Το τελευταίο σκάνδαλο πολιορκεί για τα καλά τον Ζελένσκι – Οι πρωταγωνιστές

Η βολή μοιάζει να επιδιώκει να κάνει τον Ζελένσκι πιο υποτακτικό σε συγκεκριμένες πιέσεις, όχι να τον ρίξει. Ποιες πιέσεις ποιων με ποιο σκοπό; Όποιος έχει στα χέρια του αυτήν την στιγμή τον Μίντιχ, τον κολλητό του ή “ταμία του Ζελένσκι” που διέφυγε στο εξωτερικό (Ισραήλ;), έχει το απόλυτο όπλο εκβιασμού του Ζελένσκι. Το τι λένε οι αμέτρητες ώρες παρακολουθήσεων εκ των οποίων ελάχιστα έχουν δημοσιευτεί, είναι και αυτό ένα τέτοιο όπλο. 

Η Ευρώπη πιέζει τον Ζελένσκι να ελαττώσει το ηλικιακό όριο στράτευσης των 25. Το υποστηρίζει και ο “Γερμανός” Κλίτσκο, δήμαρχος Κιέβου. Κυρίως πιέζει να μην υποκύψει ο Ζελένσκι στη ρωσοαμερικανική απαίτηση της Αλάσκας για απόσυρση από το Ντονμπάς για εκεχειρία. Το κρίσιμο είναι να μην υπάρξει επίλυση της σύγκρουσης, και μάλιστα ρωσοαμερικανική. Αργότερα μπορεί να γίνει δεκτή η απόσυρση από το Ντονμπάς όσο η ρωσική προώθηση το κατακτά μόνη της. Θα υπάρξουν τότε το πιθανότερο επιπλέον ρωσικές απαιτήσεις και νέα άρνηση από την Ευρώπη.   

Η Ουάσιγκτον, σε αντίθεση με την Ευρώπη, σιωπά όλες αυτές τις μέρες μετά το σκάνδαλο Energoatom. Ωστόσο, ουκρανικά δημοσιεύματα θέλουν το FBI κατά το προηγούμενο διάστημα να εντείνει τη δραστηριότητά του με τις υπηρεσίες εναντίον της διαφθοράς NABU και SAPO που έκαναν τις έρευνες. Είναι βέβαιον πως η Ουάσιγκτον θα επιθυμούσε έναν πιο υπάκουο Ζελένσκι, όπως και αν αποφασίσει να κινηθεί απέναντι στη Μόσχα. Το ερώτημα είναι πώς συνδέεται η αμερικανική κινητικότητα με τα γεγονότα του Ιουλίου, όταν ο Ζελένσκι είχε αποπειραθεί να ελέγξει τις NABU και SAPO;

Μια υπόθεση για τον Ηρακλή Πουαρό

Τότε ήταν η Ευρώπη που τις προστάτεψε και απείλησε τον Ζελένσκι να κάνει πίσω και να μην ακυρώσει την “ανεξαρτησία” τους, όπως και έγινε. Οι διαδηλώσεις στην Ουκρανία ήταν και δικό της έργο, μέσω των φιλελεύθερων φιλοδυτικών “ακτιβιστών”. Ένας επιπλέον πολιτικός παράγοντας στην Ουκρανία από το 2014, εκτός της διοίκησης Ζελένσκι, των ολιγαρχών, των εθνικιστών, των ρωσόφιλων και άλλων, είναι οι χρηματοδοτούμενοι φιλελεύθεροι ακτιβιστές από USAID και Σόρος. Είναι φανατικά αντι-ρώσοι και φανατικά υποστηρίζουν τον πόλεμο με τη Ρωσία, ιδιαίτερα αν ανήκουν σε μια από τις εκατοντάδες ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από τη Δύση, οπότε δια νόμου απαλλάσσονται από τη στράτευση. Υποστηρίζουν επίσης φανατικά τις κρατικές υπηρεσίες εναντίον της διαφθοράς μέσα από το AntAC (Κέντρο Δράσης ενάντια στη Διαφθορά). 

Επισήμως, προ Τραμπ, το AntAC χρηματοδοτούνταν από την Αμερικανική Κυβέρνηση, την ΕΕ και κράτη-μέλη της, καθώς και ιδιωτικά funds, σημαντικότερο των οποίων ήταν το Ίδρυμα Σόρος. Οι ίδιες οι “ανεξάρτητες” NABU και SAPO ελέγχονται πρακτικά από τη Δύση. To 2022 G7 και Φον ντερ Λάιεν είχαν ανοιχτά υποδείξει την τοποθέτηση νέου επικεφαλής στη SAPO. Επίσης, η επίβλεψη των εισαγγελικών αρχών περνά μέσα από ένα “Συμβούλιο Δεοντολογίας”, τα τρία από τα έξι μέλη του οποίου επιλέγονται από “διεθνείς οργανώσεις”.

