Είκοσι χρόνια κατάσκοπος της GRU στα “χωράφια” του Πενταγώνου

Πρώην αξιωματικός των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων καταδικάστηκε για κατασκοπεία υπέρ της Ρωσίας σε 15 χρόνια κάθειρξης. Είχε στρατολογηθεί από την GRU (ρωσική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών) σε νεαρή ηλικία. Ο Πίτερ Ντέμπινς, 46 ετών, γεννημένος στις ΗΠΑ από Αμερικανό πατέρα και Ρωσίδα μητέρα, παραδέχτηκε το 2020 ότι ήταν κατάσκοπος για πάνω από 20 χρόνια.

Παρόλο που έχει ρωσική καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του, δεν είχε πάει ποτέ στη Ρωσία μέχρι το 1994, όταν και συνάντησε για πρώτη φορά την οικογένειά του από την πλευρά της μητέρας του. Τότε συνάντησε και τη νεαρή Ρωσίδα Έλενα Σελιουτίνα που τελικά έγινε γυναίκα του. Το 1996, ο Ντέμπινς επέστρεψε στη Ρωσία με πρόγραμμα ανταλλαγής  φοιτητών από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και επανασυνδέθηκε με την Σελιουτίνα. Η νεαρή γυναίκα είχε γεννηθεί στο Τσελιαμπίνσκ, κοντά στα σύνορα Ρωσίας-Καζακστάν. Ο πατέρας της ήταν σμήναρχος της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου ταξιδιού, σύμφωνα με το FBI, εντοπίστηκε από τη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών, γνωστή ως GRU. Όταν ο Ντέμπινς επέστρεψε στη Ρωσία για να παντρευτεί τη Σελιουτίνα (1997), εργαζόταν ήδη για την GRU, σύμφωνα με τους Αμερικανούς εισαγγελείς. Στα δικόγραφα αναφέρεται ότι είπε στον χειριστή της GRU ότι έβλεπε τον εαυτό του ως “γιο της Ρωσίας” και ότι προσπαθούσε να περιορίσει την κυριαρχία των ΗΠΑ στον κόσμο.

Ο Ντέμπινς έφτασε στο Τσελιαμπίνσκ τον Σεπτέμβριο του 1997 και έμεινε δέκα μήνες με την αρραβωνιαστικιά του. Αξιωματικός της GRU ήρθε σε επαφή με το Ντέμπινς και του ζήτησε να συναντηθούν. Συναντήθηκαν στη βάση της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας που βρίσκεται στο αεροδρόμιο Τσελιαμπίνσκ Σαγκόλ. Η GRU είχε δολώσει το αγκίστρι. Για επιχειρησιακούς λόγους ασφάλειας, καθώς και για να του ασκείται έλεγχος, του δόθηκε το ψευδώνυμο “Ικαρ Λεσνίκοφ”. Επιπλέον, του ζητήθηκε να υπογράψει μια δήλωση ότι πρόθεσή του ήταν να υπηρετήσει τη Ρωσία, την οποία και υπέγραψε με το ψευδώνυμό του.

Η σημασία της Σαμάρα

Πριν επιστρέψει στις ΗΠΑ, ο Ντέμπινς ταξίδεψε μόνος με τρένο 530 μίλια από Τσελιαμπίνσκ προς Σαμάρα (17 ώρες) και εκεί μεταφέρθηκε σε ένα “εξοχικό θέρετρο” κατά μήκος του Βόλγα για μερικές ημέρες όπου συναντήθηκε με τους πράκτορες της GRU. Ενώ το Τσελιαμπίνσκ είναι βάση της Πολεμικής Αεροπορίας, η Σαμάρα είναι έδρα της Τρίτης Ταξιαρχίας Spetsnaz (ειδικών δυνάμεων) της GRU (Στρατιωτική Μονάδα Αριθμός 21208 γνωστή και ως “Ταξιαρχία Βαρσοβίας–Βερολίνου”).

