Τι μας λέει η συνάντηση στην Αλάσκα για τα εθνικά θέματα

Το αρνητικό γεγονός, όπως η μη κήρυξη εκεχειρίας στην Ουκρανία, συνοδεύεται από το θετικό αποτέλεσμα ότι δεν αναγνώρισε εδαφικά τετελεσμένα, αλλά άφησε τους δύο άμεσα ενδιαφερομένους ηγέτες, Ζελένσκυ και Πούτιν, να λύσουν τις διαφορές τους και να τερματίσουν τον πόλεμο. Η Αμερική αποσύρεται από τον ηλίθιο πόλεμο του Μάρκο Ρούτε. Επίσης, η αναθέρμανση σχέσεων Αμερικής και Ρωσίας απομακρύνει τον μεταξύ τους πόλεμο, που θα ήταν πυρηνικός, αρά καταστρεπτικός για όλους στον πλανήτη.

Διατηρεί μεν προσώρας τις διεθνείς κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας, αλλά αμβλύνει τις ενεργειακές απαγορεύσεις του Ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, ευθύς ως επιτευχθεί ανακωχή στο Ουκρανικό μέτωπο, μετά από μία νέα συνάντηση Πούτιν-Τράμπ, στην Μόσχα αυτή την φορά. Τέλος, συνεπάγεται την αποδυνάμωση της Ευρωπαϊκής φωνής στα διεθνώς δρώμενα και την αποδοκιμασία της πολιτικής ηγεσίας, που συμπεριλαμβάνει και το ΝΑΤΟ, το οποίο τίθεται υπό Γερμανική κηδεμονία.

Όλα αυτά έχουν σημασία για τα καθ’ ημάς, ιδίως όσον αφορά στις σχέσεις μας με την διεκδικητική Τουρκία. Η παρεμπόδιση των Ευρωπαϊκών ενεργειακών και τηλεπικοινωνιακών δικτύων στο Αιγαίο πέλαγος είναι υπόθεση που θα λυθεί μόνο από συλλογική Ευρωπαϊκή και όχι αποκλειστικώς Ελληνική επιχείρηση από θαλάσσης κι αέρος.  Το status quo ex ante στο Αιγαίο διατηρείται, όπως η εδαφική κυριαρχία της Ουκρανίας και δεν επηρεάζεται από τετελεσμένα, πράγμα που σημαίνει ελπίδα αποκαταστάσεως της ενότητος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μία συνδυασμένη επιχείρηση της Γαλλίας και του Ισραήλ, για το ναυτικό αποκλεισμό και καταστροφή των Τουρκικών κέντρων διοικήσεως και πληροφοριών στα κατεχόμενα εδάφη και με μία προληπτική επιδρομή στα Τουρκικά αεροδρόμια, όπως έγραψε προσφάτως η Ισραηλινή έγκυρη εφημερίδα Israel Haymon (*), αποτελεί μία εναλλακτική λύση του Κυπριακού, εάν η Τουρκία συνεχίσει την πολιτική απορροφήσεως του ψευδοκράτους στο βορρά. Η στρατηγική ασφάλεια του Ισραήλ δύσκολα συμβιβάζεται με τον εκτουρκισμό της Κύπρου.

Το γε νυν έχον είναι ότι το Αιγαίον διατηρείται κατά 67% Ελληνικό και τα Τουρκικά αεροπλάνα δεν το παραβιάζουν πλέον. Βέβαια, αυτό μπορεί να αλλάξει εν μια νυκτί, όταν οι Γερμανοί διαταράξουν την σημερινή ισορροπία δυνάμεων Τουρκίας και Ελλάδας, αλλά η ενυπάρχουσα αντίφαση προς την ιδιότητα της Ελλάδος ως εταίρου της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή “διαίρεση” θα σημάνει την επιτάχυνση της αποσυνθέσεως της, όπως σήμερα η από τηλεφώνου ενημέρωση του ΝΑΤΟ για τα κυοφορούμενα οδυνηρά αποτελέσματα της διασκέψεως στην Αλάσκα, για το μέλλον της Βορειοατλαντικής συμμαχίας που έπαυσε να έχει γεωπολιτική σημασία. Το άλλο σημαντικό περιστατικό είναι ότι για τα επόμενα τρία χρόνια της προεδρίας Τραμπ, η ειρήνη θα πρυτανεύσει στην Κινεζική νότια θάλασσα, όχι όμως και στη Μεσόγειο, ιδίως αν η Τουρκία συνεχίσει τον ταραχοποιό της ρόλο ως εκπροσώπου του ριζοσπαστικού Ισλάμ.

(*) ΄Αρθρο του Sheldon Adelson για την “επείγουσα ενέργεια” κατά της Τουρκίας, η οποία έχει παραιτηθεί από την Κύπρο το… 1878, όταν η Μεγάλη Βρετανία ανέλαβε την προστασία των Ελληνοκυπρίων, όπως αργότερα των Εβραίων στην Παλαιστίνη με την διακήρυξη Μπάλφουρ το 1917.