“Έγιναν λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα”… Παραδοχή Τόμσεν

Για τον ρόλο του ΔΝΤ στην ελληνική κρίση χρέους μίλησε ο εκπρόσωπος του Ταμείου, Πολ Τόμσεν, σε εκδήλωση που διοργανώθηκε στο London School of Economics. Ο Τόμσεν, διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ, παραδέχτηκε ότι έγιναν λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα και πως υπήρξαν πολύ αισιόδοξοι στους υπολογισμούς που έκαναν. Συγκεκριμένα, όπως εξήγησε, το 2010 έκαναν την υπόθεση ότι θα χρειάζονταν 8 χρόνια ώστε η Ελλάδα να επιστρέψει στα επίπεδα προ κρίσης. «Το αποτέλεσμα ήταν πολύ χειρότερο», παραδέχτηκε ο Πολ Τόμσεν.

Σήμερα, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι ακόμα 22% κάτω από το επίπεδο πριν την κρίση, παραδέχτηκε ο Τόμσεν, όπως μετέδωσε το skai.gr. Συμπλήρωσε ότι θα χρειαστεί να φτάσει το 2031 για να επιστρέψει η Ελλάδα στα επίπεδα πριν την κρίση, σύμφωνα με την πρόβλεψη της Κομισιόν. Η πρόβλεψη του ΔΝΤ προσθέτει άλλα 2 με 3 χρόνια. «Άρα σαφώς έχουμε πολλές εξηγήσεις να δώσουμε», δήλωσε.

Συνεχίζοντας, ο Τόμσεν στάθηκε στη συνταξιοδοτική δαπάνη, σημειώνοντας ότι οι μεταρρυθμίσεις για τη μείωση ανατράπηκε τα χρόνια μετά τη φορολογική μεταρρύθμιση και το τέλος του προγράμματος διάσωσης. Είπε, επίσης, ότι το αφορολόγητο όριο σε σχέση με τον μέσο μισθό είναι 2,5 φορές υψηλότερο σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Παρατήρησε, μάλιστα, ότι η Ελλάδα έχει επίπεδα συντάξεων που συγκρίνονται με αυτά των πλουσιότερων ευρωπαϊκών χωρών δίχως όμως να έχει το ίδιο επίπεδο φορολόγησης της μεσαίας τάξης. Κάλεσε να προχωρήσουν φορολογικές και συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις όχι με στόχο τα μεγαλύτερα πλεονάσματα, αλλά για να βρεθούν οι πόροι για καλύτερες υπηρεσίες και μείωση των φόρων.

Αναφερθείς ειδικότερα στο θέμα των πλεονασμάτων, ο Πολ Τόμσεν υπερασπίστηκε το ΔΝΤ καθώς όπως είπε τασσόταν υπέρ χαμηλότερων ποσοστών. Ωστόσο, τόνισε, οι Έλληνες συντάσσονταν με τους Ευρωπαίους για μεγαλύτερα πλεονάσματα με στόχο «να εντυπωσιάσουν τις ευρωπαϊκές χώρες για την ελληνική αποφασιστικότητα».

Περιγράφοντας την επέκταση της κρίσης στην Ελλάδα, είπε ότι η υποτίμηση του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή και η ανάγκη για αναθεωρήσεις, συνέβαλε στην απογοήτευση και κόπωση. Η κρίση έγινε βαθύτερη και άρχισε να πλήττει την εμπιστοσύνη και την οικονομική απόδοση, περιέγραψε ο Τόμσεν.

Έσπευσε ωστόσο να παρατηρήσει ότι οι ρίζες της κρίσης είναι βαθύτερες και δεν εξηγούνται απλά με τους πολλαπλασιαστές. «Σε αντίθεση με άλλες χώρες υπήρχε μία θεμελιώδης έλλειψη ευρείας πολιτικής στήριξης για το πρόγραμμα από την αρχή», εκτίμησε. Ευθύνες επέρριψε και στην Ευρώπη για μειούμενη πολιτική στήριξη και για αμφιβολίες ως προς την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Καταληκτικά εκτίμησε ότι η κρίση ήταν τόσο – αν όχι και περισσότερο – πολιτική όσο και οικονομική.

Όσο για τις εκτιμήσεις που είχαν γίνει, ο Τόμσεν παραδέχτηκε ότι «ήμασταν πολύ αισιόδοξοι» δίνοντας ως παράδειγμα την πρόβλεψη για πρωτογενές πλεόνασμα 5% ή 6% του ΑΕΠ ή για έσοδα 50 δισ. από ιδιωτικοποιήσεις. Παρόλα αυτά, υπερασπίστηκε την πρώτη διάσωση, το 2010, καθώς δεν υπήρχε σύστημα αποτροπής εξάπλωσης της κρίσης στην ευρωζώνη, ενώ έντονο ήταν το συστημικό ρίσκο. Για το PSI το 2012, είπε ότι ήταν «σκληρό» και εκτίμησε ότι εάν είχε γίνει το 2010 δεν θα έκανε μεγάλη διαφορά στο χρέος.

Φτάνοντας στο σήμερα, ο Τόμσεν εξήρε την προσήλωση των Ευρωπαίων στην Ελλάδα και την προσήλωση της Ελλάδας να κάνει ό,τι χρειάζεται για να «ξεκλειδώσει» την ευρωπαϊκή στήριξη, γεγονός που για τον ίδιο εξηγεί γιατί οι επενδυτές δεν ανησυχούν τόσο για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Για τα πρωτογενή πλεονάσματα, επανέλαβε ωστόσο ότι η θέση του ΔΝΤ είναι ότι μεσοπρόθεσμα χρειάζονται χαμηλότεροι στόχοι, ενώ για το χρέος είπε ότι δεν είναι της παρούσης να τεθεί ζήτημα αναδιάρθρωσης.