Η αλα Σημίτη “δημιουργική λογιστική” του Κυριάκου

Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην πρόκληση που μού επεφύλαξαν αναγνώστες  του SLpress με τα σχόλιά τους στο άρθρο μου υπό τον τίτλο «Μητσοτάκης Β: L’ etat ce moi» (12/08/2025) και ιδιαίτερα με το ερώτημα  του κ. Γιώργου Ντούνη «Τελικά, ποιά είναι η πραγματική μας δημοσιονομική κατάσταση;», με αναφορά στη δήλωση του Κώστα Σημίτη «τον Δεκέμβριο του 2018  στη Βουλή ότι το επόμενο μνημόνιο θα ήταν εκτός ευρώ!».

Η απάντηση της ταπεινότητάς μου  είναι ότι ανταγωνίζεται σε «ωραιότητα» εκείνη  των κυβερνήσεων του Κώστα Σημίτη, δηλαδή είναι ωραιοποιημένη, είναι «κεκονιαμένη» για το «θεαθήναι» και το «εντυπωσιάζειν», όπως συνεχώς και σε κάθε έκθεσή του επί του προϋπολογισμού καταγγέλλει, όπως έχω ήδη γράψει, το Ελεγκτικό Συνέδριο! Αλλά, όλα αυτά, όπως λέει ο θυμόσοφος ελληνικός λαός, «έχουν κοντά ποδάρια» και αποκαλύπτονται, όπως η περιβόητη «Δημιουργική Λογιστική», η οποία είναι μία συναρπαστική ιστορία, την οποία έχω παρουσιάσει σε όλα σχεδόν τα οικονομικά βιβλία και, φυσικά, σε δημοσιογραφικές έρευνες με τη μορφή φακέλων.

Η συναρπαστική ιστορία της «Δημιουργικής Λογιστικής»

Είναι, λοιπόν,  συναρπαστική η ιστορία της «Δημιουργικής Λογιστικής»,  διότι πολλές πτυχές της είναι σχεδόν άγνωστες στον ελληνικό λαό και το μόνο που είναι περισσότερο γνωστές είναι οι περιβόητες «Απογραφές» που διενήργησαν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του 2004 υπό τον Κώστα Καραμανλή και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό τον Γιώργο Παπανδρέου  το  2009 για να βγάλει η μία τα μάτια της  χώρας μας κάνοντάς την χλεύη της Ευρώπης!

Υπενθυμίζω ότι η «Απογραφή» που έκανε η τότε, νέα, κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας καθώς κι εκείνη που έκανε στη συνέχεια η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009  απλώς αποκάλυπταν το συνεχιζόμενο πολιτικό και οικονομικό δράμα της χώρας μας και, το κυριότερο, την αναξιοπιστία της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Eurostat. Σημειώνεται ότι η αναξιοπιστία της χώρας μας είχε γίνει «βούκινο» στην Eurostat ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 με τα στοιχεία που αποστέλλονταν με βάση την περιβόητη «Δημιουργική Λογιστική», για τα οποία υπήρχαν αμφιβολίες ή υποψίες!

Αλλά, ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος συνεχώς έλεγε ότι για όλα τα δεινά  φταίνε οι άλλοι, όπως σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης (για όλα τα άγη που προκλήθηκαν επί κυβερνήσεών του, όπως Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ κλπ, επικαλείται ως άλλοθι τις «διαχρονικές παθογένειες», ότι δηλαδή φταίνε όλοι οι προηγούμενοι πλην εκείνου!) πήγαινε γυρεύοντας, όπως «ο λαγός  που κουνάει τη φτέρη για κακό του κεφαλιού του» ή  όπως «η γίδα που πηγαίνει να ξυθεί στη γκλίτσα του τσοπάνη», με το θέμα να πάρει  φανερά πια άσχημες διαστάσεις για το κύρος της χώρας μας.

