Σιβηρία – Η ηρεμία πριν φτάσει η πανδημία στο Νοβόσιμπιρσκ

Μια γυναίκα από τη Σιβηρία διηγείται πώς κύλησε το πρώτο 20ήμερο του Μαρτίου στην πόλη Νοβόσιμπιρσκ, στο κέντρο της ασιατικής Ρωσίας, αμέσως μετά την ανακήρυξη της πανδημίας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Χωρίς πανικό, αλλά με την ανησυχία παρούσα, η σιβηρική πόλη υποδέχτηκε τον ιό, ελπίζοντας ότι τα πράγματα θα πάνε καλά.

Όταν απαγορεύτηκε η είσοδος ξένων υπηκόων στη χώρα, στα τέλη Φεβρουαρίου, δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα ο κόσμος. Οι άνθρωποι συζητούσαν ακόμα τα “καθημερινά” πράγματα που τους απασχολούν: η δουλειά τους, η οικογένειά τους, οι φίλοι τους, οι διακοπές τους. Κεντρικό θέμα της επικαιρότητας στα ΜΜΕ ήταν η προεδρική θητεία του Βλάντιμιρ Πούτιν, ώσπου άρχισαν τα πρώτα ρεπορτάζ για την ανησυχία που επικρατούσε στην Αμερική.

Η Σάρα Λίντεμαν-Κομάροβα πετάχτηκε να πάρει μερικές μάσκες και αντισηπτικό στο φαρμακείο, από το οποίο, όπως λέει, έφυγε με «12 μάσκες, 6 μικρά μπουκαλάκια αντισηπτικό κι ένα μεγάλο». Ήταν ήδη 12 Μαρτίου. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η συζήτηση για τον κορωνοϊό προσέλκυε όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον των χρηστών, ιδίως μετά την παραδοχή από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ότι πρόκειται για πανδημία. Από δω και πέρα, η Ρωσίδα από το Νοβόσιμπιρσκ δίνει λεπτομέρειες για την κάθε μέρα που περνά:

• 12 Μαρτίου. Στην τοπική επικαιρότητα του Νοβόσιμπιρσκ αποκτά προεξέχουσα θέση η προσπάθεια της αξιωματούχου της τοπικής αυτοδιοίκησης, Νατάλια Πίνους, να κάνει τεστ για κορωνοϊό. Η ιδιωτική κλινική στην οποία απευθύνθηκε, δεν διέθετε το τεστ. Στο δημόσιο νοσοκομείο, χρειάστηκε να περιμένει σε πολλές ουρές, όπως αναφέρει, ώσπου την είδε ειδικός λοιμωξιολόγος και τη ρώτησε αν είχε ταξιδέψει στην Κίνα, την Κορέα ή την Ιταλία το τελευταίο διάστημα. Του απάντησε αρνητικά, οπότε εκείνος της εξήγησε ότι δεν γίνονταν εξετάσεις σε άτομα που δεν είχαν ταξιδέψει σε αυτές τις περιοχές. Η τελική συμβουλή του γιατρού ήταν τελικά να αγοράσει μια μάσκα, να πλένει τα χέρια της και να πίνει ζεστά. Το συμπέρασμα της Πίνους ήταν πως η τοπική περιφέρεια δεν ήταν επ’ ουδενί έτοιμη για αντιμετωπίσει μια πιθανή εξάπλωση της επιδημίας.
• 13 Μαρτίου. Η Κομάροβα συνεχίζει την αφήγησή της με τη συμμετοχή της σε συνέδριο επιχειρηματικότητας, όπου η προσέλευση ήταν πάνω από 100 άτομα. Λίγο συζητούσαν στα πηγαδάκια για τον ιό, όμως επιστρέφοντας στο σπίτι της, τα φαρμακεία είχαν ήδη ελλείψεις σε μάσκες και αντισηπτικό.

