Σύμφωνα με τον σχεδιασμό των επιτελών του Φρανσουά Ολάντ, οι βαρυσήμαντες παρεμβάσεις του μπορούν να τον φέρουν ένα βήμα πιο κοντά στην διεκδίκηση της επανεκλογής του στην προεδρία της Γαλλίας. Στο πλαίσιο αυτό εγγράφεται και η έκδοση του βιβλίου “Ένας πρόεδρος δεν θα έπρεπε να τα λέει αυτά”.

Ιδιαιτέρως εκτενές και αποκαλυπτικό, το εν λόγω βιβλίο βασίζεται σε πολύωρες συνομιλίες του Γάλλου προέδρου με δύο δημοσιογράφους της εφημερίδας Le Monde. Συναντήθηκαν μαζί του 61 φορές, εκ των οποίων 10 φορές για δείπνο στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Οι 100 ηχογραφημένες ώρες μετατράπηκαν σε 663 σελίδες που αποτελούν μία βουτιά στο μυαλό εκείνου που έχει κερδίσει το προσωνύμιο «ο λιγότερο δημοφιλής πολιτικός».

«Περιμένετε στην ουρά όσοι έχετε παρεξηγηθεί με τον Ολάντ. Είστε πολλοί», γράφει η Le Figaro, ξεκαθαρίζοντας ότι το βιβλίο σίγουρα δεν θα συμβάλει στη βελτίωση της δημοτικότητάς του. Μιλώντας με εξομολογητική διάθεση για την προσωπική ζωή του, τους πολιτικούς αντιπάλους και τις σκέψεις του, έχει ήδη προκαλέσει την αντίδραση των δικαστών και αναμένεται η αντίδραση των μουσουλμάνων, των Γερμανών, του Σαρκοζί και πολλών άλλων. Μέχρι και για την τωρινή σύντροφό του εγείρει ζητήματα, προσθέτοντας την κρεβατομουρμούρα, στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει.

Ο συνήθως συγκρατημένος, σε ότι αφορά τα προσωπικά του, πρόεδρος δεν διστάζει να ανοιχτεί. Ο 62χρονος Ολάντ όχι μόνο παραδέχεται τη σχέση του με την ηθοποιό Ζιλί Γκαγιέ, αλλά και δηλώνει ότι δεν πρόκειται ούτε να την παντρευτεί, ούτε να την φέρει στο προσκήνιο. «Θα ήθελε να γίνει πρώτη κυρία και το ζητάει. Το ξέρω ότι είναι κάτι για το οποίο υποφέρει, καθώς είναι ένα δύσκολο θέμα συζήτησης μεταξύ μας. Δεν θα υπάρξει επισημοποίηση της σχέσης μας, όμως, ούτε και στην επόμενη πενταετία μου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος». Για να γλυκάνει το χτύπημα που της καταφέρει την χαρακτηρίζει «καλό παιδί» και «όμορφη γυναίκα», λέγοντας ότι δεν καταφέρνει να την βλέπει όσο συχνά θα ήθελε.

Ιδιαίτερα τρυφερός εμφανίζεται απέναντι στην πρώην σύντροφό του και μητέρα των τεσσάρων παιδιών του Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Εξομολογείται ότι ακόμα και σήμερα αυτή παραμένει «η γυναίκα, με την οποία νιώθω πιο κοντά. Αυτή με καταλαβαίνει καλύτερα από όλες».

Οι συγγραφείς του βιβλίου, μάλιστα, σημειώνουν ότι η μητέρα των παιδιών του και υπουργός Περιβάλλοντος της κυβέρνησής του τον συνοδεύει σε πολλά από τα ταξίδια του, επηρεάζοντάς τον καθοριστικά μετά τον χωρισμό τους. Περιγράφει, μάλιστα, με ιδιαίτερη συγκίνηση το πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο της Ρουαγιάλ τον Απρίλιο του 2014. «Ήταν χαρούμενη και συγκινημένη. Τα μάτια μας κάποια στιγμή συναντήθηκαν. Βουαλά! Είναι μία όμορφη ιστορία!»

Ακόμα δεν φαίνεται να έχει καταλαγιάσει η ένταση που συνόδευσε το επεισοδιακό τέλος της σχέσης του με τη Βαλερί Τριβερλέρ, την οποία χαρακτηρίζει «εμμονικά ζηλιάρα». «Ζήλευε τη Ρουαγιάλ ακόμα και πολλά χρόνια μετά το τέλος της σχέσης μας. Έτρεμε την επιστροφή της». Για τον χωρισμό τους περιορίζεται να πει ότι ήταν «η χειρότερη προσωπική στιγμή της πενταετούς θητείας μου».

