Ο αντιδημοκρατικός Τραμπ δεν δικαιολογεί τον λογοκριτή Ζούκερμπεργκ

Ουδέν κακόν αμιγές καλού!

Ο ανερμάτιστος καιροσκόπος Τραμπ έγινε αφορμή για να αποδειχθεί το πραγματικό πρόσωπο των κυρίαρχων κοινωνικών δικτύων, του facebook και του twitter. Κλειδώνοντας τους λογαριασμούς του απέδειξαν ότι εκφράζουν έναν πολιτικό και κοινωνικό χώρο, που ουδεμία σχέση έχει με τον φιλελευθερισμό και την δημοκρατία.

Αυτοί που, δήθεν, ομνύουν στην κληρονομιά του Διαφωτισμού, κατέλυσαν άνευ δισταγμού την βασικότερη αρχή του, αυτή της ελευθερίας του λόγου όπως την διατύπωσε ο Βολταίρος: «Δε συμφωνώ ούτε με μια λέξη από όσα λες, αλλά θα υπερασπίζω και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη, το δικαίωμά σου ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις.»

Ούτε μια κουβέντα δεν βρήκε να πει ο νέος πρόεδρος και η “πολλά υποσχόμενη” αντιπρόεδρός του για αυτή την εξόφθαλμη παραβίαση του πνεύματος του Συντάγματος! Θα τρίζουν τα κόκκαλα των James Madisson, Thomas Jefferson, Alexander Hamilton, John Adams, Veniamin Franklin και των άλλων ιδρυτών πατέρων της αμερικανικής δημοκρατίας!

Ουδεμία έκπληξις, ούτως ή άλλως οι ιέρακες της πολιτικής ορθότητος διατηρούν μόνον για τον εαυτό τους το δικαίωμα του λόγου. Όποιος δεν συμφωνεί με την άποψή τους είναι ψεκασμένος, συνωμοσιολόγος, ακροδεξιός, ρατσιστής και ό,τι άλλο περιέχει το “ευγενές” λεξιλόγιό τους, που αν δεν έλκει την καταγωγή από την φρασεολογία της ακραίας Αριστεράς, πάντως, παρουσιάζει τρομακτικές ομοιότητες…

Τραμπ και κλείδωμα λογαριασμών

Αυτό θα έπρεπε να είναι το χθεσινό κυρίαρχο γεγονός στα τηλεοπτικά δίκτυα και στις εφημερίδες όλων των δυτικών χωρών, δηλαδή όσων στηρίζουν την πολιτικής τους συγκρότηση στον φιλελευθερισμό και στη δημοκρατία, οι οποίες απλώς δεν υφίστανται άνευ της ελευθερίας του λόγου! Επ’ αυτού θα έπρεπε να ακούσουμε δηλώσεις των δυτικών ηγετών. Ήταν –ακόμη είναι– μια εξαιρετική ευκαιρία να μας πουν πως σκοπεύουν να ρυθμίσουν το ζήτημα της ελευθερίας προσβάσεως στα κοινωνικά δίκτυα και του ελέγχου των δικτύων, αυτών σε σχέση με τις πολιτικές αποκλεισμού προσώπων και απόψεων.

Που είναι, αλήθεια, η Κομισιόν, η οποία κόπτεται, υποτίθεται για τα δικαιώματα πάσης φύσεως μειονοτήτων, για την προστασία –δήθεν– των προσωπικών δεδομένων, για την ισονομία στους χώρος εργασίας και όλη τη σχετική φιλολογία; Την αφήνει αδιάφορη η δικτατορική συμπεριφορά δύο ιδιωτικών επιχειρήσεων έναντι ενός εκλεγμένου ηγέτη;

Ουδεμία σημασία έχει αν σήμερα κλειδώνουν τους λογαριασμούς του Τραμπ, αύριο μπορεί να είναι στη θέση του οποιοσδήποτε πολιτικός ηγέτης δεν ταυτίζεται με τις απόψεις του κάθε Ζούκερμπεργκ και της πολιτικής και κοινωνικής ελίτ στην οποία αυτός ανήκει. Το κραυγαλέο ατόπημα των δύο κορυφαίων κοινωνικών δικτύων, είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, ανοίγει την συζήτηση για την ελευθερία του λόγου στο πλαίσιο του διαδικτύου.

Στην πραγματικότητα, το ζήτημα ανοίγει και πάλι συνολικώς, αφού η επιρροή του διαδικτύου είναι, πλέον, τόσο μεγάλη. Η αρχή επί της οποίας θα γίνει η συζήτηση αυτή και ο στόχος της δεν μπορεί να είναι άλλος από την μεγαλύτερη δυνατή προστασία της ελευθερίας του λόγου! Όπως έδειξαν τα συμβάντα στον λόφο του Καπιτωλίου, το πραγματικό διακύβευμα δεν είναι η επιρροή μερικών παρανοϊκών, γραφικών ή ότι άλλο, ακόμη και εξτρεμιστών. Όλοι αυτοί εύκολα ελέγχονται από τις υπηρεσίες ασφαλείας  –αρκεί αυτές να το θέλουν– και η πραγματική τους επιρροή δεν υπερβαίνει το επίπεδο ενός ανοργάνωτου γραφικού όχλου.

Ασπίδα της δημοκρατίας

Αντιθέτως, η ελευθερία του λόγου αποτελεί την πραγματική ασπίδα της δημοκρατίας, το πραγματικό όπλο κάθε ελευθέρου ανθρώπου έναντι οποιασδήποτε μορφής εξουσίας και καταπιέσεως! Αν χαθεί πολύ δύσκολα θα ανακτηθεί. Οι σκοτεινοί αιώνες της ευρωπαϊκής ιστορίας μας το απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας.

Δεν περιμένω από την κυβέρνηση Μητσοτάκη να αναλάβει μια τέτοια πρωτοβουλία, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Όμως, ευελπιστώ ότι υπάρχουν ακόμη κάποιες νησίδες λογικής και ελευθερίας της κοινωνίας των πολιτών που θα το κάνουν: Όλα τα κοινωνικά δίκτυα θα πρέπει να εκχωρήσουν το δικαίωμα ελέγχου του περιεχομένου των αναρτήσεων και της επιβολής μέτρων, σε μια ανεξάρτητη αρχή.

Τα μέλη της οποίας θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι είναι απολύτως μη ελεγχόμενα από οποιοδήποτε κόμμα ή άλλη ομάδα συμφερόντων και ενεργούν με απόλυτη αντικειμενικότητα! Αν, όπως προανέφερα, πραγματικός στόχος είναι η πλήρης ελευθερία του λόγου δεν είναι πολύ δύσκολο να περιγράψουμε τι πρέπει –και, κυρίως, τι δεν πρέπει!– να κάνει αυτή ανεξάρτητη αρχή…