Διαλυμένες οικογένειες και καπιταλισμός στην Κίνα

Η ταχύτατη εκβιομηχάνιση της Κίνας δημιούργησε συντέλεσε στην πρωτοφανή οικονομική ανάπτυξη της ενώ δημιούργησε σταδιακά και μια μεσαία τάξη. Η ανάγκη ωστόσο για εργατικά χέρια προσέλκυσε εκατομμύρια Κινέζους από την ύπαιθρο στις πόλεις καταβάλλοντας όμως ένα τεράστιο μήνυμα: την εγκατάλειψη των ανήλικων παιδιών τους.

Το φαινόμενο της αστικοποίησης στην Κίνα, ως αποτέλεσμα της ραγδαίας καπιταλιστικής ανάπτυξης, δεν αφορούσε μόνο ολόκληρες οικογένειες αλλά μόνο τα παραγωγικά μέλη, δηλαδή τους γονείς. Συνεπώς πολλοί ενήλικες, προκειμένου να εργαστούν, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα ανήλικα παιδιά τους πίσω στα σπίτια τους, ώστε αυτά να φροντίσουν τους εαυτούς τους.

Υπολογίζεται ότι κατ΄αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκε ένας  άνευ προηγουμένου “στρατός” περίπου 9 εκατομμυρίων παιδιών στην ύπαιθρο ενώ οι γονείς βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα μακριά στις πόλεις.

Ο δημοσιογράφος και σκηνοθέτης Max Duncan κατέγραψε τη ζωή τριών παιδιών, το μεγαλύτερο από τα οποία είναι 14 ετών, τα οποία, όταν δεν βρίσκονται στο σχολείο, ζουν συχνά χωρίς επίβλεψη σε ένα αγρόκτημα στην αυτόνομη  νομαρχία Liangshan. Πρόκειται για μια από τις φτωχότερες περιοχές της Κίνας με τα ποσοστά της σχολικής διαρροής να ξεπερνούν κατά τον κινεζικό μέσο όρο.

Οι γονείς τους εργάζονται στη μακρινή πόλη Huizhou, όπου κατασκευάζουν ακουστικά για 15 δολάρια την ημέρα. Μόνο η γιαγιά τους, που ζει σε απόσταση 40 λεπτών με τα πόδια, είναι σε θέση να τους επιβλέπει και να βοηθάει στις αγροτικές εργασίες.

Η ταινία μικρού μήκους του Duncan ανακάλυψε αυτή την διαλυμένη οικογένεια τη στιγμή που η μητέρα Jiajia, σκέπτεται να επιστρέψει μόνιμα στο σπίτι.