Οι δεσμεύσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα και ο άγνωστος Χ

Το μόνιμο παράπονο των ελληνικών κυβερνήσεων -ιδιαίτερα μετά την περίοδο της υπουργείας της κ. Χίλαρι Κλίντον- ήταν ότι οι επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και άλλοι ανώτεροι αξιωματούχοι των αμερικανικών κυβερνήσεων, δεν πραγματοποιούσαν επισκέψεις μόνο στην Ελλάδα, αλλά έπρεπε να τις συνδυάζουν περιλαμβάνοντας και την Τουρκία. Το αντίθετο δεν συνέβαινε σχεδόν ποτέ.

Τα τελευταία χρόνια αυτή η τακτική άλλαξε και αυτό δεν οφείλεται μόνο στα οξύτατα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και για το γεγονός ότι η γραφειοκρατία ανακάλυψε πως η Ελλάδα αποτελεί πραγματικά ένα στρατηγικό σημείο, που εκτός των άλλων συνδυάζει και την ασφάλεια, αλλά διατηρεί και συμμαχίες με άλλες χώρες-σημαντικές για την Ουάσιγκτον- όπως το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Κύπρο, τον Λίβανο και όχι μόνο.

Βέβαια πάντα άγνωστος Χ είναι ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Μπορεί οι διπλωμάτες και οι στρατιωτικοί να αλλάζουν άποψη για την Ελλάδα, και να ανακαλύπτουν την στρατηγική της αξία, αλλά ο ίδιος μπορεί με μία δήλωση του να ανατρέψει τα πάντα. Γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή.

Την ίδια στιγμή, και ενώ τη χώρα κυβερνούσε μία ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση, η οποία ήρθε στα πολιτικά δρώμενα το 2015 για να αλλάξει τα πάντα, αλλά στο τέλος μεταμορφώθηκε η ίδια, απέδειξε στους δύσπιστους στην Ουάσιγκτον, ότι η Ελλάδα υπό οποιανδήποτε κυβέρνηση παραμένει ένας πιστός σύμμαχος, ο οποίος δεν δημιουργεί προβλήματα, ούτε στην Αμερική, ούτε στο ΝΑΤΟ.

Και στην πραγματικότητα πρόκειται για μία χώρα, που έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζει παράπονα: Διότι οι εκάστοτε αμερικανικές κυβερνήσεις έθεταν πάντα πιο ψηλά την Τουρκία, της οποίας και δικαιολογούσαν σχεδόν όλα τα εγκλήματα, είτε αυτά αφορούσαν την Κύπρο, είτε τους Κούρδους, είτε την άκρατη επιθετικότητά της στο Αιγαίο. Η έλευση του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο ήταν σημαντική για πολλούς λόγους, που έχουν κατά καιρούς εξηγηθεί.

Μια νέα εξέλιξη

Αλλά υπάρχει και ένας ακόμα λόγος, που προέκυψε τις τελευταίες εβδομάδες, και αφορά την αξία του ελληνικού οικοπέδου -όπως και της Κύπρου- στην πιθανή περίπτωση κατά την οποία ο Ταγίπ Ερντογάν συνεχίσει την καταστροφική πορεία του και προχωρήσει στο τελευταίο βήμα-κτύπημα προς τη Δύση, δημιουργώντας και άλλα, αξεπέραστα αυτή τη φορά, προβλήματα για την Ατλαντική Συμμαχία και τους Αμερικανούς, στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.

Μία εξέλιξη που δεν παραδέχονται φωναχτά στην Ουάσιγκτον είναι η διαπίστωση των αναλυτών, αλλά και των γραφειοκρατών, ότι το ΝΑΤΟ στην ευρύτερη γειτονιά μας της ανατολικής Μεσογείου δεν αποτελεί πλέον καν απειλή για τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, ακριβώς λόγω της στρατηγικής σχέσης που εγκαθίδρυσε η Άγκυρα με τη Μόσχα. Μπορεί να συνοδεύονται οι ανακοινώσεις των Αμερικανών για την Τουρκία με φανφάρες ότι «είναι σύμμαχοι» και διατηρούν «παραδοσιακές σχέσεις», αλλά όλα τα παραπάνω είναι μία «διπλωματική απάτη».

Οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις βρίσκονται στο χειρότερο τους σημείο και εάν ο Ταγίπ Ερντογάν επιχειρήσει να εισβάλει στη βόρεια Συρία, η Αμερική θα βρεθεί ενώπιον μίας εξαιρετικά δυσάρεστης πραγματικότητας. Να ανακαλύψει, όπως τον …Κολόμβο, ότι η σύμμαχος της στο ΝΑΤΟ Τουρκία εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ρωσίας και του Ιράν και όχι τα αμερικανικά.

Διαβάστε τη συνέχεια στο hellasjournal