καθημερινά, ισοπεδώνουν, για να καταστήσουν τη Γάζα “άδειο οικόπεδο” για τις ορέξεις τους. Προφανώς και κανένας γεωπολιτικός σχεδιασμός δεν μπορεί να στηριχθεί σε κατοχικές δυνάμεις. Οι γέφυρες που ρίχνουν είναι σαθρές και δεν αποσκοπούν στη συνεργασία αλλά στην κυριαρχία τους.