Νέα δολοφονία Ιρανού – Τραμπ και Νετανιάχου στήνουν παγίδα πολέμου

Την στιγμή που μαίνονταν οι αντιδράσεις στο Ιράν για την δολοφονία του θεωρούμενου ως “εγκέφαλου” του πυρηνικού του προγράμματος επιστήμονα Μοχσέν Φαχριζαντέχ, έγινε γνωστή η είδηση πως ένας διοικητής των Φρουρών της Επανάστασης, σκοτώθηκε από επίθεση με drone στο Ιράκ, στα σύνορα με την συριακή μεθόριο.

Μέχρι στιγμής η ταυτότητα του Ιρανού αξιωματούχου δεν έχει επιβεβαιωθεί, ενώ την είδηση έφεραν στο προσκήνιο Ιρακινοί αξιωματούχοι και μέλη φιλοϊρανικών πολιτοφυλάκων, που εκπαιδεύονται και εξοπλίζονται από το σώμα των Φρουρών της Επανάστασης και έχουν ισχυρή επιρροή στο Ιράκ. Μάλιστα η επίθεση έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο, λίγα μόλις 24ωρα μετά την δολοφονία του Φαχριζαντέχ.

Αν η δολοφονία του πυρηνικού επιστήμονα αποδόθηκε σε “δάκτυλο” του Ισραήλ, η δολοφονική επίθεση στον διοικητή του επίλεκτου στρατιωτικού σώματος της Τεχεράνης, θυμίζει την αντίστοιχη που είχαν πραγματοποιήσει οι Αμερικανοί εις βάρος του χαρισματικού στρατηγού των Φρουρών της Επανάστασης Κασέμ Σουλεϊμανί, έναν από τους ισχυρούς άνδρες του καθεστώτος, ακριβώς έναν χρόνο πριν.

Στο προσκήνιο τα πολεμικά σενάρια

Η εκτέλεση Σουλεϊμανί είχε φέρει στο προσκήνιο το σενάριο ενός πολέμου των ΗΠΑ με το Ιράν, τον οποίο είδαμε πως ο πρόεδρος Τραμπ επεδίωξε τελικώς να αποφύγει. Μάλιστα σχεδόν είχε δικαιολογήσει τα μαζικά πυραυλικά αντίποινα που είχαν ακολουθήσει από τους Ιρανούς, εις βάρος της πρεσβείας και βάσεων των Αμερικανών στο Ιράκ. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά την δολοφονία Σουλεϊμανί ακολούθησαν πάνω από 20 πυραυλικές επιθέσεις εις βάρος αμερικανικών στόχων στο Ιράκ και σε μία από αυτές τον περασμένο Μάρτιο, σκοτώθηκαν δύο Αμερικανοί στρατιώτες και ένας Βρετανός.

Λίγες μέρες πριν την δολοφονία του Φαχριζαντέχ, δημοσιεύματα του αμερικανικού τύπου είχαν αναφέρει πως ο πρόεδρος Τραμπ εξέταζε το ενδεχόμενο ενός προληπτικού πολεμικού πλήγματος εις βάρος του Ιράν, προκειμένου να βρεθεί ο νέος πρόεδρος προ τετελεσμένων, καθώς είχε υποσχεθεί να επιστρέψει στην επίμαχη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, από την οποία ο Τραμπ είχε αποχωρήσει μονομερώς.

Καθώς το σενάριο ενός προληπτικού πολεμικού πλήγματος έμοιαζε παρακινδυνευμένο, δεν αποκλείεται ο Τραμπ να σκέφτηκε μία “μέση λύση”: “χειρουργικού” τύπου “ορφανά” πλήγματα εις βάρος σημαίνοντων αξιωματούχων του καθεστώτος, που θυμίζουν ακριβώς τις αναρίθμητες “ορφανές” επιθέσεις που έχει πραγματοποιήσει η ισραηλινή πολεμική αεροπορία εις βάρος ιρανικών στόχων στην Συρία.

Δοκιμάζεται η “υπομονή” του Ιράν

Αν και Ιρανοί αξιωματούχοι κατηγόρησαν για την δολοφονία του πυρηνικού επιστήμονα την Μοσάντ και την αντικαθεστωτική οργάνωση των “Μουτζαχεντίν του Λαού”, μία “σκοτεινή” ισλαμό-μαρξιστική(!) ομάδα που υποστηρίζει το Τελ Αβίβ και οι Αμερικανοί νεοσυντηρητικοί, η επίθεση εις βάρος του διοικητή των Φρουρών έχει ξεκάθαρα την “σφραγίδα” των Αμερικανών και μοιάζει περίεργο που δεν έχουμε δει ακόμα έστω και μία ρητορική αντίδραση της Τεχεράνης.

Είναι φανερό πως το Ιράν βρίσκεται σε δίλημμα: να δείξει «υπομονή», όπως ουσιαστικά του συνέστησαν Γαλλία, Αγγλία, αλλά και ο πρώην διοικητής της CIA Τζον Μπρέναν μέχρι να αναλάβει πρόεδρος ο Μπάιντεν, που επιδιώκει να ρίξει “γέφυρες” με την Τεχεράνη, ή να προχωρήσει σε πολεμικά αντίποινα, πάντα με την συνδρομή των φιλοϊρανικών παραστρατιωτικών ομάδων που στηρίζει στην Μέση Ανατολή, ή και να αποχωρήσει εντελώς από την συμφωνία για το πυρηνικό του πρόγραμμα, όπως ζητεί ανοιχτά η σκληροπυρηνική πτέρυγα του καθεστώτος και τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης που τους υποστηρίζουν.

Η “σιγή” της Τεχεράνης στην επίθεση εις βάρος του διοικητή των Φρουρών, δείχνει πως η κυβέρνηση Ροχανί προκρίνει την πρώτη εκδοχή, καθώς ο Ιρανός έχει μιλήσει «για παγίδα των εχθρών του Ιράν που δεν πρέπει να πέσει ο ιρανικός λαός». Όμως η κινητικότητα της κυβέρνησης Τραμπ στην Μέση Ανατολή, όπως δείχνει η μυστική συνάντηση Νετανιάχου Σαλμάν υπό τον Μάικ Πομπέο και η επίσκεψη του Τζάρεντ Κούσνερ στο Κατάρ, που φέρεται να ζήτησε από το εμιράτο να συμπλεύσει με την Σαουδική Αραβία στην σκληρή αντιμετώπιση του Ιράν, δείχνουν πως η κυβέρνηση Τραμπ θα εμείνει μέχρι τέλους στην πολιτική “μέγιστης πίεσης” εις βάρος του Ιράν.