Καταρρέει το αφήγημα του αναντικατάστατου Κυριάκου

Η λαϊκή υποστήριξη στην κυβέρνηση έχει χαθεί όχι μόνο απ’ το όργιο εκατομμυρίων των αστικοτσιφλικάδων στον ΟΠΕΚΕΠΕ, όταν 700.000 τριαντάρηδες έχουν φύγει από την χώρα την τελευταία δεκαετία των ευρωμνημονίων κι όταν η ακρίβεια πλήττει την μεσαία τάξη αλλά κι από διαδεδομένη αίσθηση ότι ο κυβερνήτης στερείται ακεραιότητος, πολιτικής φαντασίας και ικανών συνεργατών. Οι συνεχείς υποχωρήσεις του κυρίου Μητσοτάκη προς τα τουρκικά τετελεσμένα κι η σύγκριση με τον αδίστακτο Ερντογάν – για να λέμε τα πρόσωπα με τ’ όνομα – αποκαλύπτουν ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός» στο Μαξίμου. Μόνο ο κ. Γεωργιάδης δεν το βλέπει.

Ο διευθυντής της ορχήστρας κωφεύει σαν τον Μπεντόβεν. Ούτε την Πάτρα δεν έσωσε από τους εμπρηστές η κυβέρνηση. Πώς θα σώσει το Καστελλόριζο που η Τουρκία απεστέρησε της ΑΟΖ του; Δεν τολμά να κλείσει το τουρκικό πρακτορείο της Κομοτηνής που δρα ως κράτος εν κράτει. Αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις ιταμότητες του Ράμα που διεκδικεί την Θεσπρωτία; Ανέχεται τις συνεχείς «μεταναστευτικές εισροές» του Χαφτάρ. Δεν γίνεται δεκτός στην Ουάσιγκτον και στη Μόσχα.

Καταρρέει η κυβέρνηση των 61 “υπουργών”

Είναι προφανές ότι εθνικές επιταγές επιβάλλουν την αλλαγή «μαέστρου» στην ορχήστρα της κυβέρνησης και την επιλογή ενός προσώπου που να εμπνεύσει εμπιστοσύνη προτού φθάσουμε στην κρίσιμη στιγμή της αναμέτρησης με τον προαιώνιο εχθρό, τον ειρηνομεσίτη και τους «προθύμους» εταίρους μας.

Η θεωρία του «αναντικατάστατου» πλέον κατέρρευσε. Ακόμη κι ένας περιπτεριούχος της γειτονιάς με τα 3000 είδη των οποίων ξέρει τις τιμές, θα τα πήγαινε καλύτερα με τους 61 «υπουργούς» της «επιτελικής διακυβέρνησης». Η αλλαγή είναι επιβεβλημένη και καθυστέρησε. Η σανίς σωτηρίας θα βρεθεί. Αρκεί ν’ ακούει εθνικά ο αντικαταστάτης του.