Δύο από αυτά τα τρία μέλη, ένας Εσθονός και ένας Αμερικανός που επιλέχθηκαν το 2021, αποδείχτηκαν αναμεμειγμένα σε υποθέσεις διαφθοράς στο εσωτερικό των χωρών τους. Το 2016 ο Αμερικανός Πρέσβης έδωσε στο Γενικό Εισαγγελέα (όπως ο τελευταίος έλεγε αργότερα) μια λίστα «προσώπων που δεν θα έπρεπε να ασκηθεί δίωξη». Υποτίθεται ότι οι ΗΠΑ μετά το 2014 είχαν αυτοβούλως αναλάβει να εκκαθαρίσουν την Ουκρανία από τη διαφθορά. 

Ένα ζήτημα σύγκρουσης των φιλοδυτικών “ακτιβιστών” με Ζελένσκι τον περασμένο Ιούλιο ήταν και η άρνησή του να δεχτεί την τοποθέτηση κάποιου Τσιβίνσκι ως επικεφαλής της BES (Γραφείο Οικονομικής Ασφάλειας), μιας άλλης υπηρεσίας κατά του οικονομικού εγκλήματος. Ο Τσιβίνσκι ήταν επίσης επιλογή δυτικών κέντρων και ηγούταν παλιότερα της υπηρεσίας που είχε αναδείξει τα στοιχεία του σκανδάλου Μάναφορτ ή Russiagate που ενοχοποιούσε τον Τραμπ, αποκάλυψη που είχε αναμιχθεί και το AntAC.

Στο τέλος, ο μεν Ζελένσκι έκανε πίσω και δεν άλλαξε το καθεστώς λειτουργίας των υπηρεσιών κατά της διαφθοράς ικανοποιώντας την Ευρώπη, αλλά από την άλλη ο Τσιβίνσκι δεν τοποθετήθηκε στην BES, προφανώς για να ικανοποιήσει το αίτημα ή να μην εξαγριώσει το Λευκό Οίκο, ο δε ακτιβιστής Σαμπούνιν, που είχε πρωτοστατήσει για αυτό κατά Ζελένσκι και παλιότερα φωτογραφιζόταν με τον Μπλίνκεν, επιστρατεύτηκε και στάλθηκε στο μέτωπο (σύνηθες τιμωρητικό μέτρο).

Το στρίμωγμα Ζελένσκι με το σκάνδαλο Energoatom, όπως φαίνεται, σχετίζεται με τη σύγκρουση Τραμπ, με δυνάμεις που μπορεί να εκτείνονται από την πρώην USAID και το βαθύ αμερικανικό κράτος, μέχρι τον Σόρος και την Ευρώπη. Η στοχοποίηση του Σόρος από τον Λευκό Οίκο το τελευταίο διάστημα στο εσωτερικό των ΗΠΑ σχετικά με τους Antifa μάλλον δεν είναι άσχετη, όπως βέβαια και το πλήγμα στη USAID αμέσως μετά την ορκωμοσία Τραμπ. Ποια από τις δυο πλευρές μεθόδευσε και ωφελείται από αυτό το στρίμωγμα Ζελένσκι έναντι της άλλης, δεν είναι ακόμη απόλυτα καθαρό, και τα δεδομένα είναι αντιφατικά. Το σίγουρο είναι ότι από τη σύγκρουση στο εσωτερικό της Δύσης επιδεινώνεται η θέση Ζελένσκι και Ουκρανίας και βγαίνουν τα άπλυτα στη φόρα από τους ίδιους.

Το ψητό: Ενέργεια και πολεμικές προμήθειες 

Παράλληλα με την έρευνα για τα 100 εκατομμύρια μίζα της Energoatom, εξελισσόταν και έρευνα της NABU στη FirePoint, εταιρία παραγωγής UAV. Σκιώδης μάνατζερ της FirePoint ήταν ο “ανύπαρκτος” Μίντιχ που τώρα είναι η πέτρα του σκανδάλου, ο αντ’ Αυτού κανόνιζε σχεδόν τα πάντα σε οικονομικό επίπεδο. Αν και η FirePoint δεν είχε σχέση με αμυντικές προμήθειες πριν το 2019 έφτασε να λαμβάνει τα 320 εκ. από το 1,04 δις δολάρια που διατέθηκαν το 2024 για UAV. Η πραγματική μάνατζερ σχετιζόταν και αυτή, όπως και ο Γέρμακ και ο Μίντιχ, με το τηλεοπτικό στούντιο Kvartal 95 που παρήγαγε την κωμική σειρά του Ζελένσκι.

