Τι μας είπε η 53χρονη Ελληνίδα που διέσχισε κολυμπώντας τη Μάγχη

Η 53χρονη Ελληνίδα Πάττυ Στογιαννίδου παράδειγμα θέλησης βραβεύεται το Νοέμβριο σε ειδική τελετή για την κολύμβηση της Μάγχης στο Folkestone της Αγγλίας έχοντας δίπλα την μητέρα και την κόρη της. Οι εγχώριες βραβεύσεις της συνεχίζονται για την κολυμβήτρια πρότυπο, πολλές πόλεις όπως Ολυμπιάδα , Ηγουμενίτσα, Άρτα, Λίμνη Πλαστήρα, Παξοί, Φούρνοι Ικαρίας, Μεσολόγγι, τελευταία Πρέβεζα. «Εχθές βραβεύτηκα από τον Δήμαρχο Πρέβεζας κ. Νίκο Γεωργάκο και τον πρόεδρο του Ναυτικού Ομίλου κ. Αντώνη Χρήστου, θα πει. Είναι μεγάλη τιμή για μένα η αναγνώριση της προσπάθειας μου! Όλη αυτή η έκφραση αγάπης και η εκτίμηση, μου δίνουν την κινητήρια δύναμη να μη σταματώ να τολμώ και να ονειρεύομαι ! Ειλικρινά αισθάνομαι ευλογημένη »…

Ο διάπλους της Μάγχης για ένα κολυμβητή/τρια είναι όνειρο ζωής, ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, λόγω των ιδιαιτεροτήτων που ισχύουν όπως τα παγωμένα νερά, η παλίρροια, οι δύσκολες θερμοκρασίες, η ναυτιλιακή κίνηση, οι απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες που επικρατούν, γι ‘αυτό και δίκαια θεωρείται ως η “κορωνίδα της θαλάσσιας κολύμβησης” που βάζουν σαν στόχο κατάκτησης μόνο έμπειροι αθλητές με μεγάλη προετοιμασία και θέληση. Για την Κλεοπάτρα (Πάττυ) Στογιαννίδου που ζει στην Θεσσαλονίκη, αυτά ήταν γνωστά. Το τόλμησε, τα κατάφερε και διέσχισε σε 13 ώρες ασταμάτητης κολύμβησης την απόσταση των 45 χιλιομέτρων, διανύοντας 10 χιλιόμετρα επιπλέον από την πραγματική απόσταση σε ευθεία γραμμή λόγω της παλίρροια που απαιτούσε άλλους χειρισμούς.

^{Το μετάλλιο που έδωσαν στην Ελληνίδα κορυφαία κολυμβήτρια στον τερματισμό του διάπλου της Μάγχης}

“Σκληρό καρύδι” όπως θα διαπιστώσουμε αφού πάντα η στοχοπροσήλωσή της σε ό,τι αγαπά είναι υποδειγματική. Μητέρα τριών παιδιών της Κατερίνας 29 χρόνων, του Γιώργου 26, του Δημήτρη 17, εργαζόμενη, προπονήτρια στο Δημοτικό κολυμβητήριο Θεσσαλονίκης, μας λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Πληρώνομαι για να κάνω αυτό που αγαπώ»!

Ανιχνεύοντας την ζωή της, πληροφορούμαστε ότι είχε αφήσει για χρόνια τις πισίνες λόγω της ανατροφής των τριών παιδιών κι επέστρεψε δριμύτερη μόλις ανάσανε από τις υποχρεώσεις. Πάντως η ιδέα να διασχίσει το περίφημο κανάλι, μία από τις πιο δύσκολες θαλάσσιες διαδρομές στον κόσμο, είχε αποκρυσταλλωθεί στην σκέψη της ως στόχος ζωής που τον μεθόδευσε συστηματικά πριν πέντε χρόνια ώστε να φθάσει η στιγμή τον Ιούνιο του 2025 να τον πραγματοποιήσει.

^{Η υπογραφή του συμφωνητικού της κ. Στογιαννιδου μαζί με τον παρατηρητή – κριτή της επίσημης διοργάνωσης ότι θα συμμορφωθεί με τις υποδείξεις του.}

Η καθυστέρηση δεν οφειλόταν στην ίδια αλλά στις ανησυχίες του συζύγου της, για τους κινδύνους της συγκεκριμένης διαδρομής, που την κρατούσαν στη στεριά και τις υποχρεώσεις της στο Δημοτικό κολυμβητήριο Θεσσαλονίκης. Η ξαφνική απώλεια του άντρα της Κωνσταντίνου Τσάμη, την ώθησε να δει πιο δυναμικά αυτή την προτεραιότητα, τον δικό της στόχο ζωής που την καθόριζε. «Ήξερε τις σκέψεις μου φοβόταν μην πάθω κάτι, μας χρειάζονται τα παιδιά,-εξομολογείται- αλλά έφυγε εκείνος… Όταν του έλεγα για το εγχείρημα μου η φράση του ήταν: “Σοβαρεψου”. Ως χαρακτήρας με ενθάρρυνε σε όλα. Ήξερε το πάθος μου για την γυμναστική, τον αθλητισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι και εγώ και η δίδυμη αδελφή μου Κυριακή και ο αδελφός μου Αναστάσιος έχουμε τελειώσει Γυμναστική Ακαδημία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Μια ζωή ήμασταν στα γήπεδα, στα κολυμβητήρια. Το είχαμε στο DNA μας. Θυμάμαι έκανα μεταπτυχιακό μαζί με την αδελφή μου, έχοντας δύο μικρά παιδιά κι ένα μωρό στην αγκαλιά…»

Κολύμβηση στα στενά της Μάγχης

»Η απόφαση να βάλω τον στόχο για τον διάπλου από τις αγγλικές στις γαλλικές ακτές ήρθε σαν υπόσχεση στη μνήμη του συζύγου μου. Ήθελα κάτι δυνατό και πέρα από τα συνηθισμένα. Ήταν μία ευκαιρία να στοχοθετησω την ζωή μου γνωρίζοντας τις δυσκολίες και το ρίσκο που έπαιρνα και με το δεδομένο ότι έπρεπε όλα πλέον να τα αντιμετωπίζω μόνη μου. Προετοιμασία, σκληρές προπονήσεις, οικονομικό κόστος. Όταν το είπα στους δικούς μου έτοιμη πλέον αθλητικά, ο αδελφός μου ήταν από την πρώτη στιγμή δίπλα μου, κάθετος.

“Πάνε, φύγε” οι πρώτες κουβέντες του. Μου έδωσε θάρρος, ώθηση και τα πρώτα 2000 ευρώ που δεν του περίσσευαν. Συνέβαλαν και φίλοι να καλυφθούν οριακά τα αεροπορικά, το κόστος, όπως και το Stoixima που κάλυψε το απαραίτητο συνοδευτικό σκάφος με 6000 ευρώ. Τότε είδα ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεις χορηγούς, πόρους για τα βασικά έξοδα που καλείσαι να αντιμετωπίσεις για κάτι τόσο δύσκολο. Είναι αυτή η νοοτροπία να μην ενθαρρύνουν κάτι καινούργιο. Όταν φέρεις το μετάλλιο, τη νίκη, τότε ανοίγουν οι δρόμοι αλλά αυτό αποτελεί τροχοπέδη για πολλούς αθλητές με δυνατότητες και φιλοδοξία που μένουν στο περιθώριο.»

^{Νιώθω ευγνωμοσύνη που το Stoixima μου κάλυψε τα έξοδα του απαραίτητου συνοδευτικού σκάφους.}

Ερώτηση: Πριν φθάσουμε στην μέρα του αγώνα πως γινόταν οι προπονήσεις σας;

-Από την αρχή είχα ευτυχώς ένα συναθλητή, τον Κωνσταντίνο Λέτσο που κολυμπούσαμε μαζί. Έπρεπε να αυξήσω τις αντοχές μου, να βρω παγωμένα νερά όπως αυτά που θα είχα να αντιμετωπίσω. Έτσι κολυμπούσα στον Ποταμό της Επανωμής και μετά έβγαινα μελανιασμενη, “μώβ” κυριολεκτικά και χρειαζομουν χρόνο να συνέλθω. Έπρεπε να καλύψω τα στάνταρ που απαιτούνταν με συνεχή κολύμβηση 6 ωρών και τις ανάλογες βεβαιώσεις για να αποφασίσει η διοργάνωση αυτών των μαραθωνιων στην Αγγλία, την συμμετοχή μου.

