Β’ Παγκόσμιος: Μεραρχία Πάντσερ Clausewitz, η μονάδα των 15 ημερών ζωής

Η Μεραρχία Πάντσερ Clausewitz ήταν ένας από τους έσχατους σχηματισμούς του γερμανικού στρατού στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Άρχισε να συγκροτείται στις 6 Απριλίου 1945 με ευθύνη της Ομάδας Στρατιών Η από κάθε διαθέσιμη πηγή. Το επιτελείο της και ορισμένα μάχιμα στοιχεία προήλθαν από την επίσης ad hoc Μεραρχία Πάντσερ Holstein η οποία διαλύθηκε από τους Σοβιετικούς.

Στην Clausewitz τάχθηκαν επίσης τα υπολείμματα της 106ης Ταξιαρχίας Πάντσερ Felddeherrnhalle που είχε καταστραφεί στο Ρουρ και η 2η Επιλαρχία του 1ου Συντάγματος Παντσερ Felddeherrnhalle από την σχολή εκπαίδευσης του Μπέργκεν. Επίσης της διατέθηκαν το Εκπαιδευτικό Σύνταγμα Αναπλήρωσης Γρεναδιέρων Πάντσερ Felddeherrnhalle, το 42ο Σύνταγμα Γρεναδιέρων Πάντσερ (ΣΓΠα), η Μοίρα Πυροβόλων Εφόδου Grossdeutschland και άλλα στοιχεία από την σχολή εκπαίδευσης τεθωρακισμένων.

Πάντως παρά τους εντυπωσιακούς τίτλους, οι ελλείψεις ειδικά σε άρματα και οχήματα ήταν τεράστιες. Σπάνια κάποια υπομονάδα διέθετε το 30% της θεωρητικής της δύναμης. Το προσωπικό της μεραρχίας προήλθε κυρίως από μέλη της χιτλερικής Νεολαίας και είχε ιδιαίτερα υψηλό ηθικό. Η μεραρχία τελικά διέθετε: το Σύνταγμα Πάντσερ Clausewitz, τη 2η Επιλαρχία Felddeherrnhalle, το 1ο Σύνταγμα Πάντσερ Clausewitz, το 2ο Σύνταγμα Clausewitz και το τάγμα καταστροφέων αρμάτων Clausewitz.

Η μεραρχία διατέθηκε στη 12η Στρατιά του στρατηγού Βάλτερ Βενκ, η οποία αντιμετώπιζε τους Αμερικανούς, αλλά διατάχθηκε από τον Χίτλερ να σπεύσει προς διάσωσή του στο Βερολίνο. Η Clausewitz πολέμησε ηρωικά και κατάφερε να διασώσει μέρος της παγιδευμένης από τους Σοβιετικούς γερμανικής 9ης Στρατιάς, φτάνοντας σε απόσταση 30 χλμ. από το Βερολίνο. Η σοβιετική υπεροχή όμως ήταν τόσο μεγάλη που τίποτε περισσότερο δεν μπορούσε να γίνει.

Η μεραρχία επέστρεψε στο Δυτικό Μέτωπο, που πλέον δεν απείχαν και πολύ μεταξύ τους όπου ενεπλάκη με δυνάμεις της αμερικανικής και της βρετανικής 2ης Στρατιάς, προσπαθώντας να αποτρέψει την περικύκλωση των γερμανικών δυνάμεων στα όρη Χαρτς στη Θουριγγία. Πολέμησε εξαιρετικά, προκαλώντας σοβαρές απώλειες στους εχθρούς παρότι όλοι οι άνδρες της γνώριζαν ότι ο πόλεμος είχε χαθεί.

Τελικά τα υπολείμματα της μεραρχίας περικυκλώθηκαν στο Μπράουνσβαϊγκ και διαλύθηκαν. Η μεραρχία έπαψε υφιστάμενη στις 21 Απριλίου 1945, έχοντας συμπληρώσει ζωή μόλις 15 ημερών, όλων όμως πλούσιων σε δράση. Ό,τι απέμεινε από τη μεραρχία παραδόθηκε μαζί με το διοικητή της αντιστράτηγο Μάρτιν Ούνραιν, στους Συμμάχους.