Η σχέση KGB και Ρωσικής Εκκλησίας

Τον Απρίλιο του 1992 δημοσιεύτηκε η συνέντευξη του αρχιεπισκόπου Βιλένσκ και Λετονίας Χρυσοστόμου, στην οποία δήλωνε «Συνεργαζόμουν με την KGB αλλά δεν ήμουν καταδότης» και στη συνέχεια ομολόγησε: «Ναι, εμείς, σε κάθε περίπτωση εγώ, και αναφέρομαι πρώτα και κύρια στον εαυτό μου, συνεργαζόμασταν με την KGB». Τον Φεβρουάριο του 1993 σε μία επιστολή του αναφέρει: «Ήρθε η ώρα της μετάνοιας… Μετανοούμε για εκείνους από εμάς, οι οποίοι δεν υπερασπίστηκαν με σθένος την πίστη τα χρόνια των διώξεων, φάνηκαν λιπόψυχοι και, Θεός φυλάξοι, βοήθησαν τους διώκτες, οι οποίοι επιτέθηκαν στην Εκκλησία του Θεού, προκαλώντας πόνο και θάνατο στους χριστιανούς».

Στην πλατεία Λουμπιάνκα στη Μόσχα, δέσποζε το κτίριο της KGB, της διαβόητης μυστικής υπηρεσίας που διαδέχθηκε την Τσεκά. Εκατοντάδες πράκτορες προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στο ιδεώδες της Σοβιετικής Ένωσης, χιλιάδες πολίτες οδηγήθηκαν στα κρατητήρια της για ανάκριση, ως εχθροί του καθεστώτος. Το 1993, ο 35χρονος Τύχων Σεβκούνοφ ορίζεται προϊστάμενος στο μετόχι της Μονής των Σπηλαίων του Πσκοφ στη Μόσχα, του γνωστού ως Μοναστηριού της Υπαπαντής. «Οι πιστοί έρχονταν στον Ναό, υπήρχαν πράκτορες που κατέγραφαν τα ονόματά τους σε ένα μπλοκάκι και μετά τους καλούσαν για ανάκριση» έλεγε στο παρελθόν ο Τύχων Σεβκούνοφ ενθυμούμενος τη σοβιετική κυριαρχία.

Τα ιταλικά media, αναφερομενα στον πατριάρχη Κύριλλο, επικεφαλής της Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας, ύστερα από το σούσουρο που δημιούργησε η φράση που η Corriere della Sera απέδωσε στον ρωμαιοκαθολικό Πάπα της Ρώμης, τον Φραγκίσκο, βρήκαν μέχρι και σχέσεις του νυν Αγιοτάτου Μόσχας με την KGB.

Ας μην ξεχνάμε πως ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν σε πλήρη εξέλιξη και μία από τις βασικές αποστολές της μυστικής αστυνομίας στην ΕΣΣΔ, ήταν η αποκαλούμενη “βατικάνεια πολιτική”. Πρωτίστως ο Κύριλλος «έθεσε την Εκκλησία του στην υπηρεσία του Πούτιν αποκαλώντας τον “θαύμα εκ Θεού” και κούνησε το θυμιατό του για να ευλογήσει κάθε πόλεμό του ως “άγιο”». Διαβάζοντάς την παραπάνω δήλωση πρέπει να θυμηθούμε ότι, η KGB, έστελνε δεκάδες πράκτορες ιερείς στην επικράτειά της. Οι πράκτορες αυτοί, είχαν διάφορες αποστολές: την προώθηση σε θέση – κλειδιά των κατάλληλων υποψηφίων, την ψήφιση έτοιμων εκ των προτέρων αποφάσεων, δηλώσεων, ψηφισμάτων, τα οποία προωθούσαν την πολιτική των λεγόμενων σοσιαλιστικών κρατών.

Η KGB εργαλειοποιεί την Εκκλησία

Άντρες της μυστικής αστυνομίας πραγματοποίησαν άπειρες επιχειρήσεις για να υπονομεύσουν τα σχέδια ορισμένων εκπροσώπων δυτικών χωρών, να “εκμεταλλευτούν το βήμα του Συμβουλίου για εχθρικούς προς τις σοσιαλιστικές χώρες σκοπούς”, για την “λήψη δυσάρεστων αποφάσεων” και για την “ενίσχυση αντιπολιτευτικών φωνών στην ηγεσία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας”.

Η Ρωσία θεωρεί επικίνδυνα για την Ελλάδα και την ελληνική εκκλησία ότι πήρε την πνευματική κληρονομιά του Βυζαντίου και, σύμφωνα με ορισμένους ερμηνευτές, θεωρεί τη Μόσχα ακόμη και διάδοχο της Κωνσταντινούπολης ή Νέας Ρώμης. Φυσικά, αγνοούν ότι το πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και η ελλαδική εκκλησία είναι μια συνέχεια της βυζαντινής θρησκείας. Ας μην αγνοούμε ότι, στα πρώτα χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης, αυτός που προχώρησε στην αποκατάσταση των βυζαντινών σπουδών ήταν το 1943 ο Στάλιν. Γιατί, όπως σημειώνει ο ίδιος ο Τύχων, «απλούστατα, ο πρώην σπουδαστής θεολογικού σεμιναρίου Ιωσήφ Τζουγκασβίλι κατάλαβε επιτέλους από ποιους πρέπει να διδάσκεται η Ιστορία».

Οι υπερασπιστές της ιδέας, ας δουν 100 χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, στην οδό Λουμπιάνκα ότι υπάρχει μια στήλη που τοποθέτησε ο μακαριστός Πατριάρχης Αλέξιος για όσους μαρτύρησαν στα κρατητήρια της KGB. Σύμφωνα με πλήθος δημοσιευμάτων που είδαν το φως κατά τη δεκαετία του 1991-2000, διάφοροι ιεράρχες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, φέρονται να συνεργάστηκαν με τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας, όπως ο Πατριάρχης Αλέξιος Β’ με το ψευδώνυμο “Ντρόζντοφ”, ο Μητροπολίτης Σμολένσκ και Καλίνινγκραντ Κύριλλος Γκουντιάγιεφ (νυν πατριάρχης) με το ψευδώνυμο “Μιχαήλοφ”, ο Μητροπολίτης Βορόνεζ Μεθόδιος με το ψευδώνυμο “Πάβελ”, ο Μητροπολίτης Κιέβου Φιλάρετος με το ψευδώνυμο “Αντόνοφ”, ο Μητροπολίτης Μινσκ Φιλάρετος με το ψευδώνυμο “Οστρόσκι” και άλλοι.