Άρχισαν τα όργανα στην Κουμουνδούρου – Το νεο-αυριανισμό ανακαλύπτει ο “μικρός ΣΥΡΙΖΑ”

Δεν πρόλαβε να τελειώσει καλά καλά η καραντίνα και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν τα μαχαίρια. Παρότι μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας αποφεύγει τις εντάσεις και προσπαθεί να κατευνάσει τα πνεύματα. Τον χορό αυτή την φορά σέρνει ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης ο οποίος μέσω της επίθεσης στον αυριανισμό και νεο-αυριανισμό, στρέφεται κατά της ηγεσίας και της πρόθεσής της για διεύρυνση του κόμματος και κυρίως του ανοίγματος σε παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Η επίθεση έχει ενδιαφέρον γιατί αφενός έγινε από το Mega Chanell και από την εκπομπή του γνωστού για το μένος του κατά του ΣΥΡΙΖΑ, Ανδρέα Παπαδόπουλου, και αφετέρου γιατί ο κ. Πάνος Σκουρλέτης έχει κάνει καριέρα στον ορίτζιναλ αυριανισμό, στα μέσα ενημέρωσης του μακαρίτη Γιώργου Κουρή, όταν ακόμη ζούσε.

Άλλωστε στις δύσκολες ημέρες του αποκλεισμού του ΣΥΡΙΖΑ από τα ΜΜΕ εκεί έβρισκε στασίδι και αναπαραγωγή ο νυν γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν φημίζεται για τη δημοφιλία του. Αν εξαιρέσει κανείς τον βαρύ τίτλο που φέρει στο κόμμα, τα στοιχεία μέτρησης της δημοφιλίας του ή η απήχηση που έχουν οι παρεμβάσεις του είναι απογοητευτικά. Αυτός είναι και ο λόγος, λένε οι κακές γλώσσες της Κουμουνδούρου, που απαίτησε να είναι υποψήφιος στο Επικρατείας αντί να κατέβει με σταυρό στις εκλογές.

Μετά όμως τις αναφορές του για “νεοαυριανιστές” που συνδέονται με εσωτερικές αντιπαραθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Σκουρλέτης απέκτησε την αναπαραγωγή που δεν είχε. Ξαφνικά άρχισε να παίζει σε όλα τα κανάλια, τον διαφημίζει η Ομάδα Αλήθειας της ΝΔ, τον προωθούν ακόμη και οι εχθροί του στη ΝΔ, ο Άδωνης και ο Βορίδης, ενώ τον συμπάθησε ακόμη και το περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο κ. Σκουρλέτης δεν χρησιμοποίησε επιχειρήματα για να στηρίξει τα περί “νεοαυριανιστών” που συνδέονται με τον ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς έδωσε στο δεξιό σύστημα αυτά που χρειαζόταν για να χτυπήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Σε αυτούς δεν φαίνεται να συμπεριλαμβάνεται ο Σκουρλέτης, αν κρίνουμε από τη μεταχείριση που είχε. Κάπως έτσι ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, κέρδισε στα πάνελ τη θέση που είχαν η Ζωή Κωνσταντοπουλου και ο Παναγιώτης Λαφαζανης όταν στράφηκαν ενάντια στον Τσίπρα.

Θέλουν έναν μικρό ΣΥΡΙΖΑ

Και κάπως έτσι φθάνουμε στην ουσία της υπόθεσης γιατί βεβαίως το πρόβλημα δεν είναι το Contra και το Documento εναντίον των οποίων στράφηκε ο κ. Σκουρλέτης. Μέσω της επίθεση στον αυριανισμό και στον νεοαυριανισμό και εμμέσως στον Παύλο Πολάκη, γίνεται η προσπάθεια να μετατοπιστεί η εσωκομματική συζήτηση στον δρόμο προς το Συνέδριο και στο Συνέδριο, από την διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ, στο ύφος και ήθος της αντιπολίτευσης και άρα στα ΜΜΕ με τα οποία υποτίθεται ότι σχετίζεται το κόμμα.

Παρομοίως με τον συμβολισμό του αυριανισμού πλήττεται η διεύρυνση στο κρίσιμο σημείο των προερχόμενων από το παλιό ΠΑΣΟΚ. Αυτό το πλαίσιο κάτι μεταξύ απαξίωσης της διεύρυνσης και κουτσομπολιού είναι βούτυρο στο ψωμί των συστημικών μέσων ενημέρωσης. Είναι απορίας άξιο ότι δέχεται να παίξει αυτό τον ρόλο ο γραμματέας του κόμματος ο οποίος έχει διανύσει και τέτοια πορεία παρά τω πλευρώ του Αλέξη Τσίπρα. Οι πληροφορίες λένε ότι είναι κάθετα αντίθετος στο ενδεχόμενο της μαζικής προσχώρησης στον ΣΥΡΙΖΑ, ανθρώπων από το ΠΑΣΟΚ που θα αλλάξει την φυσιογνωμία του κόμματος. Τόσο κάθετος που πέρασε απέναντι στον πρόεδρο.