^{Η 53χρόνη Πάτυ Στογιαννιδου Θεσσαλονικιά με καταγωγή από Κομοτηνή που σε 13 ώρες διέσχισε την θάλασσα της Μάγχης.}

Επέλεξα αντί απλά να κολυμπήσω 6 ώρες οπουδήποτε σε παγωμένα νερά (ήταν βασική προϋπόθεση από τη διοργάνωση η απόδειξη ότι αντέχω σε θερμοκρασία νερού κάτω από 15 βαθμούς), να κολυμπήσω τον Τορωναίο κόλπο για πρώτη φορά Χειμώνα! Ο Τορωναίος κόλπος ήταν ο πρώτος μου αγώνας στη μαραθώνια κολύμβηση και συναισθηματικά -συμβολικά σήμαινε πολλά για μένα! Γιατί όχι σε κάτι τόσο σημαντικό για μένα να είναι και το μέσο για την έναρξη του ονείρου μου!

Ερώτηση/Πράγματι, είχατε στο ενεργητικό σας και τον διάπλου του Τορωναίου κόλπου από την Καλλιθέα της Κασσάνδρας στην Νικήτη Σιθωνίας στην Χαλκιδική με διθυραμβικά σχόλια από τον τοπικό Τύπο κι όχι μόνο.

Επέλεξα όπως προανέφερα αντί για τον καλοκαιρινό διάπλου που τον είχα κάνει το 2013 και μαγεύτηκα από την εμπειρία, όπως κι άλλοι αθλητές, να τον κάνω για 1η φορά στα χρονικά στην χειμερινή περίοδο! Δύσκολο εγχείρημα, αλλά βγήκα νικήτρια αν και εξαντλημένη αψηφώντας το κρύο και τα μποφόρ μετά από 8ωρες και τρία λεπτά. Αυτό μου έδωσε τεράστια δύναμη να αποδεχθώ την πρόκληση, να τολμήσω και για τον επόμενο στόχο τέσσερις μήνες μετά, στην Μάγχη.

Οι προπονήσεις εξαντλητικές και διαρκείς ανάμεσα στο καθημερινό πρόγραμμα των υποχρεώσεων μου. Αυτό που λέω πάντα όπου μου δίνεται η ευκαιρία είναι να τολμάμε πράγματα που μας τροφοδοτούν ενέργεια, δύναμη, ικανοποίηση που βάζουμε ως στόχους άσχετα από το αποτέλεσμα. Βέβαια αν νιώσεις ότι η υγεία σου φθάνει στα όρια της, ότι κλονίζεται, σταμάτα!

Σας εξομολογούμαι και το κάνω για πρώτη φορά, ότι λίγο πριν τερματίσω στις Γαλλικές ακτές είχα φθάσει στα όρια μου. Ένιωθα ότι παγώνω από τη μέση και κάτω. Όταν δε μου είπαν από το σκάφος ότι έχω 500 μέτρα για να φτάσω αναθάρρεψα. Αμέσως όμως άλλαξαν τα δεδομένα. “Έχεις 5 χιλιόμετρα”, με ενημέρωσαν γιατί εμφανίστηκε ένα δυνατό ρεύμα της παλίρροιας… Εκείνη την στιγμή είπα μέσα μου “δεν αντέχω, θα εγκαταλείψω…” Τα νερά 15 βαθμοί παγωμένα κι εγώ κατάκοπη. Αστραπιαία τότε πέρασαν από τα μυαλό μου τα πρόσωπα των τριών παιδιών μου, των ανθρώπων που με στήριξαν. “Θα συνεχίσω” είπα μέσα μου, έσφιξα τα δόντια και κατάφερα να τερματίσω στις γαλλικές ακτές. Η υποδοχή ήταν πολύ θερμή. Με χειροκροτούσαν, φώναζαν Greece, Greece! Φωτογραφήσεις, βίντεο, κι εγώ αναπτερωμένη με ένα απερίγραπτο συναίσθημα βαθιάς ικανοποίησης.

