Ανάμεσα στην αρκούδα και στον δράκο

του Απόστολου Αποστολόπουλου  – 

Νικήθηκαν, αλλά δεν παραιτήθηκαν οι ΗΠΑ από την προσπάθεια να επικρατήσουν στη Μέση Ανατολή, στη Συρία. Οργανώνουν, σύμφωνα με γαλλικές πηγές, νέα στρατεύματα τζιχαντιστών για να ξαναρχίσουν πόλεμο, ώσπου να μη μείνει πέτρα στην πέτρα. Δεν εγκαταλείπουν, γιατί παίζεται η παντοκρατορία τους. Οι Ευρωπαίοι ακολουθούν, γιατί ξέρουν καλά ότι, αν καταρρεύσουν οι Αμερικάνοι, οι ίδιοι θα σβήσουν σε «δευτερόλεπτα» μπροστά στη Ρωσία και στην Κίνα.

Η Ευρώπη είναι ασήμαντη, ως περιοχή ισχύος, απέναντι στη Μόσχα και στο Πεκίνο. Κατάλληλη για διαμελισμό και λεηλασία από τους ισχυρότερους. Από αυτή την άποψη, ο Τσίπρας έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στη σωστή μεριά, στην Ουάσιγκτον. Αν, βέβαια, θελήσουν (και μπορέσουν) να τον διασώσουν.

Ο …αδύναμος “παγκόσμιος χωροφύλαξ”

Όποτε ο πλανήτης είχε ένα μόνο σύστημα (φεουδαρχία, καπιταλισμό κλπ), οι πόλεμοι ήταν στην ημερησία διάταξη. Τα Έθνη-Κράτη ή οι Πόλεις-Κράτη (Βενετία, Γένοβα κλπ) ήταν πρωταγωνιστές των συγκρούσεων, έστω και αν τα προσχήματα ήταν θρησκευτικά ή ιδεολογικά. Αυτό μόνο διάφοροι εγχώριοι και ξένοι, χρήσιμοι ή άχρηστοι ηλίθιοι, αρνούνται να κατανοήσουν και να αποδεχθούν. Η αμερικανική εφεύρεση της Παγκοσμιοποίησης, της παγκόσμιας διακυβέρνησης, που έχει σκοπό να περιθωριοποιηθεί η σημασία των Εθνών-Κρατών, στόμωσε μόλις προσέκρουσε στην οικονομική ορμή της Κίνας και μόλις αναμετρήθηκε με τη στρατηγική του Πούτιν στη Μέση Ανατολή.

Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση και το δυτικό στρατόπεδο παραμένει ισχυρό, αλλά δεν είναι πια νικηφόρο. Από αυτή την άποψη η Ελλάδα είναι, θέλει δεν θέλει, με τους χαμένους και με όσους επιβουλεύονται τη χώρα. Όπως η Τουρκία που παίζει τον μπαλαντέρ, έναν ρόλο στην κόψη του ξυραφιού. Οι εγχώριοι «μοναχικοί καβαλάρηδες» περί τον Τσίπρα, έχουν αναλάβει ρόλο διεκπεραιωτή εντολών του επικυρίαρχου για τα λεγόμενα «εθνικά θέματα», ώστε η επίλυση να επισυμβεί στα προβλεπόμενα χρονικά πλαίσια.

Οι επεμβάσεις, αποκλειστικά των ΗΠΑ, είναι πλέον πυκνό φαινόμενο σε όλο τον πλανήτη. Λιγότερες επεμβάσεις, με ελεγχόμενη άσκηση βίας, είχαμε μόνο από τη Γιάλτα ως την πτώση της ΕΣΣΔ. Σ’ αυτή την περίοδο, από το 1948 ως το 1991 (43 χρόνια), οι ΗΠΑ έκαναν 46 στρατιωτικές επεμβάσεις. Αλλά, όταν έπεσε η ΕΣΣΔ, από το 1992 έως σήμερα (25 χρόνια), έκαναν 188 επεμβάσεις, τέσσερεις φορές περισσότερες (πηγή το ιστολόγιο le saker francophone). Η έλλειψη αντίπαλου δέους μετέτρεψε τις ΗΠΑ σε αχαλίνωτο γίγαντα. Και τώρα δεν μπορούν να αποδεχθούν ότι παρήλθε η εποχής της ανεξέλεγκτης αυθαιρεσίας.

