Το Απρόβλεπτο των Ιδεών

Από τι είναι φτιαγμένες οι ιδέες; Στο ερώτημα αυτό απαντούν και συνδιαλέγονται μέσω των έργων τους είκοσι ένας εικαστικοί καλλιτέχνες, οι οποίοι μετέχουν με έργα τους στην έκθεση που διοργανώνει το  Μουσείο Φρυσίρα με την στήριξη του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Η έκθεση, η οποία εγκαινιάζεται την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου εντάσσεται στην τριλογία «Νέοι Ορίζοντες», μέσα από την οποία το Μουσείο Φρυσίρα αναδεικνύει σύγχρονες εικαστικές τάσεις και προτείνει ιδιαίτερους καλλιτέχνες.

Σε αυτήν την δεύτερη ενότητα της τριλογίας «Νέοι Ορίζοντες στην Ευρωπαϊκή Ζωγραφική» με τίτλο «Το Απρόβλεπτο των Ιδεών», είκοσι ένας καλλιτέχνες παρουσιάζουν διαφορετικές εκφάνσεις οραμάτων και ιδεών.

Με τον δικό του μοναδικό τρόπο, κάθε ένας από τους καλλιτέχνες εξυφαίνει τον δικό του μοναδικό κόσμο, καταθέτοντας εικόνες που εκπλήσσουν τον θεατή, αλλά και τον ίδιο τον δημιουργό ακόμη.

Το σώμα φύσει και παραφύσει

 

«Στο δεύτερο μέρος των Νέων Οριζόντων ο Βλάσης Φρυσίρας επιστρέφει στις δυο μεγάλες του εμμονές: το ζωγραφισμένο σώμα και την ιστορία της ζωγραφικής, αλλά και, κάτι που δεν το βλέπουμε πολύ συχνά στο μουσείο του, τη σχέση σώματος-φύσης» αναφέρει ο Θανάσης Μουτσόπουλος στο σημείωμά του για την έκθεση με τίτλο «Το σώμα φύσει και παραφύσει».

Και εξηγεί: «Σε ό, τι αφορά το πρώτο, μας παρουσιάζει το ανθρώπινο σώμα από την πιο νατουραλιστική του εκδοχή έως εννοιακές απλοποιήσεις και σχηματοποιήσεις, από μια σχεδόν κλασικιστική ηρεμία σε κάθε τύπου τροποποιήσεις του, συχνά στα όρια του βασανισμού. Σε ό, τι αφορά την ιστορία της ζωγραφικής, μια απλή περιήγηση στα δωμάτια αυτής της έκθεσης αποκαλύπτει αναφορές στις βασικές αισθητικές κατακτήσεις της αναπαραστατικής ζωγραφικής, από τον Συμβολισμό, τον Εξπρεσιονισμό, τον Σουρεαλισμό, την Ποπ Αρτ και τις μεταμοντέρνες αναβιώσεις τους. Και όλα αυτά μέσα ίσως από την πιο μεστή διάταξη της συλλογής που έχει γίνει μέχρι τώρα, με διαλόγους μεταξύ των έργων των καλλιτεχνών με τον πιο φυσικό τρόπο».

Η σκέψη ή το χέρι

«Επιτέλους, τι κυριαρχεί στη ζωγραφική, η σκέψη ή το χέρι; Ποιος δίνει το νόημα σε ένα έργο, η ιδέα που κυνηγά ο ζωγράφος ή η μορφή που ξεδιπλώνεται;» διερωτάται η Anne Malherbe στο δικό της σημείωμα με τίτλο «Η σκέψη μέσα από τη ζωγραφική».

«Η Bigaj, ο Corpet και η Djurdjevic (καλλιτέχνες που μετέχουν στην έκθεση) δείχνουν ότι το χέρι σκέπτεται μέσα από την μορφή, απελευθερώνοντας τις πιθανότητες που εμπεριέχει», απαντά η ίδια και προσθέτει:

«Επομένως, αυτό που ενέχει την οπτική του καλλιτέχνη για τον κόσμο και της δίνει υπόσταση, είναι η αισθητική ενός έργου. Ο Léglise και η Τσιγαρίδου, “πατώντας” στις αξίες που την διακατέχουν, την κάνουν να αναδύεται με ορμή, ικανή να ανατρέψει τους κώδικες της αντίληψής μας ως προς το τι είναι πραγματικό. Όμως πάνω από όλα, το έργο είναι αυτό που επιβεβαιώνει το αίνιγμα της παρουσίας του ανθρώπου. Χωρίς να ισχυρίζεται ότι γνωρίζει την απάντηση, μέσα από την επιβεβαίωση αυτή υπογραμμίζει το άγχος της ύπαρξης, όπως βλέπουμε να συμβαίνει στις δουλειές των Σακαγιάν, Szűcs και Tatah».

Στην έκθεση, που θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι τον Ιούνιο συμμετέχουν με έργα τους οι καλλιτέχνες: Agnes Baillon, Beata Bigaj, Christopher Le Brun, Vincent Corpet, Biliana Djurdjevic, Frederic Leglise, Mohamed Lekleti, Gilles Marrey, Leopold Rabus, Uta Siebert, Attila Szcucs, Djamel Tatah, Grzegorz Wnek, Χρύσα Βαλσαμάκη, Aπόστολος Γεωργίου, Αφροδίτη Κροντήρη, Μιχάλης Μανουσάκης, Tάσος Μαντζαβίνος, Σπύρος Προκοπίου, Εδουάρδος Σακαγιάν, Έλενα Τσιγαρίδου.