^{“Κατάμαυρα τα νερά στην Μάγχη, δεν ξεχώριζα το νυκτερινό ουρανό και την θάλασσα κολυμπούσα τυφλά” θα πει.}

Βέβαια ήμουν οριακά να πάθω υποθερμία. Όταν βγήκα ζήτησα ένα ζεστό τσάι, με αγκάλιαζαν, μου έδιναν συγχαρητήρια αλλά εγώ ήθελα επειδή ήμουν κατάκοπη απλά να κοιμηθώ. Κι έτσι έγινε γιατί επέστρεψα με το συνοδευτικό σκάφος στο οποίο κυμάτιζε συνέχεια η ελληνική σημαία, στην Αγγλία.

Ερώτηση: Και οι επιτυχίες σας παρατηρώ συμπίπτουν με εξαιρετικές συγκυρίες που τις κάνουν αξέχαστο ορόσημο. Τί σημαίνουν για σας; Για παράδειγμα η διέλευση της Μάγχης και η έγκρισή της συνέπεσε με την παγκόσμια ημέρα του Πατέρα. Η προηγούμενη διέλευση του Τορωναίου κόλπου- κάτι που έγινε για πρώτη φορά- συνέπεσε με την παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας.

-Αν σας πω ότι δεν το προγραμματίζω αλλά τελικά συμβαίνει, θα το δεχτείτε; Είναι κάτι εκπληκτικό γιατί πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την προετοιμασία ενός τέτοιου απαιτητικού άθλου. Ο καιρός, τα ρεύματα της θάλασσας, η δική σου ετοιμότητα… Όντως η διέλευση της Μάγχης έγινε την Ημέρα του Πατέρα και ήθελα να την αφιερώσω στη μνήμη του πατέρα μου και του αγαπημένου μου συζύγου, πατέρα των παιδιών μου! Όλα συγκυριακά οδηγούσαν στην εκπλήρωση του ονείρου μου.

^{Το συγχαρητήριο μήνυμα από την διοργάνωση}

Θα σας πω επίσης ότι ήμουν τυχερή που κολύμπησα φέτος γιατί ήταν επετειακή χρονιά. Τα 150 χρόνια, 1875-2025 από την πρώτη φορά που τόλμησε άνθρωπος να διασχίσει το αγγλικό κανάλι! Μια ακόμη συγκυρία που καταγράφεται στα υπέρ της προσπάθειάς μου.

Ερώτηση: Οι αθλητικές ‘”υποχρεώσεις” συνεχίζονται με τα μεθεόρτια θα λέγαμε. Προσκλήσεις από συλλόγους σε όλη την Ελλάδα, βραβεύσεις, αγώνες. Τι εισπράττετε απ’ όλα αυτά?

-Σαφώς είναι ένας άλλος απαιτητικός κύκλος που με τροφοδοτεί χαρά. Σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο είμαι κάπου. Βιώνω την χαρά των αθλητών της κολύμβησης, των προπονητών τους, μεταδίδω τα δικά μου μηνύματα στην πράξη. Κολυμπώ στις πισίνες μαζί τους.

Μάλιστα για τη νέα σχολική χρονιά έχουμε προγραμματίσει επισκέψεις και σε σχολεία μετά από πρόσκληση. Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί η επιτυχία μου η προσωπική δε σταματάει με το τέλος του αγώνα, έχει συνέχεια και παίρνει διαστάσεις, κυρίως σε δράσεις σε νέα παιδιά !

Ερώτηση: Μαθαίνουμε ότι ετοιμάζεται μεγάλη τελετή βράβευσης σας στην Αγγλία.

-Ναι με ενημέρωσαν και με προσκάλεσαν στην επίσημη τελετή βράβευσης με την επίδοση παπύρου σε όλους όσους έκαναν φέτος τον διάπλου της Μάγχης χωρίς να ξέρω περισσότερες λεπτομέρειες. Η εκδήλωση αυτή θα γίνει στις αρχές Νοεμβρίου στο Folkestone είναι μια παραθαλάσσια πόλη της Μάγχης, στο Κεντ, νοτιοανατολική Αγγλία. Η πόλη βρίσκεται στο νότιο άκρο του North Downs σε μια κοιλάδα ανάμεσα σε δύο βράχους. Όπως πληροφορήθηκα ήταν σημαντικό λιμάνι ναυτιλίας και μοντέρνο παράκτιο θέρετρο για το μεγαλύτερο μέρος του 19ου και των μέσων του 20ου αιώνα.