Δεδομένου ότι ο Ντέμπινς είχε σκοπό να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό οδηγήθηκε στην πιο ισχυρή ομάδα αξιωματικών των πληροφοριών που εκπαιδεύτηκαν στο χειρισμό ανθρωπίνων πηγών και πληροφοριών (HUMINT), η οποία έδρευε στη Σαμάρα. Πριν από την αναχώρηση, οι Ρώσοι προέτρεψαν τον Ντέμπινς να «υπηρετήσει καλά στον στρατό των ΗΠΑ» και στη συνέχεια του έδωσαν έναν αριθμό τηλεφώνου στη Ρωσία που χρησιμοποιούσε όποτε ήθελε να επικοινωνήσει με τη ρωσική υπηρεσία. Αν καλούσε, του είπαν να χρησιμοποιεί το λειτουργικό του ψευδώνυμο.

Ο Ντέμπινς αναχώρησε από τη Ρωσία τον Ιούλιο 1998. Απ’ ό,τι φαίνεται, τα κίνητρά του ήταν ιδεολογικά. Όμως, δεν είχε συγκεκριμένα καθήκοντα. Η GRU δεν βιαζόταν και από τον Ιούλιο 1998, ο Ντέμπινς δεν είχε καθόλου πρόσβαση σε πληροφορίες ενδιαφέροντός της. Ο Ντέμπινς νόμιζε ότι συνεργαζόταν με την FSB (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας). Η GRU δεν επιχείρησε να συναντηθεί μαζί του εκτός Ρωσίας. Ο Ντέμπινς ταξίδεψε στη Ρωσία τέσσερις φορές κατά τη διάρκεια επτά ετών.

Στο Τσελιαμπίνσκ από Νότια Κορέα

Τον Ιούνιο 1999 ο Ντέμπινς μετατέθηκε στη Νότια Κορέα όπου υπηρετούσε στην 4ο Λόχο Χημικού Πολέμου. Όταν ήταν εκεί, κάλεσε τον αριθμό που του είχε δοθεί και μετέβη στο Τσελιαμπίνσκ. Όταν ο Ντέμπινς εξέφρασε την επιθυμία να εγκαταλείψει τον αμερικανικό στρατό, οι Ρώσοι τον παρότρυναν να παραμείνει, χωρίς να του αναθέσουν κάποια αποστολή.

Το 2000 ο Ντέμπινς επέστρεψε στη Ρωσία. Η συνάντηση με την GRU πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα. Ο Ντέμπινς εξέφρασε την πρόθεση να ενταχθεί στις αμερικανικές Ειδικές Δυνάμεις και οι Ρώσοι τον ενθάρρυναν. Επέμειναν, μάλιστα, να λάβει 1.000 δολάρια ως ένδειξη ευγνωμοσύνης. Αν και αρχικά αρνήθηκε, τελικά υποχώρησε, υπογράφοντας απόδειξη με το ψευδώνυμο του. Αυτή ήταν η μόνη τεκμηριωμένη αμοιβή που έλαβε.

Μετά την επιστροφή του, ο Ντέμπινς ανακρίθηκε από τον αμερικανικό στρατό για το ταξίδι του στη Ρωσία. Οι απαντήσεις του στις ερωτήσεις τους πρέπει να ήταν ικανοποιητικές, καθώς ο Ντέμπινς μετατέθηκε στις Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού και το 2003, τοποθετήθηκε στη Γερμανία και στο 1ο Τάγμα, 10η Ομάδα Ειδικών Δυνάμεων. Η σύζυγός του Σελιουτίνα είχε μεταναστεύσει στις ΗΠΑ μετά την ολοκλήρωση του μεταπτυχιακού της στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο Southern Ural State το έτος 2000.

Μετά από τριετή αδράνεια, τον Αύγουστο του 2003, ο Ντέμπινς ταξίδεψε στο Τσελιαμπίνσκ και έδωσε πληροφορίες στην GRU για τη σύνθεση, τη θέση και το ρόλο της μονάδας Ειδικών Δυνάμεων. Όταν ολοκληρώθηκε η συνάντηση, του δόθηκε μια ρωσική στρατιωτική στολή και ένα μπουκάλι κονιάκ. Ο αμερικανικός στρατός και πάλι ανέκρινε τον Ντέμπινς για το ταξίδι του και προφανώς έμειναν ικανοποιημένοι με τις απαντήσεις του και έτσι τον μετέθεσαν στο Αζερμπαϊτζάν.