Ο Κώστας Σημίτης και η επιστολή – καταπέλτης

Συγκεκριμένα, στις 21 Δεκεμβρίου 2004 στην εφημερίδα “Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς” δημοσιεύθηκε άρθρο του Κώστα Σημίτη υπό τον τίτλο «Η αναθεώρηση του ελληνικού ελλείμματος έβλαψε την Ευρώπη», στην οποία επισημαινόταν ότι η αναθεώρηση των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων οφείλεται στην αναδρομική εφαρμογή νέων κανόνων. Ύστερα από μια ακριβώς εβδομάδα, στις 28 Δεκεμβρίου 2004 δημοσιεύτηκε στην ίδια εφημερίδα επιστολή – απάντηση του τότε διευθυντή της Eurostat Γκίντερ Χανράϊχ, με την οποία διαψεύδονταν όλοι οι σχετικοί ισχυρισμοί του Κώστα Σημίτη, υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνησή του παρουσίαζε ψευδή στοιχεία για τις αμυντικές δαπάνες, τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων και τους κεφαλαιοποιημένους τόκους από κρατικά ομόλογα.

 Η επιστολή του Γκίντερ Χανράϊχ έχει ως εξής:

«Κύριε διευθυντά, διάβασα με ενδιαφέρον στις 21 Δεκεμβρίου 2004 το άρθρο «Η αναθεώρηση του ελληνικού ελλείμματος έβλαψε την Ευρώπη» του τέως πρωθυπουργού της Ελλάδος Κώστα Σημίτη. Η Eurostat συμφωνεί με τον κ. Σημίτη ότι χρειάζεται να βελτιωθεί η επίβλεψη των λογιστικών στοιχείων των εθνικών Κυβερνήσεων. Η Eurostat συμφωνεί, επίσης, ότι το δημόσιο χρέος και τα στοιχεία περί του ελλείμματος πρέπει να μην επηρεάζονται από τον κύκλο των πολιτικών γεγονότων.

Ωστόσο, η Eurostat δεν μπορεί να συμφωνήσει με ορισμένους άλλους ισχυρισμούς του κ. Σημίτη, ειδικότερα ότι η αναθεώρηση των ελληνικών στοιχείων οφείλεται στην αναδρομική εφαρμογή νέων κανόνων. Τα ζητήματα αυτά έχουν καλυφθεί λεπτομερώς από την Έκθεση που παρουσίασε η Eurostat στην Κομισιόν (Ευρωπαϊκή Επιτροπή) την 1η Δεκεμβρίου 2004 και στο Ecofin στις 7 Δεκεμβρίου 2004. Η Έκθεση αυτή είναι διαθέσιμη στην ιστοσελίδα της Eurostat. Μεταξύ των άλλων, η Έκθεση δείχνει ότι οι ελληνικές αρχές είχαν σαφώς υποτιμήσει στις αναφορές τους τις αμυντικές δαπάνες, ανεξάρτητα από τον τρόπο καταγραφής τους, είχαν υπερτιμηθεί τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων και υπολόγιζαν λανθασμένα τους κεφαλαιοποιημένους τόκους από τα κρατικά ομόλογα.

Η Eurostat διαπίστωσε ότι παρά τις διαβεβαιώσεις των ελληνικών αρχών ότι θα εφαρμόσουν τους κατάλληλους λογιστικούς κανόνες, αυτό δεν συνέβαινε πάντοτε σωστά. Η αναφορά, επίσης, καταδεικνύει ότι, παρά τις ανησυχίες που είχε κατ’  επανάληψη εκφράσει δημοσίως η Eurostat, οι πληροφορίες που παρείχαν οι ελληνικές αρχές δεν επέτρεπαν να καταλήξει στα σωστά μεγέθη του ελληνικού ελλείμματος.

Προκειμένου να αποφευχθούν αντίστοιχα προβλήματα στο μέλλον, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έλαβε σειρά από πρωτοβουλίες. Η Κομισιόν υιοθέτησε στις 22 Δεκεμβρίου 2004 αναφορά προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, προτείνοντας σειρά μέτρων, όπως: η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της Eurostat στην παρακολούθηση και την εξονυχιστική εξέταση των δημοσιονομικών δεδομένων, η ενίσχυση του προσωπικού και των οικονομικών μέσων της Eurostat, ώστε να διευκολυνθεί η επιτόπια επαλήθευση των δεδομένων που παρέχουν τα κράτη-μέλη, και η εξασφάλιση ελάχιστων προδιαγραφών ανεξαρτησίας και ακεραιότητας των στατιστικών υπηρεσιών.

Άπαξ και εφαρμοσθούν, τα στοιχεία αυτά θα ενισχύσουν σημαντικά την αξιοπιστία των στοιχείων ως προς το δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα».

