Πολιτικός από την Κριμαία προς Τραμπ: Μήπως να αγοράζαμε εμείς την Αλάσκα;

Ο αντισυνταγματάρχης αναφερόταν στις νήσους του Κυβερνήτη (Κομαντόρσκι) για να «αξιοποιηθούν από τις ΗΠΑ στην παρακολούθηση πιθανής δραστηριότητας κινεζικών υποβρυχίων πλησίον της Αρκτικής». Αυτές οι νήσοι είναι  αραιοκατοικημένη συστάδα στη Βερίγγειο Θάλασσα και απέχουν 175 χλμ. από την Καμτσάτκα (όπου έγινε ο σημερινός μεγάλος σεισμός) και ανήκουν γεωγραφικά στο διαμέρισμα των Αλεουτίων Νήσων που ειναι περίπου 70 και που οι περισσότερες ανήκουν στην Αλάσκα ή στις ΗΠΑ.

«Θέλουν να αγοράσουν τα νησιά μας επειδή δεν τους αρκεί η Αλάσκα ή τη θεωρούν λίγη; ΟΚ, τότε ας μας την δώσουν πίσω, αφού τόσο εύκολα ξανασχεδιάζουν τους χάρτες των εθνών. Και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μειώσουν λίγο το εθνικό τους χρέος με τα έσοδα. Τις είχαμε δώσει για ψίχουλα. Θα αγοράσουμε σε τιμή αγοράς. Η Αλάσκα ανακαλύφθηκε, εξερευνήθηκε και κατακτήθηκε από τους προγόνους μας», δήλωσε ο πρόεδρος του Κριμαϊκού κοινοβουλίου.

Η πρώτη γνωστή αποστολή στην Αλάσκα ήταν της Ρωσίας γύρω στο 1648 όταν ίδρυσε και την πρώτη της αποικία. Το 1741 ο Βέρινγκ ή Μπέρινγκ ηγήθηκε μίας αποστολής του ρωσικού ναυτικού με το πλοίο «Άγιος Πέτρος», η οποία έφτασε στις δυτικές ακτές της περιοχής. Με την επιστροφή της αποστολής, το πλήρωμα έφερε μαζί του γούνες από θαλάσσιες ενυδρίδες, οι οποίες θεωρούνται από τις καλύτερες γούνες παγκόσμια, και έτσι σταδιακά μικροί συνεταιρισμοί γουνεμπόρων ξεκίνησαν να εξερευνούν τις Αλεούτιες Νήσους και την Αλάσκα από τις ακτές της Σιβηρίας. Ιδρύθηκε η ρωσική Εταιρεία που άρχισε να υλοποιεί ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αποίκησης το πρώτο ήμισυ του 19ου αιώνα.

Η ήττα στον κριμαϊκό πόλεμο και τα περιορισμένα έσοδα από την Αλάσκα, έκαναν τους Ρώσους να διαπραγματευθούν την πώληση της περιοχής στις ΗΠΑ, κάτι που υλοποιήθηκε το 1867 προς μόλις 7,2 εκατομμυρίων δολαρίων. Τσάρος ήταν ο Αλέξανδρος Β΄, εναντίον του οποίου ειχαν γίνει τέσσερις απόπειρες δολοφονίας, με επιτυχημένη την τελευταία, το 1881. Προσπάθησε να καταργήσει τη δουλοπαροικία αλλά παράλληλα έχασε έναν πόλεμο (τον Κριμαϊκό) που ζημίωσε τη χώρα πολύ. Στον Κριμαϊκό η Ρωσία ηττήθηκε όταν μετά από μια σημαντική νίκη της επί των Οθωμανών, Βρετανοί και Γάλλοι συμμάχησαν με τους Οθωμανούς για να εμποδίσουν τη Ρωσία να κατέλθει νοτιότερα και ελπίζοντας να την διαμελίσουν.

Η Ρωσία τότε αποσύρθηκε από πολλές ηγεμονίες και ουσιαστικά εξέλιπαν πλέον οι αφορμές κήρυξης του πολέμου, εντούτοις η Βρετανία και η Γαλλία (παρά τις αντιρρήσεις της τότε Πρωσίας και Αυστρίας) συνέχισαν τις εχθροπραξίες απαιτώντας η Ρωσία να διακόψει κάθε σχέση με τις παραδουνάβιες ηγεμονίες, να εγκαταλείψει κάθε απαίτηση που αφορούσε οποιοδήποτε δικαίωμα παρέμβασής της στα οθωμανικά πολιτικά πράγματα ως προστάτιδα των ορθόδοξων χριστιανών, να συναινέσει στην αναθεώρηση της Σύμβασης των Στενών του 1841 και να δεχθεί να έχουν δικαίωμα ναυσιπλοΐας στον ποταμό Δούναβη όλα τα έθνη. Ο τσάρος αρνήθηκε να συμμορφωθεί με αυτά τα τέσσερα Σημεία και ο Κριμαϊκός Πόλεμος μπήκε στην τελική  φάση του επί Νικολάου για να λήξει επί Αλεξάνδρου. Αν και θεωρείται μεγάλη ήττα, ο Αλέξανδρος έκρινε ότι αν δεν συνθηκολογούσε, θα αντιμετώπιζε τρεις ή και πέντε πιθανόν στρατιές αποφασισμένες να διαμελίσουν την Ρωσία.