Τα νησιά εκτός καλοκαιρινής περιόδου…

Η “βαριά βιομηχανία” του Τουρισμού μας “κουράστηκε” από την κοσμοσυρροή του θέρους, “κατέβασε τα ρολά” και πήγε για ανάπαυση στα αστικά κέντρα. Το προσωπικό της κατευθύνθηκε στο Ταμείο ανεργίας για την συμπλήρωση του εισοδήματος, που εισέπραξε κατά την θερινή ζήτηση. Οι ετερόχθονες απήλθον μετά της λείας των κι οι αυτόχθονες ηρέμησαν “να πάν’α κάμουν κανένα μπανάκι”, στη ζεστή ακόμη θάλασσα. Τα ξενοδοχεία έκλεισαν, τα εστιατόρια ακολούθησαν, τα καράβια περιόρισαν δρομολόγια και η παλαιά επινόηση των ενοικιαζομένων δωματίων, ανακαινισθείσα από την βραχυχρόνια μίσθωση (brnb), έπεσε σε χειμερία νάρκη.

Ένα τεράστιο επενδυμένο κεφάλαιο στον Τουρισμό από κτίρια, υποδομές και υπηρεσίες παραμένει ανενεργό από Νοέμβριο μέχρι Απρίλιο, δηλαδή ένα ολόκληρο εξάμηνο και ουδείς προβληματίζεται στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Οι “αρμόδιοι” βαυκαλίζονται με τα ρεκόρ αφίξεων και οι αναρμόδιοι προγραμματίζουν την επομένη σαιζόν. Ανάλογο κλείσιμο -όχι μόνο της “βαριάς βιομηχανίας”, αλλά κι ελαφράς- στον προηγμένο κόσμο θα είχε προκαλέσει πολιτικό σεισμό από την οικονομική ύφεση που θα προκαλούσε και θα αποφασιζόταν η λήψη μέτρων αντιστάθμισης, όπως η μείωση φόρων, αναστολή κοινωνικών εισφορών και ενίσχυση της τοπικής ζήτησης.

Ενταύθα, ο μεν μνημονιακός ΦΠΑ 24% εξακολουθεί να επιβαρύνει το κόστος ζωής στα νησιά, έστω κι αν δεν αποδίδει παρά ελάχιστα, ο δε δημευτικός φόρος ΕΝΦΙΑ παραμένει μέχρις του 2027, και μόνον όταν ο πληθυσμός της νήσου πέσει κάτω από 1500 κατοίκους…”θ’ απαλλαγεί”. Ίδωμεν, διότι ο διάολος κρύβεται… στην Ελληνική γραφειοκρατία!

Η “χρηστή” κρατική διαχείριση επείγεται να κλείσει τα ΕΛΤΑ για μερικά εκατομμύρια, ενώ δαπανά δισεκατομμύρια για ανύπαρκτα βοσκοτόπια/κτήνη και περιορίζει τοπικώς δασκάλους, ιατρούς, αστυνόμους και δικαστήρια, γιατί λέει η ενοικίαση των καταλυμάτων των δημοσίων λειτουργών “δεν συμφέρει την πολιτεία”. Παράδειγμα, η δημοφιλής νήσος Ύδρα, που η 1η Νοεμβρίου φέτος βρήκε όλα τα ξενοδοχεία, εστιατόρια και ταβέρνες κλειστά και η διανομή των Αθηναϊκών εφημερίδων διεκόπηκε.

Έλλειμμα υπευθυνότητας και επαγγελματισμού

Βέβαια, το κακό παράδειγμα έδωσαν προηγουμένως οι Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφελείας, οι διαβόητες ΔΕΚΟ. Επειδή ιδιωτικοποιήθηκαν, ο ΟΤΕ και η ΔΕΗ έκλεισαν τα τοπικά γραφεία, τα υποστελεχομένα ΕΛΤΑ δούλευαν άπαξ την εβδομάδα και απέμειναν εν λειτουργία δύο Τράπεζες, η Εθνική και Πειραιώς – περισσότερες δεν επιτρέπει ο τοπικός πληθυσμός κι ας λέει ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος ότι η χώρα… “υποτραπεζίζεται” (κατά το υποσιτίζεται).

Προηγείται το κέρδος και έπειτα όλα τα αλλά καθήκοντα. Όπως της επαρκούς εκπαιδεύσεως, δημοσίας ασφαλείας και Υγείας, επικοινωνίας κι ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Και όπου το κόστος δεν αφήνει ικανοποιητικά περιθώρια, εναπόκειται στον Τουρισμό να το αποκαταστήσει με μισή απόδοση ετησίως – αν είναι δυνατόν. Το λάθος είναι ότι ο θαλάσσιος Τουρισμός είναι οικογενειακής μορφής και εν πολλοίς ερασιτεχνικός και στα νησιά κακοδιοικείται, η δε τοπική κοινωνία δεν είναι σε θέση να προσφέρει επαγγελματικό μάνατζμεντ .

Η αυτοδιοίκηση αδυνατεί να προσελκύσει μίνιμουμ Τουριστική ζήτηση τον χειμώνα από μία αγορά 500 εκατομμυρίων καταναλωτών εξ ων 15-20% ηλικιωμένους και συνταξιούχους. Δεν μεταβαίνει στις διεθνείς Τουριστικές εκθέσεις, όπου άλλες Ευρωπαϊκές χώρες πορίζονται την χειμερινή τους πελατεία, ούτε εμπλουτίζει την τοπική δραστηριότητα με τα χρειαζούμενα. Αρκείται σε τελετές και παρελάσεις και ενίοτε σε προσκλήσεις Τούρκων καθηγητάδων, που ψάλλουν τον αμανέ της “γαλάζιας πατρίδας”, εκεί ακριβώς όπου την έχασαν.

Αντί να αντιμετωπίσει το αποχετευτικό, το πρόβλημα σκουπιδιών και ζωντανή την νησιωτική ζωή, χτίζει γραφεία. Εν τούτοις, ο Τουρισμός δεν είναι μόνο εισόδημα και απασχόληση, αλλά υποχρεώσεις και ευθύνες. Κι αν οι τοπικές κοινωνίες δεν επαρκούν, πρέπει το κράτος με επαγγελματική οργάνωση, να επέμβει και να εξασφαλίσει τις ελάχιστες προϋποθέσεις ενός ζωτικού κλάδου της οικονομίας, που βραδυπορεί εν σχέσει με τις φυσικές του δυνατότητες.