Ο “πασόκος” που θα “τρέξει” τον μικρό “Λευκό Οίκο” του Κυριάκου

Όλοι σχεδόν γνώριζαν στον ΣΕΒ (Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών) ότι ο Άκης Σκέρτσος ετοίμαζε βαλίτσες για το Μέγαρο Μαξίμου. Προοριζόταν, μάλιστα, για την κορυφή και όχι για τις παρυφές της κυβερνητικής εξουσίας. Για την ακρίβεια, εδώ και καιρό προοριζόταν για τη θέση-κλειδί του προσώπου που ουσιαστικά θα “τρέχει” τον μικρό “Λευκό Οίκο” του Κυριάκου Μητσοτάκη για να διευθύνει τον κυβερνητικό μηχανισμό. Κατά μία έννοια θα είναι τα μάτια και στα αυτιά του νέου πρωθυπουργού. Με τις ευλογίες της διοίκησης του ΣΕΒ, λοιπόν, είχε καταθέσει την παραίτησή του εγκαίρως και οι διαδικασίες για την αντικατάστασή του ολοκληρώθηκαν μερικές ημέρες πριν παραδώσει επισήμως.

Η σχέση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Άκη Σκέρτσο (ελάχιστοι γνωρίζουν ότι το όνομα Άκης κρύβει τον συνδυασμό των ονομάτων Χρήστος-Γιώργος!) πάει αρκετά πίσω. Ακολούθησε, μάλιστα, έναν διακριτικό δρόμο, μακριά από τα βλέμματα ακόμα και των πολιτικών στελεχών της Πειραιώς. Τα “διαπιστευτήρια” του μέχρι πρότινος γενικού διευθυντή του ΣΕΒ (από το 2014) είχαν δύο την υπογραφή του Παναγιώτη Πικραμμένου και του Γιάννη Στουρνάρα. Είχε, άλλωστε, διατελέσει διευθυντής του γραφείου του πρώτου, όταν ήταν υπηρεσιακός πρωθυπουργός.

Ο Πικραμμένος ήταν, εξάλλου, που συνέστησε τον Άκη Σκέρτσο στον Γιάννη Στουρνάρα, λέγοντάς του –σύμφωνα με αξιόπιστη πηγή– «πάρτον και δεν θα μετανιώσεις». Ο τότε νέος υπουργός Οικονομικών είχε και άλλες εγγυήσεις για να τον ορίσει διευθυντή του γραφείου του. Αμφότεροι προέρχονται από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ και τα προηγούμενα χρόνια ο νέος υφυπουργός ήταν στενός συνεργάτης του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, όταν ο τελευταίος ήταν υπουργός Ανάπτυξης και Προστασίας του Πολίτη.

Έτσι ο Άκης βρέθηκε να συνομιλεί με τον Κυριάκο, του οποίου δεν άργησε να κερδίσει την εμπιστοσύνη. Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να παίξει τον ρόλο που του ανατέθηκε, εάν δεν ήταν απολύτως άνθρωπός του. Η χρονιά-ορόσημο για την μεταξύ τους συνεργασία ήταν το 2016. Τότε στα ηγετικά κλιμάκια της αξιωματικής αντιπολίτευσης άρχισαν να συνειδητοποιούν τον βαθμό εκτίμησης που έτρεφε ο πρόεδρος τους για τον 41χρονο τότε γενικό διευθυντή του ΣΕΒ.

Το γεγονός ότι οι ιδεολογικοπολιτικές καταβολές του ήταν από την κεντροαριστερά, δεν ήταν καθόλου εμπόδιο. Ο υιός Μητσοτάκης, άλλωστε, δεν είναι περισσότερο κεντροδεξιός φιλελεύθερος παρά κλασικός δεξιός. Στη σχέση του με τον αρχηγό της ΝΔ, ο Σκέρτσος απέδειξε το μεγάλο ταλέντο του να γίνεται απαραίτητος και μάλιστα κατά τρόπο που να μη δημιουργεί προβλήματα στον “προϊστάμενό” του.

Την ίδια μυστικοπάθεια

Έτσι, Κυριάκος και Άκης βρέθηκαν να μοιράζονται την ίδια μυστικοπάθεια, κρατώντας τη μεταξύ τους σχέση και κυρίως την σχεδιαζόμενη από τότε συνεργασία τους κρυφή. Όσοι τους γνωρίζουν, κάνουν λόγο για δύο άνδρες που δεν ανοίγονται ακόμα και σε στενούς συνεργάτες τους. Λένε όσα εκείνοι κρίνουν απαραίτητο να ειπωθούν. Κάπως έτσι λειτούργησαν και στη μεταξύ τους σχέση, η οποία επισημοποιήθηκε μετά την πανηγυρική επικράτηση του Μητσοτάκη στις ευρωεκλογές.

