Χωρίς plan B ο Κυριάκος

του Δημήτρη Χρήστου  – 

Το Σαββατοκύριακο γίνεται το συνέδριο της ΝΔ. Θεωρητικά σε αυτό το συνέδριο θα έπρεπε να ολοκληρωθούν και να εγκριθούν οι θέσεις του κόμματος για τη νέα διακυβέρνηση. Ο προβληματισμός θα έπρεπε να είναι πλούσιος αυτές τις μέρες, αλλά δυστυχώς εξαντλείται στην κριτική, δηλαδή στην πολεμική κατά τις κυβέρνησης χωρίς όρους και όρια. Ακόμα και στα λεπτά εθνικά ζητήματα η αξιωματική αντιπολίτευση, συνεργαζόμενη στενά με την Φώφη Γεννηματά, παραβίασε για πρώτη φορά τους άγραφους κανόνες της σύνεσης και της ευθύνης, δημοσιοποιώντας απόρρητα έγγραφα!

Η ΝΔ και συγκεκριμένα ο Κυριάκος Μητσοτάκης εγκλωβίστηκαν σε μια τακτική που προϋπέθετε την ταχύτατη ανατροπή της κυβέρνησης. Δεν υπήρχε κανένα plan Β. Καμιά εναλλακτική λύση. Έτσι η ΝΔ, ως κόμμα εξουσίας, εξακολουθεί να αδυνατεί να εκφραστεί προγραμματικά και να πείσει ότι είναι η καλύτερη δυνατή λύση για τη διακυβέρνηση της χώρας.

Και δεν αδυνατεί να πείσει, επειδή φέρει μεγάλη ευθύνη για την χρεοκοπία της χώρας και για την αδυναμία της να εκσυγχρονίσει δομές και λειτουργίες που αφορούν το δημόσιο τομέα ως ρυθμιστή της οικονομικής ανάπτυξης. Αδυνατεί, διότι το συγκεκριμένο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια διαφορετικών λύσεων. Το μοτίβο της είναι η μείωση της φορολογίας, χωρίς όμως σοβαρή τεκμηρίωση για το που θα βρεθούν τα χρήματα που θα λείψουν από τη μείωση των φόρων.

Οι υποσχέσεις του Κυριάκου

Δεν είναι εύκολο να πεις ότι θα γίνουν απολύσεις και περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Δεν είναι εύκολο να κρύψεις του υπαρκτούς κινδύνους νέας ύφεσης, τη στιγμή που το ζητούμενο είναι η αύξηση της ζήτησης. Κάθε μικρή ή μεγάλη επιχείρηση ασφαλώς προσδοκά τη μείωση της βαριάς φορολογίας, αλλά δεν αδιαφορεί για τη δυνατότητα της πελατείας να αγοράζει αγαθά ή υπηρεσίες. Καλή η μείωση της φορολογίας, καλύτερη όμως η αύξηση του τζίρου και των εσόδων.

Πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια με τον Κυριάκο στο τιμόνι της ΝΔ. Το σχέδιο για την ανατροπή της κυβέρνησης που στηρίζουν μανιωδώς νέοι και παλαιοί “νταβατζήδες” απέτυχε. Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι πιθανότητες να εξαντλήσει η κυβέρνηση Τσίπρα την τετραετία έχουν πολλαπλασιαστεί. Ο κίνδυνος να εκφυλιστεί η μανιώδης ισοπεδωτική κριτική κατά της κυβέρνησης είναι πλέον ορατός. Και είναι ορατός, διότι στο μείζον, στην ανάγκη να βγει η χώρα από το μνημόνιο, οι προσπάθειες του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης αποδίδουν και μάλιστα θεαματικά -για την περίσταση- αποτελέσματα. Αποτελέσματα που δεν είναι δημιουργήματα υποκειμενικής κρίσης.

Σαφές στίγμα για την θετική πορεία της ελληνικής οικονομίας δίνει πλέον η αγορά ομολόγων. Μετά το πρόσφατο ρεκόρ, το ράλι στις τιμές έφερε το 10ετές να επιστρέφει στα επίπεδα του 2006. Την Παρασκευή το 10ετές ομόλογο του ελληνικού δημοσίου διαπραγματευόταν με απόδοση 4,065%. Πολύ κοντά δηλαδή στο επίπεδο του 4,015%, στο οποίο είχε υποχωρήσει η απόδοση του ομολόγου τον Μάρτιο του 2016.

Ψήφος εμπιστοσύνης από τις αγορές

Η εξέλιξη αυτή έχει ως αποτέλεσμα το περιθώριο (η διαφορά απόδοσης) από το αντίστοιχο γερμανικό ομόλογο να υποχωρήσει κάτω από το 4% και συγκεκριμένα στο 3,765%. Ιστορικά, κάτω από το 4% το περιθώριο των ελληνικών ομολόγων είχε βρεθεί τον Ιούλιο του 2006. Την ίδια ώρα, η απόδοση του διετούς ομολόγου διολίσθησε ακόμα και στο 2,13%.

Όπως σχολιάζουν οι αναλυτές όλων σχεδόν τα διεθνών οικονομικών Μίντια, αλλά και τραπεζικοί κολοσσοί όπως η Ντόιτσε Μπανκ, πληθαίνουν οι ενδείξεις και οι προοπτικές εξόδου από το πρόγραμμα. Οι ξένοι οίκοι δίνουν “ψήφο εμπιστοσύνης” στη συνεχιζόμενη προσπάθεια και έτσι προκύπτει η αποκλιμάκωση στις αποδόσεις των ομολόγων.

Αν η κυβέρνηση φτάσει με ασφάλεια στο 2019, έχοντας περιθώρια μείωσης των φορολογικών βαρών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρεθεί τότε σε πολύ δύσκολη θέση. Τα αφηγήματά του έχουν διαψευστεί και οι υποσχέσεις του για τη φορολογία θα έχουν γίνει πράξη από αυτόν που κατηγορεί ως ανίκανο και επικίνδυνο! Με τί αφήγημα θα εισέλθει τότε στην προεκλογική εκστρατεία; Αυτό θα μπορούσε -για παράδειγμα- να είναι ένα από τα θέματα του συνεδρίου, αν το συνέδριο γινόταν για λόγους ουσίας και όχι για λόγους εντυπώσεων.