Ουκρανικά μέσα που απηχούσαν Ουάσιγκτον και Ευρώπη επί Μπάιντεν και τώρα μόνον τους Ευρωπαίους, είχαν βάλει στο στόχαστρο την FirePoint, πριν ακόμη αποκαλυφθεί το σκάνδαλο Energoatom. Ιδιαίτερα τα μέσα που σχετίζονται με το συνεργάτη του Σόρος, Τσέχο χρηματιστή Φιάλα, προβάλλουν συστηματικά τον ειδήμονα σε UAV Ουκρανό Κασιάνοβ που υποστηρίζει ότι οι κρουζ πύραυλοι Φλαμίνγκο είναι απάτη του Ζελένσκι, τα αναχαιτιστικά UAV (για τα οποία έχει δείξει ενδιαφέρον η Ευρώπη) επίσης, πολλά drones που στέλνονται στον πόλεμο είναι κακής ποιότητας, και τα επίσημα στοιχεία αναχαιτίσεων ρωσικών πυραύλων και UAV είναι ψεύτικα. 

Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, η ουκρανική αεράμυνα αναχαίτισε για παράδειγμα στις 19 Σεπτεμβρίου 583 στόχους (από 580 Σαχέντ και 39 πυραύλους). «Από 619 μόνο 36 ξέφυγαν, καθόλου άσχημα» ειρωνεύεται ο Κασιάνοβ. Υποστηρίζει όμως ότι 40 χτύπησαν μόνο στο Ντίπρο. «Είναι ενδιαφέρον πώς αυτά τα ίδια Σαχέντ που ξέφυγαν πρέπει να χτύπησαν εκτός από το Ντίπρο και το Μικολάιβ, το Τσερνίχιβ, τη Ζαπορίζια, το Κίεβο, την Οδησσό, το Σούμι και το Χάρκοβο». 

Η απουσία αριστερής αντιπολίτευσης στην Ευρώπη

Η υπόθεση θα σήκωνε ποπκορν αν δεν σχετιζόταν με την καταστροφή ενός λαού και μιας χώρας και το διεθνές πάρτι που εξελίσσεται πάνω στον πόλεμο. Είναι θλιβερό πως τοποθετήσεις που θα έπρεπε να ακούγονται από προοδευτικές φωνές στην Ευρώπη, ακούγονται από την Ζαχάροβα του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών: «Δεν πρόκειται μόνο για μια κλοπή και τους δεσμούς διαφθοράς του καθεστώτος του Κιέβου. Αυτό είναι ένα διεθνές σύμπλεγμα, μια αιμοβόρα Λερναία Ύδρα που έχει τυλίξει τον πλανήτη και αντλεί χρήματα από τους φορολογούμενους των δυτικών χωρών προς τις τσέπες των ελίτ». Ακόμη πιο θλιβερό που μόνο ο Όρμπαν χαρακτήρισε τη δήλωση Ζαχάροβα “απολύτως ακριβή”, προσθέτοντας την έκπληξή του που οι Βρυξέλλες ακόμη αναφέρονται στην κατάσταση ως απλή υπόθεση διαφθοράς. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει;

Μεγάλο μέρος της Αριστεράς στην Ευρώπη, της Αριστεράς με τη γαλλική ευρεία έννοια, αναδεικνύει το κίνδυνο της Ακροδεξιάς περίπου ως τον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο. Ενδιαφέρον, όπως θα ειρωνευόταν ο Κασιάνοβ. Στην πράξη, της παραχωρεί αφειδώς το χώρο να υποστηρίζει σε πολλά πεδία πράγματα που θα έπρεπε να υποστηρίζει η Αριστερά, μεταξύ αυτών και για τη σύγκρουση στην Ουκρανία, ενώ η ίδια έχει μετατοπιστεί σε “αριστερές” εκδοχές της επίσημης ευρωπαϊκής αφήγησης που ευνοούν την κατά Ζαχάροβα Λερναία Ύδρα.