Από τον Ρούσβελτ στον διάδοχο Σαλμάν  

Η ίδια γαλλική πηγή αναφέρει ότι το 1945 ο Ρούσβελτ, στο Κουίνσι των ΗΠΑ, υπόγραψε συμφωνία, με την οποία ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας δέχονταν οι ΗΠΑ να ελέγχουν το πετρέλαιο, μοναδικό θησαυρό της χώρας. Σε αντάλλαγμα οι Αμερικάνοι αναλάμβαναν την προστασία του βασιλικού οίκου και της περιουσίας του, δηλαδή του Κράτους, ελεγχόμενου πλήρως και απολύτως από τον βασιλιά και τους συγγενείς του.

Το δεύτερο σημείο της συμφωνίας ήταν ότι ο βασιλιάς δεν θα αντιδρούσε στη δημιουργία κράτους του Ισραήλ. Την συμφωνία ανανέωσε  ο Μπους. Στο πλαίσιο αυτό ο διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας Σαλμάν συνέλαβε πρόσφατα συγγενείς του και τους απόσπασε την περιουσία τους (με βασανιστήρια που οδήγησαν τουλάχιστον ένα συγγενή στρατηγό στο θάνατο). Στόχος: να καλύψει τα τεράστια ελλείμματα από τις καταχρήσεις του βασιλικού περιβάλλοντος. Και κυρίως για να υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια, προκειμένου να μπορούν να χρηματοδοτηθούν προσεχείς πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία και όπου αλλού. Λένε πως τα κατασχεθέντα ποσά υπολογίζονται σε περίπου 800 δισ δολάρια, κάτι λιγότερο από την περιουσία των Ρότσιλντ.

Όταν η Χάλεϊ έχει τα χάλια της

Γελάει ο κάθε πικραμένος με την ανεκδιήγητη κ. Χάλεϊ, μόνιμη αντιπρόσωπο των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, η οποία έπεσε θύμα φαρσέρ, όπως και άλλοι Δυτικοί αξιωματούχοι στο παρελθόν. Στην περίπτωσή της, οι  φαρσέρ, παριστάνοντας τον Πολωνό πρωθυπουργό(!), την έπεισαν ότι σε ένα νησιωτικό κράτος ονόματι ΜΟΝΙΜΠΟ, κοντά στη Νότια Κίνα, επενέβησαν οι Ρώσοι και αλλοίωσαν το αποτέλεσμα των εκλογών. Η κ. Χάλεϊ δήλωσε βέβαιη ότι έτσι είναι, ότι οι ΗΠΑ παρακολουθούν το θέμα και θα πράξουν τα  δέοντα. Πλην, όμως, δεν υπάρχει αυτό το κράτος, ήταν προϊόν της φαντασίας των φαρσέρ.

Πριν από χίλια και περισσότερα χρόνια, πολλοί ηγέτες της Δύσης ήταν αγράμματοι και αναλφάβητοι. αλλά είχαν ζωηρή αίσθηση των καθηκόντων τους και των αναγκών της χώρας τους. Αναδείχθηκαν σε μαικήνες του πολιτισμού, είχαν ισχυρή γνώση του διεθνούς περιβάλλοντος και έχτισαν αυτοκρατορίες, όπως π.χ. οι Βυζαντινοί, ο Καρλομάγνος και αργότερα οι Οθωμανοί. Οι ΗΠΑ, δυνατές αλλά άξεστες, θα έχουν μια σύντομη αυτοκρατορία, προέβλεπε ο Μπρεζίνσκι, ο πιο αξιόλογος διεθνολόγος μετά τον Κίσινγκερ.

Η απειλή Τραμπ έπεσε στο κενό

Η ταπεινωτική ήττα στο Βιετνάμ δεν δίδαξε στις ΗΠΑ, ότι η εποχή των Ινδιάνων είχε παρέλθει. Μόσχα-Πεκίνο δεν μπορούν ακόμα να επιβληθούν, αλλά οι ΗΠΑ βαλτώνουν. Το τελευταίο δείγμα ανίατης αδυναμίας και χαμηλής νοημοσύνης είναι η απειλή Τραμπ, ότι θα κατέγραφε, προς τιμωρία, κάθε χώρα που θα καταψήφιζε στον ΟΗΕ την απόφαση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Η τεράστια πλειοψηφία των χωρών τον αγνόησε και οι ΗΠΑ έχασαν πανηγυρικά.

Στο τελευταίο σκαλοπάτι της ίδιας κλίμακας, αλλά στο ίδιο πνεύμα βρίσκεται η απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να συλλαμβάνονται όσοι αντιδρούν στους πλειστηριασμούς σπιτιών. Και τι θα κάνει η κυβέρνηση όταν κληθεί η αστυνομία να συλλάβει τον Λαφαζάνη και τη Ζωή; αναρωτήθηκε χασκογελώντας ο Γεωργιάδης. Μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι.