Διπλωματικό παίγνιο και όπως πάντα ο λογαριασμός σε Ελλάδα και Κύπρο

Τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα! Ή καλύτερα “τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου”. Και οι δυο ρήσεις ταιριάζουν απόλυτα με την περίπτωση: Με τη διαχρονική συμπεριφορά της κατοχικής Τουρκίας. Ασφαλώς δεν έχει αιφνιδιάσει η Άγκυρα με την έκδοση δύο νέων Navtex, που εξέδωσε τον περασμένο Σάββατο.

Είναι οι πρώτες της νέας χρονιάς και προετοιμάζουν το έδαφος για το τι θα ακολουθήσει το 2021 και τα επόμενα χρόνια. Με τη νέα αυτή κίνηση η κατοχική Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική δικαιοδοσία στην περιοχή της Κρήτης και “απαντά” στην έκδοση σχετικών από τον υδρογραφικό σταθμό του Ηρακλείου για αεροναυτικές ασκήσεις των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Οι τουρκικές ασκήσεις αναμένεται ότι θα αρχίσουν σήμερα, Δευτέρα 4 Ιανουαρίου και θα διαρκέσουν μέχρι την Παρασκευή 8 Ιανουαρίου.

Και το παιχνίδι αυτό δεν αφορά μόνο τις Navtex, οι οποίες αποτελούν ένα ακόμη εργαλείο αμφισβήτησης από τουρκικής πλευράς, της κυριαρχίας της Ελλάδος και της Κύπρου. Η Άγκυρα έχει ένα ευρύτερο σχεδιασμό, τον οποίο ανακοινώνει, αλλά όλοι οι υπόλοιποι επιχειρούν να τον υποβαθμίσουν επειδή διακατέχονται από φοβικό σύνδρομο.

Η στάση της Τουρκίας συνδέεται με την πολιτική του επεκτατισμού, που έκπαλαι υιοθετεί. Αυτή η πολιτική μπορεί σε περιόδους γεωπολιτικής ανακατανομής ισχύος να χαρακτηρίζονται από εξάρσεις και ακραίες συμπεριφορές. Αυτή είναι η ανάγνωση που πρέπει να γίνεται εάν και εφόσον υπάρχει βούληση και διάθεση για αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού. Καθώς, ως γνωστό, η αντιμετώπιση της επιθετικότητας της κατοχικής δύναμης δεν μπορεί να γίνει με την πολιτική του κατευνασμού.

Navtex και διπλωματική κινητικότητα

Για την Αθήνα και τη Λευκωσία είναι μονόδρομος η εγκατάλειψη της πολιτικής του κατευνασμού. Αυτό προϋποθέτει διεκδικητική πολιτική και πρωτοβουλίες σε όλα τα πεδία. Και στα διπλωματικά και σε αυτά της άμυνας. Χρειάζονται πρωτοβουλίες, που θα εξαναγκάσουν την κατοχική δύναμη να αλλάξει στάση και να συνεργαστεί. Να εγκαταλείψει η Άγκυρα την επεκτατική της πολιτική και να συμπεριφερθεί στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου.

Αυτό δεν είναι ανέφικτο, ούτε και ρομαντικό, αλλά επιβαλλόμενο όταν στην αντίπερα όχθη βρίσκεται μια επεκτατική, ιμπεριαλιστική δύναμη. Οποιαδήποτε συζήτηση μαζί της, η οποία θα είναι εκτός πλαισίου των διεθνών κανόνων, θα συνεχίσει ο κατήφορος, που έχει στρώσει για Ελλάδα και Κύπρο η κατοχική Τουρκία.

Όλα αυτά αναφέροντα ενόψει “διπλωματικής κινητικότητας”, την οποία προετοιμάζουν διάφοροι καλοθελητές και εν δυνάμει μεσολαβητές, με τρόπο που δεν θα ενοχλούν τον σουλτάνο Ερντογάν. Εάν δεν ενοχληθεί η κατοχική Τουρκία, τον λογαριασμό θα τον πληρώσουν η Ελλάδα και η Κύπρος.