Στην τσουλήθρα της φτωχοποίησης η τουρκική κοινωνία

Ένας άγνωστος άνδρας επισκέφτηκε κάποιο από τα κεντρικά μανάβικα της Κωνσταντινούπολης. Δίχως να αποκαλύψει την ταυτότητά του, ζήτησε και πλήρωσε τα χρέη πολιτών. Τακτοποίησε δηλαδή το λεγόμενο τεφτέρι που είχε ο ιδιοκτήτης για διάφορους πελάτες του, που δυσκολεύονται την εποχή αυτή να πληρώσουν ακόμα και τα αναγκαία.

Ένας από τους εμπόρους περιέγραψε στους δημοσιογράφους το περιστατικό. Ανέφερε πώς άνοιξε το κατάστημα γύρω στις 10:00 το πρωί. Ένας άντρας μπήκε στο μαγαζί και ρώτησε αν υπήρχαν ανεξόφλητοι λογαριασμοί πελατών. «Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους; Εάν ναι, να τα συγκεντρώσετε όλα και θα τα πληρώσω εγώ». Ο ιδιοκτήτης του μανάβικου συνέχισε την περιγραφή του. Υποτίθεται ότι έδωσε μετρητά και έφυγε. «Είθε ο Αλλάχ να τον έχει καλά», λέει ο έμπορος. «Δυσκολευόμαστε πραγματικά εξαιτίας της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης που έχει δυσκολέψει πολύ την κατάσταση».

Παρόμοια περιστατικά φαίνεται ότι κατακλύζουν τα Μίντια της γειτονικής χώρας. Ενδιαφέρον έχει ότι παρουσιάζουν εντυπωσιακή ομοιότητα με τους δικούς μας “σωτήρες”, την εποχή των Μνημονίων. Τις κυρίες με τα θηριώδη τζιπ υποτίθεται πως μοίραζαν χιλιάδες ευρώ στη Βαρβάκειο Αγορά. Οι ιστορίες αυτές δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ από τους επαγγελματίες της Βαρβακείου, οι οποίοι σχολίαζαν ειρωνικά: «Αυτές οι πλούσιες κυρίες όλο στα ίδια και στα ίδια καταστήματα μπαίνουν. Στα δικά μας ποτέ…». Απ’ ότι φαίνεται όταν μία κοινωνία μαστίζεται από οικονομική στενότητα, κάποιοι επιτήδειοι βρίσκουν ευκαιρία να προσελκύσουν πελάτες, ακόμα και αν για αυτό απαιτούνται κατά φαντασίαν σωτήρες!

Αυτό που δεν χωράει αμφισβήτηση είναι η φτωχοποίηση της τουρκικής κοινωνίας. Η βουτιά στο Χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης, με τη βουτιά της τουρκικής λίρας, έπληξαν καίρια το πορτοφόλι του μέσου Τούρκου. Εδώ και καιρό το βιοτικό επίπεδο του υποβαθμίζεται. Άτομα που ανήκουν στη μεσαία τάξη εγκατέλειψαν τα άνετα διαμέρισμά τους. Μετακόμισαν σε μικρότερα, ενώ έχασαν τις μικρές πολυτέλειες της καθημερινότητας, όπως την έξοδο σε ένα εστιατόριο. Οικογένειες με δύο μισθούς αντιμετωπίζουν δυσκολίες, ακόμα και για να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες τους.

Επιδεινώνεται η κατάσταση

Η πανδημία, όπως και οι χειρισμοί Ερντογάν, επιδείνωσαν την κατάσταση. Η κατήφεια είναι εμφανής ακόμα και στους δρόμους. Οι άστεγοι έχουν πολλαπλασιαστεί, το ίδιο και όσοι δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό. Ψάχνουν τα σκουπίδια και ζητιανεύουν στους δρόμους, ή έξω από τα εστιατόρια για ένα ξεροκόματο. Η αύξηση των τιμών έχουν εξωθήσει εκείνους που ήδη βρίσκονταν στα όρια του γκρεμού να πέσουν.

Κάθε ημέρα σχεδόν οι τιμές των βασικών αγαθών αυξάνονται. Το βρεφικό γάλα έχει τοποθετηθεί σε ντουλάπια που κλειδώνουν στα σούπερ μάρκετ, μετά από χιλιάδες απεγνωσμένες μητέρες που επιχείρησαν να το κλέψουν. Συνταξιούχοι επισκέπτονται τις λαϊκές αγορές μία και δύο φορές μέσα σε μία ημέρα, ώστε να καταφέρουν να πάρουν κάτι που περίσσεψε. Το ελαιόλαδο είναι πλέον είδος πολυτελείας.

Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Διεθνείς οικονομικοί οίκοι προβλέπουν ακόμα υψηλότερη ανεργία, απότομη ύφεση, μείωση εισοδημάτων, φτωχοποίηση και κοινωνικές αναταραχές. Τα, ελεγχόμενα από το καθεστώς Ερντογάν, Μίντια αποσιωπούν τις ανησυχίες αυτές και εξωραΐζουν προκλητικά την κατάσταση.