Οικογενειακή εγκατάσταση

Η GRU, δείχνοντας μεγάλη υπομονή, επέτρεπε στον Ντέμπινς να αναπτύξει την καριέρα του χωρίς περιττό κίνδυνο. Βασίζονταν στην άνοδό του και ήταν ικανοποιημένοι με τη σχέση τους. Τον Νοέμβριο 2005, ο Ντέμπινς απολύθηκε από την ενεργή υπηρεσία και τοποθετήθηκε στην εφεδρεία έως το 2010. Χωρίς να το γνωρίζει η GRU, μετά την αποστρατεία του, ο Ντέμπινς και η οικογένειά τους επέστρεψαν στη Μινεσότα το Νοέμβριο 2005, όπου και αγόρασε σπίτι. Έπιασε δουλειά σε εταιρία μάρκετινγκ, ενώ η γυναίκα του δούλευε ως μασέζ.  Όλα φαίνονταν κανονικά.

Το 2008 επισκέφτηκε το Τσελιαμπίνσκ με την οικογένεια του. Τότε, αν και δεν ήταν πλέον εν υπηρεσία, ενημέρωσε τους Ρώσους πράκτορες για την αποστολή της μονάδας Ειδικών Δυνάμεων στη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν. Πολλές πληροφορίες ήταν απόρρητες. Επιπλέον, ο Ντέμπινς παρείχε την προσωπική του αξιολόγηση για συναδέλφους του στις Ειδικές Δυνάμεις.

Οι πληροφορίες χρησιμοποιήθηκαν, ώστε οι Ρώσοι να καθορίσουν εάν μπορούσαν να προσεγγίσουν κάποιους. Ο Ντέμπινς ταυτοποίησε δύο αξιωματικούς της αμερικανικής αντικατασκοπείας που τον είχαν πλησιάσει για να συμμετάσχει σε δική τους επιχείρηση. Εξέφρασε τον θυμό και την απογοήτευσή του στους Ρώσους για την θητεία του στον αμερικανικό στρατό και τόνισε πως ήθελε τη βοήθειά τους για μπίζνες με τη Ρωσία.

Η επένδυση της GRU αποδίδει

Ο Ντέμπινς μετακόμισε στην περιοχή της Ουάσινγκτον το 2010, και απασχολήθηκε επί τετραετία από τον εργολάβο άμυνας Mission Essential Personnel. Τα καθήκοντά του περιλάμβαναν την έρευνα και ανάλυση για υποστήριξη πελατών σε Κεντρική Ασία και Ανατολική Ευρώπη. Ο Ντέμπινς, μέσω την ενασχόλησή του με εργολάβους άμυνας και πληροφοριών και με τη σχέση του με το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Πολιτικής, μπόρεσε να εξελιχθεί, όπως είχε οραματιστεί η GRU.

Παρείχε από πρώτο χέρι πληροφορίες σχετικά με σήματα πληροφοριών, χημικά και βιολογικά όπλα, πυρηνικά όπλα, κυβερνοασφάλεια και κυβερνοεπιχειρήσεις, καθώς και εντοπισμό, αξιολόγηση και αναγνώριση ευάλωτων ατόμων σε πιέσεις άλλων. Ο Ντέμπινς ισχυρίζεται ότι δεν πήγε στη Ρωσία μετά το 2010. Αυτό δείχνει ότι δεν υπήρχε ανάγκη πλέον να ταξιδέψει, αφού μπορούσε να επικοινωνεί με την GRU με email, τηλέφωνο και με άλλα μέσα.

Το 2013 ίδρυσε εταιρεία, ενώ εργαζόταν σε εργολάβο άμυνας, την οποία ενεργοποίησε το 2018 στη Νότια Ντακότα. Την χρησιμοποίησε την περίοδο της συνεργασίας του με την EUCOM και το ΝΑΤΟ στο κοινό κέντρο πληροφοριών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 2019-2020, η εταιρεία του έγινε όχημα για να διεισδύσει στον κυβερνοχώρο των ΗΠΑ και της Ουκρανίας. Κάπου εκεί η δράση του εντοπίστηκε από την αμερικανική αντικατασκοπεία και συνελήφθη. Τώρα ο κρατούμενος Ντέμπινς συνεργάζεται με την αμερικανική αντικατασκοπεία, η οποία αξιολογεί τις διαρροές πληροφοριών προς την GRU.