Επίσης, λίγα χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2012, ο Κώστας Σημίτης επανέλαβε τους ίδιους ισχυρισμούς και στην εφημερίδα «Le Monde», προσπαθώντας να  δώσει απάντηση στις κατηγορίες περί εξαπάτησης των Βρυξελλών από την Ελλάδα για την είσοδο στην Ευρωζώνη. Στο άρθρο αυτό ο Κώστας Σημίτης υποστήριζε ότι είναι αβάσιμες οι δηλώσεις του τότε  Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί, περί των αλλοιωμένων στοιχείων της Ελλάδος, προκειμένου να ενταχθεί στην ΟΝΕ και ότι για όλα φταίει ο … Κώστας Καραμανλής!

«Η Ελλάδα εντάχθηκε στην Ευρωζώνη με βάση την αξιολόγηση των στοιχείων του 1999. Το 2004 η νέα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχώρησε σε αναδρομική μετατροπή των κανόνων λογιστικής εγγραφής των αμυντικών δαπανών», τόνιζε, εξηγώντας ότι με αυτόν τον τρόπο τα κονδύλια που διατέθηκαν για οπλικά συστήματα που παρελήφθησαν το 2004 μεταφέρθηκαν στον προϋπολογισμό προηγούμενης περιόδου κατά την οποία παραγγέλθηκαν.

«Έχει καταγγελθεί επανειλημμένως αυτή η απάτη που βασίστηκε σε πολιτικά κίνητρα», σημείωνε αναφορικά με τις αποφάσεις της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή μετά το 2004. «Ας ελπίσουμε ότι οι ενστάσεις για τα στατιστικά στοιχεία θα δώσουν τη θέση τους σε πιο ώριμες σκέψεις», κατέληξε ο Κώστας Σημίτης.

Νέα διάψευση από τον Ευρωπαίο επίτροπο Όλι Ρεν!

Αλλά, μετά τον γενικό διευθυντή της Eurostat Γκίντερ Χανραϊχ και τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί και ο τότε Ευρωπαίος επίτροπος υποστήριζε ότι η Ελλάδα μπήκε το 2001 στην Ευρωζώνη με ψευδή στοιχεία, συντρίβοντας αντίθετους ισχυρισμούς του Κώστα Σημίτη που προκλητικά παρουσίαζε σε άρθρα του στο διεθνή Τύπο. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2012 ο τότε Ευρωπαίος επίτροπος Όλι Ρεν σε συνέντευξή του στο BBC τόνισε ότι η Ελλάδα μπήκε το 2001 στην Ευρωζώνη με ψευδή στοιχεία. Στην ερώτηση, συγκεκριμένα, εάν η Ελλάδα θα πρέπει να βρίσκεται στην Ευρωζώνη, ο Ευρωπαίος επίτροπος απάντησε ότι η Ελλάδα δεν αποκάλυψε την αλήθεια για τα στοιχεία της το 2001 όταν έγινε δεκτή σε αυτήν!

Σημειώνεται  ότι η δεύτερη επιτήρηση της ελληνικής οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έγινε το 2004, όταν, ύστερα από την «Απογραφή» και τις αλλεπάλληλες αναθεωρήσεις των δημοσιονομικών στοιχείων, διαπιστώθηκε ότι η απελθούσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άφησε έλλειμμα 7,8% του ΑΕΠ για το 2003, έναντι 1% ή 2% που είχε προβλέψει ή καταθέσει (και η οικονομική ιστορία επαναλαμβάνεται ως … φάρσα, όπως έλεγε ο «σύντροφος» Μαρξ)! Αλλά, παρόμοιες συστάσεις και εκθέσεις – καταπέλτες είχαν απευθυνθεί στη χώρα μας και πολύ πριν από την πρώτη επιτήρηση το 1994.

Πράγματι, η ιστορία είναι συναρπαστική, με πολλές απογραφές και δεκάδες αναθεωρήσεις και  ένταξη της χώρας μας στην επονείδιστη  Διαδικασία Υπερβολικού Ελλείμματος, αλλά η συνέχειά της με την υπενθύμιση «οικείων κακών», που έκανε ο δυστυχής Φρύνιχος με το έργο του «Μιλήτου άλωσις» και βρήκε και τον μπελά του (πρόστιμο και απαγόρευση του έργου από την αθηναϊκή «Δημοκρατία», είναι … ενοχλητική…