Έφτασε να πλαγιοκοπά τον ΔΗΣΥ το ακροδεξιό ΕΛΑΜ!

Το φαινόμενο ΕΛΑΜ δεν είναι σημερινό. Είναι, ωστόσο, προφανές ότι αφέθηκε από το πολιτικό σύστημα να εισέλθει σε μια πορεία κανονικοποίησης. Και επί τούτου θα πρέπει να αναληφθούν ευθύνες μεταξύ των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου. Σημειώνεται ότι, επί της προηγούμενης διακυβέρνησης, το ΕΛΑΜ πολλές φορές στη Βουλή, λειτούργησε ως το εξαπτέρυγο του ΔΗΣΥ. Κορυφαία στιγμή η εκλογή Προέδρου της Βουλής. Αυτό ως αναγκαία υπενθύμιση.

Η… αθόρυβη και συστηματική, μεθοδική προσπάθεια οικοδόμησης ενός ψηφοδελτίου από πλευράς ΕΛΑΜ, όπως φαίνεται, στοχεύει στην επέκτασή του προς την ευρύτερη Δεξιά. Και συγκεκριμένα προς τη λαϊκή Δεξιά. Αυτό γίνεται και με τις μεταγραφές από τον ΔΗΣΥ. Μεταγραφές που χρησιμοποιούνται και ως ξέπλυμα του κόμματος της Ακροδεξιάς. Είναι “διαβατήριο” για την πολιτική επέκτασής του.

Τελευταία μεταγραφή, όπως είναι γνωστό, ο τέως δήμαρχος Στροβόλου, Ανδρέας Παπαχαραλάμπους, τον οποίο θα μπορούσε να τον διεκδικήσει προφανώς και ο Δημοκρατικός Συναγερμός, από τον οποίον προέρχεται. Δεν το έπραξε, καθώς φαίνεται πως υπάρχει (ακόμη) θέμα με τη στάση του στις τελευταίες προεδρικές εκλογές. Αν και είναι σαφές πως μεγάλος αριθμός Συναγερμικών υποστήριξαν τον νυν Πρόεδρο, Νίκο Χριστοδουλίδη από τον πρώτο γύρο και η πλειοψηφία στο δεύτερο. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα και όχι του παρόντος.

Είναι σαφές ότι το ΕΛΑΜ έχει πρόσβαση στη δεξαμενή ψήφων του ΔΗΣΥ και των κομμάτων του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου. Οι έρευνες κοινής γνώμης παρουσιάζουν το ΕΛΑΜ να είναι το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα, που παρουσιάζει άνοδο. Τούτο, βέβαια, θα συνεχίζεται όσο το πολιτικό σύστημα, παραμένοντας απαξιωμένο, δεν μπορεί να βρει τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων της κοινωνίας, της χώρας και πολιτικές σωστής διαχείρισης των κρίσεων.

Η απαξίωση φέρνει το ΕΛΑΜ

Το θέμα είναι πως ούτε το ΕΛΑΜ δίνει λύσεις. Ούτε καν προτάσεις παρουσιάζει. Είναι εν πολλοίς ένα… βουβό κόμμα, που εισπράττει από τη φθορά των παραδοσιακών κομμάτων. Κι εάν δεν εμφανιζόταν το “ΑΛΜΑ”, το οποίο φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις να αντλεί ψηφοφόρους από όλο το πολιτικό φάσμα καθώς δεν έχει ιδεολογικούς περιορισμούς/όρια, τότε το ΕΛΑΜ θα ενισχυόταν ακόμη περισσότερο.

Είναι σαφές πως γενικά η ακροδεξιά, όχι μόνο στην Κύπρο, επιχειρεί να δημιουργήσει ώσμωση με όμορες ιδεολογίες. Τούτο φαίνεται και στην Ιταλία και αλλού, ενώ στην εξίσωση θα πρέπει να μπει και η πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι η ακροδεξιά αφήνεται να κανονικοποιείται μέσα από το σύστημα.

Αυτά τα φαινόμενα, δεν φαντάζουν σήμερα να είναι παροδικά. Η εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων δεν είναι περιστασιακή, αν και δεν έχει πολιτικό υπόβαθρο. Ενίοτε δεν έχει και ιδεολογικό υπόβαθρο. Οι πολιτικές μετακομίσεις, οι μεταγραφές, μπορεί να προκαλούν πρωτίστως το πολιτικό κουτσομπολιό αλλά δεν είναι…ανέμελες κινήσεις.

Το ΕΛΑΜ είναι μέρος του συστήματος και ένα κόμμα που δεν μπορεί, ούτε προτείνει επί της ουσίας λύσεις. Είναι σαφές πως μια παρατεταμένη αξιακή κρίση δεν αντιμετωπίζεται προβάλλοντας ως λύση την ακροδεξιά. Ούτε και φαινόμενα τύπου Φειδία. Η διέξοδος δεν είναι μια “βουβή” και προσαρμοστική ακροδεξιά, που κάποια στιγμή θα δείξει τα δόντια της. Ούτε λύση είναι η συλλήβδην απόρριψη. Ούτε η λύση είναι οι περιστασιακές, επιμέρους διαχειριστικές προσπάθειες. Λύση είναι οι προτάσεις, χωρίς αντιφάσεις και με περιεχόμενο.