Η επίσκεψη και το “πουρμπουάρ”

του Απόστολου Αποστολόπουλου  – 

Η αγωνιωδώς αναμενόμενη συνάντηση Τσίπρα-Τραμπ φαίνεται ότι δεν πήγε άσχημα. Λέω «αγωνιωδώς αναμενόμενη», βλέποντας τα ευτυχισμένα χαμόγελα ανακούφισης του Κοτζιά και του Παππά στο γεύμα με τον Αμερικανό πρόεδρο. Ο πρωθυπουργός –υπονοούσαν πανευτυχείς οι δυο υπουργοί– τα είχε καταφέρει να ανταποκριθεί επάξια στην πρώτη αληθινά δύσκολη συνάντηση, τη μόνη αληθινά κρίσιμη για την πολιτική επιβίωση του ίδιου και της κυβέρνησης.

Και τούτο επειδή ο Τσίπρας, αστόχαστα, είχε δηλώσει, αναμένοντας το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, ότι ελπίζει πως θα αποφύγουμε «αυτό το κακό», την εκλογή Τραμπ. Αμερικανός δημοσιογράφος ρώτησε τον Τσίπρα αν επιμένει σε εκείνη τη δήλωση και ο Τραμπ, διασκεδάζοντας με την αμηχανία του φιλοξενούμενου, είπε ότι αν ήξερε αυτή τη δήλωση Τσίπρα δεν θα έλεγε τα καλά λόγια που μόλις είχε πει!

Λες και ο εδώ πολύπειρος πρέσβης δεν τον είχε ενημερώσει και για τη δήλωση Τσίπρα και για τις κωλοτούμπες. Και έτσι το θέμα έληξε εκεί. Άλλος Αμερικανός δημοσιογράφος ρώτησε τον Τραμπ για την κατάργηση του νόμου για την Υγεία του Ομπάμα, τοποθετώντας, με τον άξεστο αλλά ευθύ τρόπο των Αμερικανών, το βαθμό ενδιαφέροντος της επίσκεψης.

Πέραν των εν λόγω δηλώσεων ωστόσο, η αρχική, έκδηλα τυπική, αν όχι ψυχρή, ατμόσφαιρα βελτιώθηκε μόλις ο πρωθυπουργός ανταποκρίθηκε απολύτως, καθώς φαίνεται, στις απαιτήσεις του Αμερικανού Προέδρου. Ο Τραμπ εξίσωσε απολύτως, με τα δικά του κριτήρια, το πάρε-δώσε της επίσκεψης Τσίπρα. Θα μας δώσετε και θα σας δώσουμε, είπε.

“Στροφή προς τη σωφροσύνη”

Δημοσίως, ανακοινώθηκε ο εκσυγχρονισμός των F16 (2,4 δισ για τους Αμερικανούς) και σε ανταπόδοση ο Τραμπ είπε αορίστως, όπως η Λαγκάρντ, ότι θα στηρίξει την Ελλάδα για το χρέος. Ο λόγος σου με χόρτασε! Για τα κρίσιμα θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος (Κυπριακό, Σκοπιανό, ελληνοτουρκικά) δεν έγινε κουβέντα, όχι δημοσίως τουλάχιστον.

Λίαν αμφίβολο αν ψιθυρίστηκε τίποτα και στο παρασκήνιο. Η δημόσια τοποθέτηση Τραμπ περί ίσων ανταλλαγμάτων ΗΠΑ-Ελλάδας έβαλε εξαρχής σε άκρως μειονεκτική θέση την ελληνική πλευρά. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυία και  γνώση για να το καταλάβει κανείς. Λίγα μπορεί να βάλει η Ελλάδα, λιγότερα μπορεί να περιμένει.

Προκύπτει ότι η επίσκεψη είχε ουσιαστικό αντικείμενο να επιβεβαιώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο πρωθυπουργός ότι πράγματι έχει κάνει όλη και ανεπιφύλακτα τη «στροφή προς τη σωφροσύνη». Ότι εμμένει στις «σταθερές αξίες» της συμμαχίας με τη Δύση και ειδικά με τις ΗΠΑ, όπως ασφαλώς είχαν διαβεβαιώσει εκ των προτέρων υπηρεσιακοί παράγοντες, με πρώτον τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα κλπ. Έτσι και ο Τσίπρας πάτησε στον Λευκό Οίκο.

Τα πράγματα φαίνεται ότι πήγαν καλά, οι διαβεβαιώσεις έγιναν δεκτές, ο Τραμπ χαμογελούσε, δώσαμε κι ένα καλό πουρμπουάρ 2,4 δις, αλλά ας πάει και το παλιάμπελο! Εμείς να είμαστε καλά και στην υγεία των Αμερικανών εργατών, όπως είπαν, που θα δουλέψουν στον εκσυγχρονισμό των F 16. Δεν ξεχνάει τους Αμερικανούς εργάτες «η πρώτη φορά Αριστερά». Για να έχει και δεύτερη ευκαιρία.