Ο κ. Σκουρλέτης ο οποίος ως γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε στις αυτοδιοικητικές να μην πάρει το κόμμα ούτε μία περιφέρεια και οι δήμοι που κέρδισε να μετριούνται στα δάχτυλα, είναι της άποψης ότι καλύτερα ένας ΣΥΡΙΖΑ μικρός στην αντιπολίτευση που να τρώει μονίμως ξύλο και να καταγγέλει, αλλά να είναι δήθεν αριστερός και ελεγχόμενος, παρά ένας πλειοψηφικό κεντροαριστερό κόμμα εξουσίας, που φυσικά δεν θα έλεγχεται από το 1% που έμεινε μετά την αποχώρηση του Λαφαζάνη.

Τρεις ομάδες

Ο κ. Σκουρλέτης δεν είναι μόνος του, μαζί του οι κ.κ. Νίκος Βρούτσης και Νίκος Φίλης, που έχουν συμπορευτεί ως τριάδα εδώ και πολλά χρόνια και υποτίθεται ότι εκφράζουν και την ομάδα των 53. Γενικότερα η άποψη αυτής της ομάδας είναι ότι θέλουν έναν ΣΥΡΙΖΑ σε διακριτό αλλά δεύτερο ρόλο στο πλαίσιο του πολιτικού συστήματος, που να τον αναγνωρίζει ο αντίπαλος, η ΝΔ. Επιθυμούν την αναγνώριση του συστήματος και την ποσόστοση σε θέσεις και οφίτσια. Είναι η νοοτροπία της ηττημένης αριστεράς που αρέσκεται σε έναν υποδεέστερο ρόλο.

Αδυνατούν να αντιληφθούν –γιατί άλλωστε ποτέ δεν έκαναν τον κόπο να σπουδάσουν τον αντίπαλο– ότι η δεξιά και δη υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν θα τους αναγνωρίσει καμία θέση, θα τους οδηγήσει απλώς στην εξαφάνιση και κάτω από το 3%. Ο δε κ. Τσακαλώτος είναι εντός εκτός της άποψης αυτής και σε συνεννόηση αλλά όχι σε πλήρη ταύτιση. Την πολιτική του θέση την έδειξε με την εξόντωση της μεσαίας τάξης –από θέση αρχής για να ευνοήσει τα κατώτερα στρώματα– που κόντεψε να εξοντώσει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Φυσικά υπάρχει και η μεγάλη ομάδα των προεδρικών στην οποία ανήκουν τα περισσότερα πρώτης γραμμής στελέχη και διακρίνονται οι Νίκος Παππάς, Χρήστος Σπίρτζης. Υπέρ του ανοίγματος και ενός μαζικού ΣΥΡΙΖΑ ως βασικού κόμματος εξουσίας με αντίστοιχη προσαρμογή των πολιτικών του θέσεων σε συνάφεια με το εκλογικό σώμα. Μετά το πρώτο άνοιγμα στο ΠΑΣΟΚ τείνει να διαμορφωθεί μία ακόμη ευρύτερη ομάδα που θέλει να παίζει ρόλο ισορροπιστή. Εκ των πραγμάτων όμως είναι κοντά στον πρόεδρο.

Είναι βέβαιο ότι αν οι διαφωνούντες συνεχίσουν, όπως λέει το ρεπορτάζ, να έχουν ενστάσεις στην γραμμή της ηγεσίας για το άνοιγμα του κόμματος και να κατηγορούν την ηγεσία για σχέσεις με τον αυριανισμό και τον νεοαυριανισμό, θα διατηρήσουν προνομιακή θέση στην ατζέντα και στα πάνελ των συστημικών καναλιών. Έτσι παίζεται το παιχνίδι, όπως και με την Ζωή και τον Λαφαζάνη όσο ήταν χρήσιμοι και κατήγγειλαν τον Αλέξη Τσίπρα, και δεν θα αλλάξει για τον κ. Σκουρλέτη. Ωστόσο όταν οι κ.κ. Κωνσταντοπούλου και Λαφαζάνη διαφώνησαν αποχώρησαν από το κόμμα με την γνωστή πορεία, όσοι αποχωρήσουν θα έχουν παρόμοια πορεία. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και για την αντιμετώπιση του συστήματος και για την τύχη που θα έχουν.