Ο Βέλγος πρωθυπουργός τορπίλισε το πλάνο της ΕΕ για δάνειο από ρωσικά λεφτά ύψους 140 δισ. στην Ουκρανία

Οι προοπτικές για το τεράστιο δάνειο “αποζημιώσεων” (που δίδεται δηλαδή με την απίθανη προοπτική να εξοφληθεί όταν η Ρωσία καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις) εξαφανίστηκαν, καθώς ο Βέλγος πρωθυπουργός ντε Βέβερ επιμένει στην άποψή του. Είναι άγνωστο πάντως τι θα γίνει στην φερομένη τελική και κρίσιμη διάσκεψη της 18ης Δεκεμβρίου.

Ο Μπαρτ ντε Βέβερ επέμεινε στην αντίθεσή του στην πρόταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να χρησιμοποιηθούν τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία και να χορηγηθεί ένα λεγόμενο δάνειο αποζημιώσεων στην Ουκρανία, χαρακτηρίζοντας την ιδέα “θεμελιωδώς λανθασμένη”. Στο πλάνο της Λάιεν έχει ενστάσεις και η Ουγγαρία και η Σλοβακία.

“Γιατί να αποτολμήσουμε έτσι να εισέλθουμε σε αχαρτογράφητα νομικά και οικονομικά ύδατα με όλες τις πιθανές συνέπειες, αν αυτό μπορεί να αποφευχθεί;” έγραψε ο ντε Βέβερ σε επιστολή του προς την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. «Αντί να χρησιμοποιήσει τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, η ΕΕ θα πρέπει να δανειστεί από κοινού 45 δισεκατομμύρια ευρώ από τις αγορές για να καλύψει τις οικονομικές και στρατιωτικές ανάγκες του Κιέβου για το επόμενο έτος», προσθέτει.

“Μια τέτοια επιλογή θα ερχόταν, εκ των πραγμάτων, φθηνότερα από άλλες επιλογές, ιδίως από την επιλογή ενός δανείου για αποζημιώσεις, αν ληφθούν υπόψη όλοι οι κίνδυνοι”, τόνισε. «Το δάνειο με την προοπτική αποζημιώσεων είναι άνευ νομικού, οικονομικού και διπλωματικού προηγουμένου και θα εκτροχιάσει τις προσπάθειες των ΗΠΑ για την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας».

“Η βιαστική προώθηση του προτεινόμενου σχεδίου δανείου για τις αποζημιώσεις θα είχε ως παράπλευρη απώλεια το γεγονός ότι εμείς, ως ΕΕ, ουσιαστικά εμποδίζουμε την επίτευξη μιας ενδεχόμενης ειρηνευτικής συμφωνίας. Αν και έχω πλήρη κατανόηση για το επιχείρημα ότι ο Ευρωπαίος φορολογούμενος δεν θα πρέπει να είναι ο μόνος που θα πληρώσει τον λογαριασμό για την οικονομική στήριξη της Ουκρανίας, η ωμή νομική πραγματικότητα είναι ότι σε καμία στιγμή στην ιστορία, παγωμένα κρατικά περιουσιακά στοιχεία δεν έχουν “επαναχρησιμοποιηθεί” κατά τη διάρκεια ενός συνεχιζόμενου πολέμου”.

Το μεγαλύτερο μέρος των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, περίπου 185 δισεκατομμύρια ευρώ, φυλάσσεται στο Euroclear, ένα κεντρικό αποθετήριο τίτλων με έδρα τις Βρυξέλλες. Υπάρχουν περίπου 25 δισ. ευρώ κατανεμημένα σε ιδιωτικές τράπεζες σε άλλα κράτη – μέλη, οι οποίες δεν έχουν γνωστοποιήσει το ποσό.

Ως έδρα του Euroclear, το Βέλγιο φοβάται ότι θα είναι το πρώτο στη σειρά των νομικών αντιποίνων της Μόσχας και θα θεωρηθεί υπεύθυνο όχι μόνο για το σύνολο του δανείου αλλά και για πιθανές ζημίες που θα προκύψουν από νομικές προκλήσεις, θέμα που υπογραμμίζει ο ντε Βέβερ στην τετρασέλιδη επιστολή του.

Το μόνο παραθυράκι που αφήνει ανοιχτό το Βέλγιο, είναι να υπογράφουν όλοι ανεξαιρέτως οι ηγέτες των κρατών-μελών δέσμευση “για πλήρη εγγύηση από τα πρόθυμα κράτη μέλη που θα επέτρεπε στην Euroclear να διατηρήσει τη ρευστότητα των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για το πλήρες ποσό τους. Η εγγύηση θα πρέπει να παραδοθεί και να υπογραφεί από τα κράτη μέλη κατά τη στιγμή της απόφασης», δηλαδή στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 18-19 Δεκεμβρίου. Ομως είναι μάλλον απίθανο να συμφωνήσουν οι ηγέτες στην αποζημίωση ενός τόσο μεγάλου ποσού από την τσέπη τους.

Οι περισσότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Πολωνίας, των Σκανδιναβικών και των χωρών της Βαλτικής, έχουν συνταχθεί με το δάνειο για αποζημιώσεις, επειδή θα γλίτωνε τα ταμεία τους από την πληρωμή του λογαριασμού, τουλάχιστον αρχικά, και θα εκπλήρωνε τη φιλοσοφία τους “να πληρώσει η Ρωσία”.