Εξόριστοι Κύπριοι από την πατρίδα τους – Ανεύθυνη η βρετανική κυβέρνηση

Βρισκόμαστε και στην Κύπρο σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, αλλά και κατάσταση πανικού. Κι αυτό γιατί προφανώς και οι Κύπριοι δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για τον κορωνοϊό. Είναι σαφές πως δοκιμάζονται αντοχές, δοκιμάζεται και το σύστημα της δημόσιας υγείας, που τόσο πολύ υπονομεύθηκε την προηγούμενη περίοδο. Είναι αυτό, όμως, που σηκώνει το βάρος του εφιάλτη, τον οποίο βιώνουμε.

Τα μέτρα έστω και με καθυστέρηση λαμβάνονται. Την Παρασκευή έγινε το διάγγελμα, την Κυριακή οι αποφάσεις. Πολλές αξιολογούνται θετικά. Εκείνες που αφορούν την είσοδο στην Κύπρο λήφθηκαν κάτω από το βάρος του πανικού. Γιατί θα μπορούσε η Κυβέρνηση να ζητήσει από τους φοιτητές να μην επιστρέψουν για τις διακοπές του Πάσχα, καλώντας τους γονείς να συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση. Και να θέσει και περιορισμούς, όπως η καραντίνα, καθιστώντας την κάθοδό τους ανέφικτη. Τι γίνεται, όμως, με τους υπόλοιπους; Κάποιος που πήγε για λόγους υγείας, για επαγγελματικούς λόγους;

Δεν θα επιτρέψει η Κυπριακή Δημοκρατία την είσοδο σε αυτούς; Και τι θα κάνουν εκτός Κύπρου μέχρι την 30η Απριλίου; Θα είναι εξόριστοι… Και είναι να διερωτάται κανείς τι έχει αναφέρει επί τούτου ο Γενικός Εισαγγελέας. Ποιο κράτος άραγε δίνει πιστοποιητικά υγείας για τον κορωνοϊό; Η Κύπρος εκδίδει σε όποιον απευθυνθεί στο κράτος τέτοιο πιστοποιητικό;

Εδώ δεν προλαμβάνει τα ύποπτα κρούσματα το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής και θα ασχοληθεί και με πιστοποιητικά; Θα μπορούσαν οι Κύπριοι πολίτες που έρχονται από το εξωτερικό να τίθενται αμέσως σε καραντίνα, σε χώρο στον οποίο θα υποδεικνύει η Κυβέρνηση, μέχρι και την 30η Απριλίου. Η καραντίνα λειτουργεί αποτρεπτικά κι αυτό μπορεί να γίνει. Προς τι να κλείσει η είσοδος σε Κύπριους πολίτες;

Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης

Τα μέτρα που λαμβάνονται περνούν μέσα από το φιλτράρισμα πολλών και διαφορετικών υπολογισμών γι’ αυτό και καθυστέρησαν. Αυτά που θα μπορούσαν να αποφασιστούν προ δεκαημέρου, ή έστω να ανακοινώνονταν διά του προεδρικού διαγγέλματος το βράδυ της περασμένης Παρασκευής.

Περαιτέρω, δεν υπήρξε εξαρχής κρατική παρέμβαση προς την Εκκλησία, που υιοθέτησε αρχικά μια εξωπραγματική και επικίνδυνη για την ανθρώπινη υγεία απόφαση. Το έκανε, τελικά, την Κυριακή ο Πρόεδρος και άλλαξε και η απόφαση της Συνόδου της Εκκλησίας. Ήδη, όμως, το πρωί της Κυριακής κάποιοι άνθρωποι πήγαν εκκλησία και έλαβαν και θεία κοινωνία…

Είμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Και θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε συλλογικά και με αυτοπειθαρχία την επίθεση που δεχόμαστε. Θα πρέπει να σταθούμε όλοι αλληλέγγυοι σε όσους βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, τους επαγγελματίες υγείας και τον μηχανισμό, ο οποίος τους στηρίζει.

Ο κυνικός Μπόρις Τζόνσον

Πάντως, πέραν από όσα πρέπει εμείς να κάνουμε ως πολίτες και κράτος, επηρεαζόμαστε και από τις ενέργειες τρίτων χωρών. Και στην προκειμένη περίπτωση, σαφώς και η λέξη ανευθυνότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη Βρετανία, η οποία ακόμη συζητά τη λήψη μέτρων, ενώ ο ιός εξαπλώνεται (εντός και εκτός Βρετανίας). Αλλά δεν πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός. Η δήλωση του Βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον σχετικά με τον κορωνοϊό είναι ενδεικτική για το πόσο υπολογίζεται η ανθρώπινη ζωή: «Πολλές οικογένειες θα χάσουν αγαπημένα τους πρόσωπα που θα φύγουν πριν της ώρας τους».

Μια ψυχρή, απλουστευμένη πλην βαθιά πολιτικοϊδεολογική προσέγγιση. Με βάση αυτή τη λογική, όσοι είναι ευάλωτοι και δεν διαθέτουν τα αυτονόητα, θα αποτελέσουν την παράπλευρη απώλεια της κρίσης, του κορωνοϊού. Πιο ωμά δεν γινόταν να τεθεί. Αλλά η θεώρηση αυτή δεν μπορεί να είναι προσωπική. Είναι πολιτική-ιδεολογική και εκφράζεται στην προκειμένη περίπτωση από τον Βρετανό Πρωθυπουργό.