Σχεδιάζω να παραστώ έχοντας μαζί την μητέρα και την κόρη μου να ζήσουμε αυτή την στιγμή. Στην μαραθώνια κολύμβηση ο διάπλους αυτός με τις τόσες δυσκολίες λόγω των αντιθέτων ρευμάτων, αφού εκεί ανταμώνουν ο Ατλαντικός ωκεανός και η Βόρεια θάλασσα, χαρακτηρίζεται ως “Έβερεστ”. Είναι η κορυφή και η κατάκτηση της είναι κατόρθωμα. Μια από τις δυσκολότερες και πιο απαιτητικές κολυμβητικές εμπειρίες. Προσωπικά την έζησα και με μια επιπλέον εμπειρία, επίθεση από εκατοντάδες τεράστιες τσούχτρες που με πολιορκούσαν, με τσιμπούσαν αλλά δεν είχα τρόπο να τις αποφύγω…

Ερώτηση: Συνήθως μετά από μια τόσο μεγάλη κατάκτηση, βρίσκεστε ήδη στο πάνθεον της ελληνικής κολύμβησης, συνήθως ακολουθούν κι άλλοι στόχοι. Ανοίγει η … όρεξη. Σκέφτεστε κάτι ως επόμενο στόχο;

-Πράγματι δεν επαναπαύομαι. Μου αρέσουν οι προκλήσεις, ασχέτως ηλικίας. Ο αθλητισμός δεν έχει ηλικία. Εγώ είμαι 50+ και ολοκλήρωσα το εγχείρημα σε δύσκολο μήνα με πιο κρύα νερά, και μετά από εμένα σε πολύ μεγαλύτερο χρόνο τα κατάφερε μια αθλήτρια 30 ετών από την Τουρκία και θα είμαστε οι μόνες δύο γυναίκες στην τελετή επίδοσης των παπύρων. Όσον αφορά στο μέλλον δεν είναι κάτι ανακοινώσιμο γιατί υπέβαλλα αίτηση και περιμένω την σχετική έγκριση, απλά θα αφορά την συμμετοχή μου σε κάτι που θα συμβεί αν τελικά υπάρξει το “οκ”, στην Αμερική.

Ερώτηση/ Να ευχηθούμε επιτυχία. Μια τελευταία ερώτηση. Σε ποιους θα θέλατε ενδόμυχα να πείτε ένα “ευχαριστω’ γι’ αυτό που είστε; Ποιοι σας καθόρισαν ως άνθρωπο,ως αθλήτρια, ως μαμά, ως γυναίκα με κοτσια..

-Το πιο μεγάλο μου “ευχαριστώ” το οφείλω στους γονείς μου. Αν και άνθρωποι της επαρχίας, ποτέ δεν φοβήθηκαν το καινούριο ούτε κλείστηκαν στο γνώριμο και το συνηθισμένο. Είχαν πάντα ανοιχτό μυαλό και καρδιά, πίστεψαν στα όνειρά μου, και με έμαθαν με το παράδειγμά τους πως αξίζει να τολμάς, να ρισκάρεις, να διεκδικείς. Τους είδα σε όλη τους τη ζωή να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον, να στηρίζονται και να παλεύουν μαζί, και αυτό έγινε ο οδηγός μου. Από εκείνους έμαθα πως η δύναμη δεν είναι να μη φοβάσαι, αλλά να προχωράς παρ’ όλα τα εμπόδια. Εκείνοι με καθόρισαν, και χάρη σε αυτούς σήμερα στέκομαι εδώ, ως άνθρωπος, ως αθλήτρια, ως μητέρα και ως γυναίκα που δεν σταματά να ονειρεύεται.

