Απίστευτο “χαστούκι”: Οι “αήττητοι” υπερέχουν 3:1 αλλά…

Ο στρατός της Πρωσίας του Μεγάλου Φρειδερίκου θεωρείτο η τελειότερη στρατιωτική μηχανή του κόσμου εκείνη την εποχή και όχι άδικα αφού είχε επιτύχει καταπληκτικές νίκες αν και σχεδόν πάντοτε μειονεκτούσε αριθμητικά. Ωστόσο ο μύθος αυτός που εν πολλοίς καλλιεργείτε ως σήμερα, κατέπεσε δραματικά στη μάχη του Ντόμσταντ, του σημερινού Ντομάσοφ της Τσεχίας.

Το σχέδιο που δεν απέδωσε

Τον Μάιο του 1758 ο Φρειδερίκος εισέβαλε στην υπό αυστριακό έλεγχο εκείνη την εποχή Μοραβία και πολιόρκησε την σημαντική πόλη Όλομουτς. Ο Φρειδερίκος ήλπιζε ότι έτσι θα παρέσυρε τους Αυστριακούς να δώσουν μάχη για να άρουν την πολιορκία της πόλης πιστεύοντας ότι θα τους συνέτριβε.

Αν οι Αυστριακοί δεν έσπευδαν σε βοήθεια της πόλης θα την κυρίευε εξασφαλίζοντας μια άριστη βάση επιχειρήσεων στο εχθρικό έδαφος, πιέζοντας από κει ακόμα και τη Βιέννη. Ο Αυστριακός διοικητής στη Μοραβία στρατάρχης φον Ντάουν γνωρίζοντας την ποιότητα και την ισχύ του Πρωσικού στρατού δεν αποτόλμησε να επέμβει.

Η φρουρά της πόλης πάντως πολέμησε ηρωικά και κράτησε τους Πρώσους για έναν σχεδόν μήνα. Τον Ιούνιο όμως η πόλη ήταν έτοιμη να πέσει. Τα τείχη είχαν κατακρημνιστεί σε δύο σημεία ενώ τα εφόδια και τα πυρομαχικά άρχισαν να λείπουν. Το ίδιο όμως συνέβαινε και στους Πρώσους που άρχισαν να αντιμετωπίζουν επίσης ελλείψεις.

Η μεγάλη εφοδιοπομπή

Για να ανεφοδιάσει τον στρατό του ο Φρειδερίκος διέταξε να σχηματιστεί μια τεράστια εφοδιοπομπή 4.000 αμαξών και 2.500 βοοειδών την οποία θα προστάτευε μια ισχυρή δύναμη ώστε να μην κινδυνεύσει από τα αυστριακά ελαφρά στρατεύματα που κυριαρχούσαν στην περιοχή.

Η εφοδιοπομπή συγκεντρώθηκε στην Σιλεσία και έφτασε στην Μοραβία στα τέλη Ιουνίου. Η παρουσία της τεράστιας εφοδιοπομπής δεν μπορούσε να μείνει κρυφή καθώς σε ευθεία γραμμή σχημάτιζε φάλαγγα μήκους 45 χλμ. Την εφοδιοπομπή κάλυπτε μια δύναμη 11.000 (1.340 ιππείς) περίπου ανδρών υπό τον συνταγματάρχη φον Μόζελ. Άλλοι 20.000 Πρώσοι υπό τον στρατηγό φον Τσίτεν έσπευδαν προς ενίσχυση της εφοδιοπομπής.

Οι Αυστριακοί όμως δεν ήταν διατεθειμένοι να επιτρέψουν στην πρωσική εφοδιοπομπή να φτάσει στο Όλμουτς. Την αποστολή καταστροφής της ο φον Ντάουν την ανέθεσε στους υποστράτηγους Έρνστ Γκίντεον φον Λούντον και στον κροατικής καταγωγής Γιόζεφ φον Σίσκοβιτς.

Αιφνιδιασμός και φωτιά

Ο Λούντον κινήθηκε πρώτος με 6.000 άνδρες (4 τάγματα πεζικού, 1 σύνταγμα δραγώνων, 1 σύνταγμα ουσάρων, 1 ελαφρά πυροβολαρχία και ελαφρύ πεζικό) και ανέπτυξε τους άνδρες του στο χωριό Γκουντραμόβιτσε αναμένοντας τον Σίσκοβιτς.