Μεχρι τότε, συνεργάτες του αρχηγού της ΝΔ συνειδητοποιούσαν την εκτίμηση που έτρεφε στο πρόσωπο του Σκέρτσου, αλλά από το σημείο αυτό μέχρι να τον καταστήσει “γενικό επιστάτη” της κυβέρνησης υπάρχει μία απόσταση. «Μου είπε καλά λόγια για εσένα ο Άκης», «μου πρότεινε τη λύση αυτή ο Άκης», συνήθιζε να λέει τον τελευταίο καιρό ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αποκαλύπτοντας εμμέσως το μέγεθος της μεταξύ τους εμπιστοσύνης.

Ο σημερινός υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ εργαζόταν παραπάνω από έναν χρόνο για την προετοιμασία της μελλοντικής τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αυτό αφορούσε όχι μόνο σχέδια για πολιτικές, αλλά και σχέδια για επιλογή των προσώπων που θα στελέχωναν καίριες θέσεις στο κυβερνητικό σχήμα. Από τότε, γίνονταν συζητήσεις για τη δομή των χαρτοφυλακίων, για την χρησιμοποίηση τεχνοκρατών από τον ιδιωτικό τομέα, αλλά κυρίως για τον τρόπο που το πρωθυπουργικό επιτελείο θα ασκούσε τον απόλυτο έλεγχο και βέβαια τον συντονισμό των υπουργείων. Μητσοτάκης και Σκέρτσος συμφωνούσαν απολύτως πως το μοντέλο των σχεδόν ημιαυτόνομων υπουργών έπρεπε να τελειώσει οριστικά. Με αυτό τον σκοπό δημιουργείται ένας μικρός “Λευκός Οίκος”.

Εκτός από τον Παναγιώτη Πικραμμένο και τον Γιάννη Στουρνάρα, οι οποίοι δεν έκρυψαν ποτέ ότι εκτιμούν απεριόριστα και πιστεύουν στις ικανότητές του, ο εκ Θεσσαλονίκης νέος υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ είχε κι άλλους υποστηρικτές. Κατά γενική ομολογία, άλλωστε, η πορεία του στη γενική διεύθυνση του ΣΕΒ θεωρείται αρκετά επιτυχημένη. Όσοι συνεργάστηκαν μαζί του κάνουν λόγο για έναν γρήγορο, αποφασιστικό, ικανό και κυρίως πρακτικό νέο άνδρα που δεν αναλώνεται σε θεωρητικά σχήματα.

Αποτελεσματικός επαγγελματίας μάνατζερ

Μπορεί να έχει κομματική θητεία (στο ΠΑΣΟΚ Αμαρουσίου) και στη συνέχεια θητεία σε υπουργικά γραφεία, αλλά αυτές οι θητείες λειτούργησαν αντίστροφα από ότι στους περισσότερους. Αντί να μετατραπεί σε κομματικό κομισάριο, εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες, τις γνώσεις και την πείρα που αποκόμισε για να μετατραπεί σε έναν αποτελεσματικό επαγγελματία μάνατζερ, ικανό να σταθεί με αυστηρούς όρους αγοράς. Το γεγονός, όμως, ότι είχε εξοικείωση και τριβή με τις πολιτικές διαδικασίες του έδωσε αυτό που κατά κανόνα δεν διαθέτουν οι μάνατζερ των μεγάλων εταιρειών: τον εξόπλισε με πολιτικότητα, την ικανότητα που απαιτεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ο ρόλος που του ανατέθηκε.

Ο Σκέρτσος έμαθε πολύ νωρίς να είναι ευγενής, αλλά και μετρημένος, προσηνής, αλλά και να κρατάει αποστάσεις. Είναι κι αυτά, άλλωστε, αναγκαία στοιχεία του ρόλου που έπαιξε στον ΣΕΒ, όπως και του ρόλου που καλείται να παίξει τώρα. Δεν είναι τυχαίο, ότι στον ΣΕΒ μιλούν με τα καλύτερα λόγια γι’ αυτόν και η διοίκηση και τα στελέχη. Ήταν, άλλωστε, πολύ έξυπνος για να υποκύψει στην αλαζονεία. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το ότι είναι οργανωτικός και εργασιομανής, ανέβασαν ψηλά τις “μετοχές” του.

Στο τέταρτο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών έδειξε για μία ακόμα φορά ότι έχει όχι μόνο χάρισμα, αλλά και πολιτικότητα. Εκεί είχε αναφέρει στοιχεία που δείχνουν γιατί οι ηλεκτρονικές συναλλαγές είναι ο καταλύτης για την αλλαγή σκηνικού, τονίζοντας παράλληλα ότι στην Ελλάδα υπάρχει φορολογική αδικία. Είχε μιλήσει, επίσης, για τις συνεπείς επιχειρήσεις και τα συνεπή νοικοκυριά που σηκώνουν άδικο φορολογικό βάρος.