Όταν οι δημοσιογράφοι τον ρωτούν αν τελικά ευσταθεί η αποκάλυψη της Τριβερλέρ ότι σιχαίνεται τους φτωχούς και ότι τους αποκαλεί ξεδοντιάρηδες, εκείνος εκρήγνυται. «Της είπα: “Βλέπω ανθρώπους να με πλησιάζουν σε διαδηλώσεις, οι οποίοι είναι πολύ φτωχοί, δεν έχουν καν δόντια”. Η παρερμηνεία του λόγου μου ήταν φρικτή. Επρόκειτο για προδοσία. Όταν λέω ότι αγαπώ τους ανθρώπους, το εννοώ».

[quote pull=”center”]Μένος χαρακτηρίζει και τη σχέση του με τον προκάτοχό του και πιθανό αντίπαλό του Νικολά Σαρκοζί. Σχολιάζει την αγένεια και τη φιλαργυρία του. «Από πού προέρχεται αυτή η εμμονή του με το χρήμα; Περιστοιχίζεται πάντα από πλούσιους. Γιατί; Το χρήμα, πάντα το χρήμα! Δεν μπορώ να το καταλάβω. Τον Δεκέμβριο του 2013 σε συνάντησή μας άρχισε να μου μιλάει για τα ποσά που εξασφαλίζει ως ομιλητής σε συνέδρια. Σκέφτηκα: Δεν θα τολμήσει… αλλά συνέχισε να μιλάει για το χρήμα. Μόνο για το χρήμα».[/quote]

Δεν σταματάει, όμως, εκεί αποκαλώντας τον κυνικό και κακό. «Ο Νικολά Σαρκοζί είναι ο μικρός Ντε Γκωλ. Είχαμε το Ναπολέοντα τον μικρό, τώρα έχουμε τον μικρό Ντε Γκωλ» λέει, ψάχνοντας την  κατάλληλη προσβολή για να τον αποκαλέσει στη συνέχεια «λαγουδάκι της Ντούρασελ που ποτέ δεν σταματά και πάντα είναι τσαντισμένο». Τέλος, καταγγέλλει ότι ο πρώην πρόεδρος χρησιμοποίησε υπαλλήλους στο προεδρικό μέγαρο, τους οποίους έβαλε να τον κατασκοπεύσουν και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουν βρώμικα κόλπα για να τον υπονομεύσουν.

Εντύπωση προκαλούν οι απόψεις του και για το Ισλάμ, καθώς διαφοροποιούνται αρκετά από τις δημόσιες τοποθετήσεις του. Παραδέχεται ότι στη Γαλλία υπάρχουν «όντως πολλές αφίξεις μεταναστών». Συζητώντας γενικότερα για το Ισλάμ λέει ότι «είναι μία θρησκεία επικίνδυνη από μόνη της, επειδή στοχεύει να εδραιωθεί ως θρησκεία στη Γαλλική Δημοκρατία».

Αναφέρεται και στο επίμαχο θέμα της μαντίλας, υποστηρίζοντας ότι «η σημερινή γυναίκα με τη μαντίλα θα είναι η αυριανή Μαριάν [το σύμβολο της Γαλλικής Δημοκρατίας]». Θεωρεί ότι η ενσωμάτωση των γυναικών αυτών στη γαλλική κοινωνία θα οδηγήσει στην απελευθέρωσή τους.

Σαν να μην έφταναν τα ανοιχτά μέτωπα, ο Γάλλος πρόεδρος τα βάζει με τους δικαστές και με την εθνική ομάδα  ποδοσφαίρου της χώρας του. «Κάποιοι παίκτες θα μπορούσαν να πάρουν μαθήματα φυσικής κατάστασης του εγκεφάλου προκειμένου να λειτουργούν με μεγαλύτερη ταχύτητα στον αγωνιστικό χώρο». Συνεχίζει λέγοντας ότι οι ποδοσφαιριστές συνήθως είναι νέοι με ελάχιστη παιδεία που γίνονται από την μία μέρα στην άλλη πλούσιοι και σταρ, ενώ εγκαταλείπουν τη Γαλλία πολύ νωρίς. Στα όχι και τόσο κολακευτικά λόγια του απάντησε ο ποδοσφαιριστής Emmanuel Petit, δηλώνοντας ότι «εμείς τουλάχιστον κερδίζουμε τα λεφτά μας, δεν τα κλέβουμε από τον λαό».

Εξίσου εξαγριωμένοι εμφανίζονται και οι δικαστικοί λειτουργοί, τους οποίους χαρακτήρισε δειλούς. Μετά τις αντιδράσεις, ο Ολάντ αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη με σχετική επιστολή. Ευτυχώς για εκείνον, διαβεβαιώνει τους συνομιλητές του ότι δεν φοβάται να χάσει. «Δεν θα βυθιστώ στην κατάθλιψη, ούτε θα θυμώσω με τους Γάλλους». Παρομοιάζει τον εαυτό του με φάντασμα του Μεγάρου των Ηλυσίων, στο σαλόνι του οποίου κάθεται συχνά μόνος του και τρώει δείπνο, παρακολουθώντας μέχρι το πρωί ενημερωτικές εκπομπές.