Η εφοδιοπομπή έφτασε στην περιοχή στις 28 Ιουνίου νωρίς το πρωί. Αμέσως οι Αυστριακοί άνοιξαν πυρ. Ένα πρωσικό τάγμα προσπάθησε να επέμβει αλλά διαλύθηκε από τα σφοδρά εχθρικά πυρά. Οι Πρώσοι ανέπτυξαν το πυροβολικό τους και απάντησαν στα πυρά ενώ επιχείρησαν και νέες εφόδους κατά των Αυστριακών.

Όλες όμως οι επιθέσεις τους αποκρούστηκαν με σοβαρές απώλειες. Η μάχη διαρκούσε ήδη πέντε ώρες και οι Αυστριακοί κρατούσαν. Σιγά-σιγά όμως η πρωσική αριθμητική υπεροχή άρχισε να αποδίδει.

Ο Λάουντον πιεζόμενος υποχώρησε ελαφρώς προς το κοντινό χωριό Μοράβσκι Μπερούν χωρίς να ενοχληθούν από τους Πρώσους. Παρά τις μεγάλες τους απώλειες οι Πρώσοι συνέχισαν την κίνησή τους έχοντας όμως χάσει πολύ χρόνο. Η εφοδιοπομπή κινήθηκε και πάλι ενώ στο μεταξύ έφτασε και ο Τσίετεν με τους άνδρες του. Αλλά και ο Λάουντον ενισχύθηκε καθώς έφτασε ο Σίσκοβιτς με επίσης 6.000 άνδρες.

Καταστροφή

Στις 30 Ιουνίου οι Αυστριακοί είχαν αναπτυχθεί στην περιοχή του Ντόμσταντ. Η περιοχή με τους χαμηλούς λόφους και τα δάση της ήταν ιδανική για την ενέδρα που οι δύο Αυστριακοί στρατηγοί ετοίμασαν. Ο Σίσκοβιτς και οι άνδρες του αναπτύχθηκαν στην αριστερή πλευρά του μοναδικού δρόμου από όπου υποχρεωτικά θα περνούσαν οι Πρώσοι. Ο Λάουντον και οι άνδρες του θα επενέβαινα σε δεύτερο χρόνο από την άλλη πλευρά του δρόμου.

Οι Πρώσοι ανυποψίαστοι πλησίασαν στην αυστριακή ενέδρα. Η εμπροσθοφυλακή τους με 4.850 στρατιώτες και 250 άμαξες αφέθηκε να περάσει. Αμέσως όμως εμφανίστηκε το κύριο σώμα της πρωσικής εφοδιοπομπής άνοιξαν σφοδρό πυρ. Οι Πρώσοι αιφνιδιάστηκαν και σύντομα επήλθε σύγχυση στις τάξεις τους.

Στο μεταξύ επιτέθηκε και ο Λάουντον και οι Πρώσοι, αν και υπερείχαν σχεδόν 3:1 δεν κατάφεραν να ανταπεξέλθουν στην πίεση. Μετά από 7 ώρες η πρωσική στρατιά κατέρρευσε. Οι απώλειες των Πρώσων ήταν βαριές και ξεπέρασαν τους 3.500 άνδρες έναντι μόνο 600 των Αυστριακών.

Στα χέρια των νικητών έπεσαν χιλιάδες άμαξες έμφορτες εφοδίων και πυρομαχικών, αλλά και 2 εκ. πρωσικά τάλιρα, δηλαδή ολόκληρος θησαυρός, 2.200 άλογα και χιλιάδες βοοειδή. Μόνο οι 250 άμαξες της πρωσικής εμπροσθοφυλακής που αφέθηκαν να περάσουν γλίτωσαν από την καταστροφή.

Αλλά και από αυτές 150 κυριεύτηκαν, λίγο αργότερα από το αυστριακό ελαφρύ πεζικό. Αποτέλεσμα της μεγάλης αυστριακής νίκης ήταν ο Φρειδερίκος να άρει την πολιορκία του Όλμουτς και να εγκαταλείψει τη Μοραβία. Η Πρωσία υπέστη στρατηγική ήττα εξαιτίας μιας τακτικής ήττας…