Νέο άνθρωπο για τη Λιβύη βολιδοσκοπούν οι ΗΠΑ για πρωθυπουργό – Το προφίλ του

Σύμφωνα με άρθρο του καθηγητή της Αμερικανικής Σχολής Πολέμου, Αζίμ Ιμπραχίμ, στον ιστότοπο του αμερικανικού περιοδικού Τhe National Interest, το όνομα αυτού είναι Αμπντελκαρίμ Μεγκέγκ συναντήθηκε στις αρχές της τρέχουσας εβδομάδας, στην Ουάσινγκτον, με υψηλόβαθμους αξιωματούχους Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών σε μια προσπάθεια, όπως αποτιμά ο Ιμπραχίμ, της αμερικανικής πολιτικής ελίτ να βολιδοσκοπήσει τον λίβυο επιστήμονα.

Ο Μεγκέμ υπήρξε κεντρική φιγούρα του προγράμματος αφοπλισμού της Λιβύης, στα μέσα της δεκαετίας του 2000, επί των ημερών της κυριαρχίας του Μουαμάρ Καντάφι, όταν ο τότε ισχυρός άνδρας της αφρικανικής χώρας δρομολογούσε την αναστολή όλων των προγραμμάτων ανάπτυξης όπλων μαζικής καταστροφής, σε μια προσπάθεια επαναπροσέγγισης με τη Δύση. Αποτελεί όπως όλα δείχνουν λύση ανάγκης, καθώς η κυβέρνηση Ντμπέιμπα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη πλέον ούτε εντός ούτε εκτός Λιβύης. “Γρίφος” παραμένει πάντως το πως υποδέχονται την περίπτωση Μεγκέμ δρώντες με ισχυρό αποτύπωμα στα πράγματα της χώρας όως η Τουρκία, η Ρωσία και η Αίγυπτος.

Πάντως η πλευρά Μεγκέμ ρίχνει “γέφυρες” προς τον Χαλίφα Χαφτάρ και το καθεστώς του. Συγκεκριμένα, σημειώνεται ότι ο Μεγκέγκ, ο οποίος είδε υψηλόβαθμους Αμερικανούς αξιωματούχους και τον Απρίλιο, στην προσπάθειά του να λειτουργήσει ενοποιητικά, εξήρε τον Απρίλιο, μιλώντας στο Newsmax, τον επικεφαλής της κυβέρνησης της Βεγγάζης, στρατηγό Χαφτάρ, λέγοντας πως ο στρατηγός, «παρά τις συγκρούσεις», πιστεύει «στην βαθιά επιθυμία του να δει τη Λιβύη ενωμένη». Παράλληλα, δεν έλειψε το εγκώμιο στον Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο χαρακτήρισε «σπουδαίο άνθρωπο που έχει πετύχει πολλά ως πρόεδρος».

«Η περίπτωση του Μεγκέγκ από μόνη της δεν πρόκειται να μεταμορφώσει τη Λιβύη. Ωστόσο, σηματοδοτεί μια μετατόπιση των ΗΠΑ, μια διάθεση για μετάβαση, από ευκαιριακές συμμαχίες, σε προσωπικότητες υψηλού κύρους, ικανές να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα μιας κεντρικής εξουσίας, επαρκούς να αποπνέει σεβασμό στους πολίτες και τη διεθνή κοινότητα» καταλήγει στο άρθρο του ο Ιμπραχίμ, τονίζοντας τις δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει ο επόμενος πρωθυπουργός, όποιος κι αν είναι αυτός.