Ερώτηση/Θα θέλατε κάτι να προσθέσετε

-Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με υποδέχθηκαν με τόση θέρμη. Η επιστροφή μου έγινε με απερίγραπτο διθυραμβικό τρόπο. Ευχαριστώ τα ΜΜΕ που ανέδειξαν την προσπάθεια μου, τους Θεσσαλονικείς αλλά και Κομοτηναίους φίλους της ιδιαίτερης πατρίδας μου που την έχω στην ψυχή μου, εκεί είναι οι αγαπημένοι μου συγγενείς, ο θείος μου που ήταν δήμαρχος, οι αναμνήσεις υπέροχων παιδικών και νεανικών χρόνων… Να ευχαριστήσω την εφημ. “ο Χρόνος” για την κάλυψη και το αγκάλιασμα, με το αφιέρωμα στο κατόρθωμα μου και όσους έγραψαν ή είπαν θετικά σχόλια. Πάντα λέω στα παιδιά μου ότι έχετε μισή μισή καρδιά Θεσσαλονίκης και Κομοτηνής και είστε πολύ τυχερά! Ως μητέρα να κλείσω με την παρότρυνση στους γονείς να μην μεγαλώνουν τα παιδιά σε κλουβιά…

Να τα ενθαρρύνουν να κάνουν πράγματα με βάση τα θέλω τους, να γεύονται το φυσικό περιβάλλον.

^{Η ελληνική σημαία κυμάτιζε σε όλη την διαδρομή στο σκάφος που επιτηρούσε συνοδεύοντας την κολυμβήτρια Κλεοπάτρα Στογιαννίδου.}

Ευχές και από τους συναδέλφους της

Αξίζει να εστιάσουμε και στην αναφορά από τον εργασιακό της χώρο το Δημοτικό Κολυμβητήριο Θεσσαλονίκης που προβάλλεται σε διαδικτυακή ανάρτηση. «Η Κλεοπάτρα, Πάττυ Στογιαννίδου υπάλληλος του Δημοτικού Κολυμβητηρίου του Δήμου Θεσσαλονίκης έγραψε ιστορία! Μετά από ώρες τιτάνιας προσπάθειας και με μοναδικό σύμμαχο τη θέληση και την προετοιμασία της, κατάφερε να διασχίσει το πιο απαιτητικό υδάτινο πέρασμα του κόσμου τη Μάγχη. Η Κλεοπάτρα ανακηρύχθηκε και επισήμως Channel Swimmer, καθώς ολοκλήρωσε την κολοσσιαία πρόκληση με τερματισμό στο Wissant της Γαλλίας. Το όνομά της πλέον συγκαταλέγεται ανάμεσα στους ελάχιστους που έχουν καταφέρει να διασχίσουν το θρυλικό κανάλι της Μάγχης με τα ίδια τους τα χέρια και πόδια. Ως Διεύθυνση Παιδείας Αθλητισμού και Εθελοντισμού αισθανόμαστε διπλή χαρά και συγκίνηση»!

^{Βράβευση της Κλεοπάτρας Στογιαννιδου από τον δήμαρχο Πρεβεζας Νίκο Γεωργακο}

Η Πάτυ Στογιαννίδου δεν παρέλειψε να κάνει αναφορά και στην πρώτη Ελληνίδα κολυμβήτρια ανοικτής θάλασσας Σοφία Ψιλολιγνού που έκανε δύο χρονιές, 23 χρόνια πριν, το 2002-2003 την διέλευση της Μάγχης, στον Σπύρο Γιαννιώτη, ασημένιο Oλυμπιονίκη στα 10 χιλιόμετρα κολύμβησης ανοικτής θαλάσσης στους Ολυμπιακούς Aγώνες του 2016 που αποτέλεσε πρότυπο της, να κάνει αναφορές και σχόλια στη δύναμη ψυχής που δείχνουν οι αθλητές ευχόμενοι πριν την εκκίνηση της προσπάθειας όλα να πάνε κατ’ ευχήν, που επιμένουν στο όνειρο τους, με συνεχείς προσπάθειες που χαλυβδώνουν τον χαρακτήρα κι εμπλουτίζουν την οπτική τους. Η συζήτηση μαζί της ανεξάντλητη.

Ευχή όλων να κατακτά τους στόχους της και να παραμείνει ως παράδειγμα θέλησης, κι έμπνευσης, προσηνής, γενναιόδωρη, μαχητική.

Φωτογραφικό υλικό της Κλεοπάτρας (Πάττυ) Στογιαννίδου