Γιατί η συμφωνία με τη Mercosur διχάζει την ΕΕ
21/12/2025
Το Διευθυντήριο της ΕΕ, για μια ακόμη φορά, φάνηκε πόσο απομακρυσμένο είναι από τους λαούς της. Μπροστά στα μάτια όλων των λαών της ΕΕ, εξελίσσεται για μια ακόμη φορά μια αναπτυσσόμενη απάτη και μαζί η αδυναμία των πυγμαίων κομισάριων των Βρυξελλών να διαχειριστούν τις υποθέσεις της ΕΕ.
Η καινούργια απάτη, πίσω από τη συμφωνία ΕΕ-Mercosur, έχει γίνει αντιληπτή, όσο και αν η ευελιξία του ψεύδους της κ. Ούρσουλα Γκέρτρουντ φον ντερ Λάιεν προσπαθεί να σκεπάσει την πραγματικότητα, όσο και αν η γερμανική Mechtpolitik θέλει να κρύψει τις σκοπιμότητες της. Είναι πλέον εκτεταμένες οι κατηγορίες από αγρότες της ΕΕ, από περιβαλλοντολόγους και πολιτικούς, ότι η συμφωνία είναι στημένη, επιτρέποντας σε φθηνά γεωργικά προϊόντα των χωρών της Mercosur (βοδινό κρέας, σόγια) να κατακλύσουν την Ευρώπη, υποτιμώντας παράλληλα τα αγροτικά προϊόντα της ΕΕ και βλάπτοντας τις αγροτικές ευρωπαϊκές οικονομίες, παρακάμπτοντας επίσης και την προστασία του περιβάλλοντος.
Μια συμφωνία που θα οδηγήσει ακόμη και στην αποψίλωση του Αμαζονίου, από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, που δεν ορρωδούν προ ουδενός για χάρη των εξαγωγών τους. Παράλληλα, η συμφωνία ωφελεί τις ευρωπαϊκές βιομηχανικές εξαγωγές και τις πολυεθνικές εταιρείες, που τελούν υπό γερμανική κηδεμονία και γερμανικά συμφέροντα. Η παραπάνω συμφωνία οδηγεί τους αγρότες της ΕΕ σε διαμαρτυρίες, αλλά και κράτη της ΕΕ να αρνούνται την επικύρωσή της παρά το γεγονός ότι συμφωνήθηκε ήδη από το 2024.
Μία από τις ισχυρότερες επικρίσεις που δέχεται η συμφωνία είναι ότι η διαδικασία διαπραγμάτευσης δεν διέθετε διαφάνεια και δημόσιο έλεγχο, γεγονός που προκάλεσε δυσπιστία και ισχυρισμούς για απάτη. Η συμφωνία ΕΕ-Mercosur (Η Mercosur στα ισπανικά “Mercado Común del Sur” αποτελεί την Κοινή Αγορά του Αμερικανικού Νότου και πρόκειται ουσιαστικά για μια εμπορική ένωση χωρών της Λατινικής Αμερικής που περιλαμβάνει τους οικονομικούς “γίγαντες” της περιοχής) διαπραγματεύτηκε κεκλεισμένων των θυρών για περισσότερες από δύο δεκαετίες, με περιορισμένη πρόσβαση για την κοινωνία των πολιτών και τα εθνικά κοινοβούλια. Αποκλείοντας μάλιστα την ουσιαστική δημόσια εποπτεία και τον δημοκρατικό διάλογο.
Επιπλέον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπάθησε να παρακάμψει τους συνήθεις κανόνες επικύρωσης εμφανίζοντας μέρη της συμφωνίας και ποτέ ολόκληρη, για να αποτρέψει προσπάθειες ώστε να ασκηθεί βέτο από κάποια κράτη μέλη. Αποτελεί τακτική του Διευθυντήριο των Βρυξελλών, όταν κρίνει ότι μπορεί να ασκηθεί το δικαίωμα του βέτο, (το οποίο οι κομισάριοι του Διευθυντηρίου το κρίνουν ως αντιδημοκρατική συμπεριφορά) να αποκρύπτονται μέρη συμφωνιών.
Η συγκεκριμένη συμφωνία εγείρει πολλές αντιδράσεις από το γεγονός ότι δε διαθέτει αποτελεσματικές εφαρμογές κυρώσεων, καθιστώντας παράλληλα τις δεσμεύσεις για το κλίμα, την εργασία και τα δικαιώματα των ιθαγενών σε μεγάλο βαθμό συμβολικές. Ενώ υπάρχουν πολλοί ισχυρισμοί ότι η συμφωνία θα μπορούσε να ενθαρρύνει το περιβαλλοντικό και κοινωνικό ντάμπινγκ – δηλαδή, τις εισαγωγές από χώρες με χαμηλότερα πρότυπα ελέγχου, υπονομεύοντας έτσι τους παραγωγούς της ΕΕ, που διατηρούν εναρμονισμένα πρότυπα με αυστηρότερους ελέγχους. Κάποιες χώρες της ΕΕ απαιτούν “ρήτρες αμοιβαιότητας”, δηλαδή να ισχύουν οι ίδιοι κανόνες παραγωγής με τις χώρες της ΕΕ, αλλά και τα ίδια πρότυπα ασφαλείας υγειονομικού ελέγχου.
Το κέρδος της ΕΕ από τη συμφωνία Mercosur
Ομάδες όπως η ClientEarth έχουν καταγγείλει επίσημα ότι η ΕΕ δεν αξιολόγησε επαρκώς τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις, πριν από την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και ουσιαστικά πρόκειται για μια αποτυχία, που υπονομεύει και τις νομικές και ηθικές υποχρεώσεις. Ποιος είναι ο στόχος και το κέρδος της ΕΕ; Κατάργηση των υψηλών δασμών, που επιβάλλουν οι χώρες της Λατινικής Αμερικής σε ευρωπαϊκά προϊόντα, κυρίως στην εισαγωγή των αυτοκινήτων, που έχουν φθάσει να φορολογούνται έως και 38%, των χημικών προϊόντων και των φαρμάκων, δηλαδή ευρωπαϊκών εξαγωγών, που πλειοψηφεί η γερμανική παραγωγή.
Αλλά τι άλλο είναι η ΕΕ, πέρα από το γερμανικό νάρθηκα, που επιβάλλει εναρμονίσεις και αποδοτικότητες για τα μέλη της ΕΕ, κατασκευάζοντας όμως μέσα από τα συγκεκριμένα προγράμματα ωφέλειες για τη γερμανική οικονομία. Η γερμανική πολιτική τελεολογία με τον απελπιστικό εκμηδενισμό της είναι αμετάλλακτη και λειτουργεί ως αρνητικός ουτοπισμός, περιθωριοποιώντας κάθε άλλη ευρωπαϊκή άποψη ως δαιμονική και οπισθοδρομική. Έτσι και στην περίπτωση της συμφωνίας με τη Mercosur ωφελημένος εταίρος της ΕΕ είναι η Γερμανία.





