«Εt preterea censeo ο Τσίπρας φταίει»

Το 11^ο συνέδριο της ΝΔ είναι πλέον γεγονός που περνάει στην ιστορία του κόμματος. Προετοιμάστηκε με προσυνέδρια, δομημένα θεματικά και καταμερισμένα γεωγραφικά, με στόχο να καλύψουν όλους τους τομείς και όλη την επικράτεια. Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς το συνέδριο να αποτυπώσει το κυβερνητικό πρόγραμμα του κόμματος, δεδομένου ότι η ΝΔ είναι κόμμα εξουσίας και έρχεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις. Τι μας έδειξε όμως αυτό το 11^ο συνέδριο;

Η πρώτη εικόνα που άφησε στον μέσο Έλληνα πολίτη είναι ότι το κόμμα παραμένει ενωμένο. Το γεγονός ότι παρέστησαν όλοι οι πρώην πρόεδροι και ότι με τις δηλώσεις τους οι Καραμανλής, Σαμαράς και Μεϊμαράκης συνηγόρησαν προς αυτήν την κατεύθυνση έχει καταγραφεί, όπως έχει καταγραφεί και η θετική αποτίμηση της προσφοράς τους,  που έκανε από το βήμα του συνεδρίου ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Προφανώς, αυτό ήταν αναμενόμενο, δεδομένου ότι ειδικά στη ΝΔ οι εσωκομματικές αντιθέσεις ακολουθούν σχεδόν πάντα υπόγειες διαδρομές. Είναι όμως πάντα θετική για το προφίλ ενός κόμματος εξουσίας η εικόνα ενότητας. Η ενότητα, ωστόσο, θα δοκιμαστεί όταν και εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχωρήσει στην ανανέωση του πολιτικού προσωπικού που ευαγγελίζεται.

Η απάντηση  στο ερώτημα αυτό έρχεται μέσα από το δεύτερο στοιχείο που κατέδειξε το 11^ο συνέδριο της ΝΔ και δεν είναι άλλο από την έλλειψη αυτοκριτικής. Στη διάρκεια του διημέρου, είδαμε στελέχη της ΝΔ να τοποθετούνται για την Ελλάδα του αύριο και να κατηγορούν την κυβέρνηση για την Ελλάδα του σήμερα, λες και τα ίδια δεν έχουν ψηφίσει μνημόνια και δεν έχουν εφαρμόσει ως υπουργοί μνημονιακές πολιτικές. Δεν ακούσαμε τίποτα για τις αιτίες, οι οποίες εκ φύσεως έχουν τις ρίζες τους στο χθες. Και αυτό το «χθες» είναι δημιούργημα και των κυβερνήσεων της ΝΔ. Η μόνη αναφορά ήταν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην ομιλία με την οποία έκλεισε το συνέδριο, όταν μιλώντας για την μεταπολίτευση, είπε ότι  “έχουμε κι εμείς την ευθύνη μας για τις παθογένειες”.

Όλα ήταν τέλεια, ή τουλάχιστον πολύ καλά, μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 είναι περίπου το μήνυμα που γενικώς η αξιωματική αντιπολίτευση επιχειρεί να περάσει στην κοινωνία. Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και το συνέδριο. Έβαλε στο απυρόβλητο την διακυβέρνηση Καραμανλή, που ήθελε αλλά δεν έκανε μεταρρυθμίσεις. Στο απυρόβλητο και η διακυβέρνηση Σαμαρά, που έκανε (μνημονιακές) μεταρρυθμίσεις, αλλά το επιτυχές έργο της ανακόπηκε από την «ανέντιμη και ανίκανη διακυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου».

Με το γνωστό αυτό αφήγημα του χαμένου χρόνου, η ΝΔ στέρησε από το συνέδριό της και την αυτοκριτική που θα προσέδιδε αξιοπιστία στις τωρινές επαγγελίες της και τον ουσιαστικό πολιτικό διάλογο που θα διαμόρφωναν μία ρεαλιστική προγραμματική πρόταση. Προφανώς η κυβέρνηση Τσίπρα χρεώνεται με αυταπάτες, με πολλά λάθη και με ακόμα περισσότερη απειρία. Δεν πείθεται κανείς λογικός, όμως, ότι δεν έγιναν λάθη όταν στο μέγαρο Μαξίμου ήταν οι προηγούμενοι ένοικοί του, πως όλα τα δεινά προέκυψαν μετά.

Η κατακόρυφη εκλογική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, είναι το αποτέλεσμα του ναυαγίου της ελληνικής οικονομίας που προκάλεσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Αν, λοιπόν, υπάρχει μία φράση που αποτυπώνει τις παρεμβάσεις και το κλίμα του 11^ου συνεδρίου της ΝΔ, αυτή η φράση είναι το  «et preterea censeo ο Τσίπρας φταίει».

Η ΝΔ είναι ένα ευρωπαϊκό δημοκρατικό κόμμα και ως τέτοιο αντιμετωπίζεται από τους ψηφοφόρους της και τους πολίτες γενικώς. Τα δημοκρατικά κόμματα, όμως, και δη τα ευρωπαϊκά, είθισται να παρουσιάζουν στα συνέδριά τους ολοκληρωμένα κυβερνητικά προγράμματα. Πολύ περισσότερο όταν οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως πιθανότατα θα κληθούν να κυβερνήσουν τη χώρα.

Επικεντρώνοντας σχεδόν αποκλειστικά στην κριτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (το έκαναν οι περισσότεροι σύνεδροι και ο ίδιος ο πρόεδρος στο κλείσιμο της ομιλίας του) το συνέδριο της ΝΔ δεν ανέδειξε την προγραμματική πρότασή της για το πως θα βγάλει την Ελλάδα από την παρατεταμένη και οξύτατη κρίση.