Ο φόβος της πανδημίας αγγίζει τους κατοίκους

• 14 Μαρτίου. Η τοπικές αρχές προγραμματίζουν συνεδρίαση με θέμα τον ιό, καθώς υπάρχουν δύο επιβεβαιωμένα κρούσματα στη Σιβηρία και συγκεκριμένα στο Κεμέροβο, περίπου 200 χιλιόμετρα από το Νοβόσιμπιρσκ. Και οι δύο ασθενείς προέρχονταν από την Ιταλία. Η Κομάροβα σπεύδει με το σύζυγό της στο σούπερ μάρκετ και στο ΙΚΕΑ. Υπάρχει αρκετός κόσμος, τα ράφια γεμάτα, αλλά κανείς δεν φορά μάσκες. Το βράδυ, κάνουν πρόσθετη παραγγελία για αντισηπτικά μαντιλάκια μέσω διαδικτύου.
• 15 Μαρτίου. Οι αρχές συζητούν το θέμα των οικονομικών επιπτώσεων της επιδημίας και το ενδεχόμενο να υπάρξει αποζημίωση για τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις. Στα τοπικά μαγαζιά, ελάχιστοι φορούν μάσκες, και έχει αρκετό κόσμο. Εν τω μεταξύ, από τα σχολεία αποστέλλεται μήνυμα στα κινητά των γονιών ότι μπορούν, αν θέλουν, να κρατήσουν τα παιδιά σπίτι.
• 16 Μαρτίου. Ανακοινώνεται το κλείσιμο των σχολείων. Η μικρή κόρη της Κομάροβα αναφέρει ότι, έτσι κι αλλιώς, πάρα πολλά παιδιά δεν πήγαν σχολείο γιατί η μητέρα ενός εκ των μαθητών βρισκόταν στην ίδια πτήση με τους ασθενείς του Κεμέροβο. Το σύνολο των 57 επιβατών της πτήσης είχαν τεθεί σε καραντίνα. Το κρατικό πανεπιστήμιο του Νοβόσιμπιρσκ μετατρέπει τη λειτουργία του εξ ολοκλήρου σε παρακολούθηση μέσω διαδικτύου για 7.000 φοιτητές. Επισημαίνει, σε ανακοίνωσή του, ότι κανείς από τους αλλοδαπούς φοιτητές δεν υποχρεούται να απομακρυνθεί από τις εστίες.

Η κοινωνία προετοιμάζεται

• 17 Μαρτίου. Τέσσερα ακόμη κρούσματα επιβεβαιώνονται σε τρεις πόλεις της Σιβηρίας. Στις ειδήσεις, αναφέρεται ότι οι ιδιωτικές κλινικές θα έχουν διαθέσιμη εξέταση για κορωνοϊό εντός λίγων ημερών. Οι ειδικοί συστήνουν στην τοπική κυβέρνηση να διεξάγει τεστ σε όσο το δυνατό περισσότερους, να ετοιμάσει ιατρικές υποδομές και να λάβει μέτρα στήριξης για τις επιχειρήσεις.
  Η Κομάροβα πάει για το τακτικό της σκι, ενώ κατά τον απογευματινό της περίπατο βλέπει πολλά άτομα όλων των ηλικιών. Μόνο δύο κοπέλες φορούν μάσκα. Η ζωή συνεχίζεται κανονικά, «ό,τι είναι να γίνει θα γίνει», της γνέφει μια κυρία στο κατάστημα με είδη καθαριότητας. Το τελευταίο διαθέτει χαρτί υγείας, αλλά όχι αντισηπτικό. Θα φέρει σε λίγες μέρες.

• 18 Μαρτίου. Η Ρωσία κλείνει τα σύνορα. Αρκετές εταιρείες αναδιοργανώνονται για να εφαρμόσουν την “εργασία από το σπίτι”. Η περιφερειακή αρχή εκπονεί σχέδιο για τη διαθεσιμότητα 2.000 κλινών. Στην τηλεόραση γίνεται λόγος για άδεια ράφια στα μεγάλα καταστήματα, αλλά στο Νοβόσιμπιρσκ, ο κόσμος είναι ακόμα στα καφέ και τα εστιατόρια, χωρίς μάσκες.
  Το μεσημέρι, ανακοινώνεται το πρώτο κρούσμα στην πόλη.

Και καταλήγει με ένα ερώτημα που ακόμα, δεν έχει απαντηθεί: «Οι Ρώσοι δεν συνηθίζουν να πανικοβάλλονται. Είναι, όμως, αυτό η ηρεμία πριν την καταιγίδα που θα αλλάξει τα πάντα, ανεξάρτητα από το πόσο προετοιμασμένοι είμαστε; Ή αυτή τη φορά, άραγε, η μοίρα θα κλείσει το μάτι στους ανθρώπους της Σιβηρίας;».