Στη “σέντρα” το ΕΛΙΑΜΕΠ για την έκθεση – Ερωτήσεις επί της απάντησης (upd)

Ζήτημα προκύπτει για τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας της ελληνικής κυβέρνησης, έπειτα από δημοσίευμα του ιστότοπου Wikileaks, σύμφωνα με το οποίο ο Θάνος Ντόκος, ως Γενικός Διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ το 2010, απέστειλε έκθεση σε τουρκική πρεσβεία, μάλλον στις Βρυξέλλες. Τα έγγραφα που δημοσιοποιούν τα Wikileaks δείχνουν ότι ο Ντόκος είχε αποστείλει την έκθεση από το email του. Να σημειωθεί ότι η έκθεση δημοσιεύθηκε και στον ιστότοπο του ΕΛΙΑΜΕΠ.

Η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών αναφέρθηκε στο θέμα, δηλώνοντας  ότι είναι «άνθρακες ο θησαυρός του συγκεκριμένου δημοσιεύματος. Υπάρχει σχετική ανακοίνωση του ΕΛΙΑΜΕΠ. Η υποτιθέμενη απόρρητη έκθεση είναι κείμενο δημοσιευμένο και στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ και έχει ξεκαθαριστεί πλήρως».  Η Πελώνη απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφου για το εάν  ο Ντόκος, ο οποίος εμπλέκεται, σύμφωνα με το Wikileaks σε υπόθεση διαρροής εξακολουθεί να έχει την εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού.

Συντάκτης της έκθεσης ήταν ο Έλληνας καθηγητής του πανεπιστημίου Μπιλκέντ της Άγκυρας και στέλεχος του ΕΛΙΑΜΕΠ Ιωάννης Γρηγοριάδης. Η έκθεση προτείνει κατευθύνσεις στην τουρκική διπλωματία για το πως μπορούν να συνυπάρξουν οι απόψεις του πρώην Τούρκου υπουργού Εξωτερικών και πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, θεωρητικού του νεοθωμανισμού, με την ένταξη στην ΕΕ.

Σε ηλεκτρονικό μήνυμα της τουρκικής πρεσβείας (29 Απριλίου 2010), που είχε αποδέκτη κυβερνητικά στελέχη στην Άγκυρα (και τον γαμπρό του Ερντογάν), αναλύεται η έκθεση του Γρηγοριάδη. Στο τέλος γίνεται μία ιδιαίτερη αναφορά στις συμβουλές που δίνει η έκθεση στην τουρκική ηγεσία για το πως να προωθήσει τις περιφερειακές της φιλοδοξίες και να συμβιβάσει το περιβόητο δόγμα Νταβούτογλου με τη διαδικασία ένταξης στην ΕΕ.

Αν και το ζήτημα αφορά την περίοδο που ο Ερντογάν θεωρούνταν διεθνώς “ισλαμοδημοκράτης” και η Τούρκια πρότυπο “μετριοπαθούς πολιτικού Ισλάμ” για όλο τον μουσουλμανικό κόσμο, τα ερωτηματικά είναι καυτά. Ο Ντόκος δεν είναι, άλλωστε, ένας απλός ακαδημαϊκός. Πρόκειται για τον σημερινό Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας, ο οποίος έχει επανειλημμένως προκαλέσει με δημόσιες τοποθετήσεις του κι όταν κατείχε κυβερνητικό αξίωμα.

Χρωστάει απαντήσεις ο Ντόκος

Ο Ντόκος οφείλει να απαντήσει στο απλό ερώτημα: Για ποιο λόγο ένας Έλληνας ακαδημαϊκός, ο οποίος είχε στενές σχέσεις με τα ελληνικά υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, αποδέχεται να μετατρέπεται σε αγωγός συμβουλών προς την Άγκυρα; Οι διαπλοκές με το εχθρικό προς την Ελλάδα τουρκικό κράτος, που λειτουργούν κάτω από τον μανδύα του ακαδημαϊκού, δεν θα έπρεπε να τύχουν μεγαλύτερης προσοχής; Αυτό αφορά κυρίως τον καθηγητή Γρηγοριάδη, ο ρόλος του οποίου αποδεικνύεται τουλάχιστον θολός. Οι ακαδημαϊκοί δημοσιεύουν τις μελέτες τους, δεν συντάσσουν εκθέσεις με συμβουλές προς ξένες και μάλιστα εχθρικές κυβερνήσεις…

Πάντως το ΕΛΙΑΜΕΠ, σε ανακοίνωση του, αναφέρθηκε σε «πάγια πρακτική του, όπως και άλλων ινστιτούτων, να αποστέλλουν τις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους στον κατάλογο αποδεκτών, εν προκειμένω χιλιάδες, στους οποίους περιλαμβάνονται και πρεσβείες που έχουν ζητήσει να λαμβάνουν τις δημοσιεύσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ». Επεσήμανε ταυτόχρονα πως «η εγγραφή στον κατάλογο των παραληπτών του ΕΛΙΑΜΕΠ γίνεται πλέον με απλή συμπλήρωση του ονόματος και email, όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ». Το ινστιτούτο χαρακτηρίζει το κείμενο του καθηγητή Γρηγοριάδη ως «απλό κείμενο εργασίας», σημειώνοντας πως «καμία απόρρητη έκθεση, καμία “διαρροή” και καμία συνωμοσία δεν υφίσταται, όπως κάποιοι επιμόνως αναζητούν εκεί που δεν υπάρχουν».

Η απάντηση του ΕΛΙΑΜΕΠ εγείρει ερωτήματα:

Πρώτον: Γιατί άραγε, η έκθεση Γρηγοριάδη εστάλη από το email του Ντόκου, όπως αναφέρεται, κι όχι μόνο από το email του ΕΛΙΑΜΕΠ σε μαζική αποστολή προς όλους τους εγγεγραμμένους;

Δεύτερον: Πως είναι «απλό κείμενο εργασίας» η έκθεση Γρηγοριάδη, όταν στην πραγματικότητα, αντί να αναλύει, εισηγείται στο τουρκικό κράτος πολιτικές-διπλωματικές κινήσεις; Αυτό είναι δουλειά υπηρεσιακών παραγόντων όχι ακαδημαϊκού, ειδικά όταν οι εισηγήσεις απευθύνονται σε ένα εμμέσως πλην σαφώς εχθρικό κράτος, αφού δεδηλωμένα απειλεί την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας.

Είναι κατανοητό γιατί το ΕΛΙΑΜΕΠ με αυτή τη γεμάτη απάντηση θέλει γρήγορα να κλείσει την υπόθεση που προέκυψε από την αποκάλυψη των Wikileaks. Ας μην παραπονιέται μετά που στη δημόσια σφαίρα δέχεται κριτικές για τον ρόλο του στα εθνικά θέματα.