The unseen hook

της Ήρας Παπαποστόλου –

Ο Ανδρέας Βούσουρας και ο Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, παρουσιάζουν την κοινή εικαστική τους έκθεση με τίτλο “The unseen hook” (Αόρατο αγκίστρι) στην αίθουσα τέχνης Alma Athens μέχρι τις 17 Μαρτίου. Ο τίτλος της έκθεσης “The unseen hook” (Το αόρατο αγκίστρι) προέρχεται από το βιβλίο του Evelyn Waugh, “Brideshead Revisited – “The Sacred & Profane Memories of Captain Charles Ryder” (Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ – Οι ιερές και ανόσιες αναμνήσεις του λοχαγού Τσαρλς Ράιντερ).

Με αφορμή τη συγκεκριμένη φράση, ο Ανδρέας Βούσουρας και ο Αλέξανδρος Μαγκανιώτης παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη κοινή εικαστική πρόταση που μας προβληματίζει σχετικά με τις έννοιες “Σπίτι” και “Οικογένεια”. Οι έννοιες αυτές απασχολούν πολύ όλους τους ανθρώπους κυρίως στις σημαντικές στροφές που παίρνουν κατά διαστήματα στη ζωή τους. Το σπίτι και η επιστροφή σ’ αυτό είναι μία ανάγκη μας για επιστροφή στο παρελθόν με σκοπό να φτιάξουμε με τις “σωστές” αναμνήσεις το μέλλον;

Είναι κάτι που με βία μας γυρνάει πίσω στα παλιά χωρίς να μας αφήνει ελεύθερους να δημιουργήσουμε την δική μας ζωή; Πόσο μας επηρεάζει θετικά ή αρνητικά το δέσιμο με το παρελθόν; Οι αναμνήσεις μας απελευθερώνουν ή μας δένουν με καταστάσεις που δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε; Όταν νιώθουμε ότι θέλουμε να επιστρέψουμε στην Ιθάκη μας, τι μορφή παίρνει αυτή η Ιθάκη;

Το “αόρατο αγκίστρι” είναι όλα όσα μας διαμόρφωσαν και αγαπήσαμε σύμφωνα με τους δύο καλλιτέχνες. Όλα όσα πιθανότατα μας πλήγωσαν και θελήσαμε κάποια στιγμή να τα ξεχάσουμε ή να τα προδώσουμε, αλλά που βρίσκονται εκεί και μας υπενθυμίζουν σταθερά ότι υπήρξαν.

Ο Αλέξανδρος Μαγκανιώτης αφηγείται μικρές αυτοτελείς ιστορίες, με ανθρώπους, ζώα ή ανθρωπόμορφα ζώα και με πολλές λογοτεχνικές αναφορές, συνδυάζοντας τη φωτογραφία με τη ζωγραφική.

Τα σπίτια του μοιάζουν να είναι σύγχρονα, στυλιζαρισμένα και “παγωμένα” στον σημερινό χρόνο ενώ οι μορφές, φτιαγμένες με έντονα χρώματα, μοιάζουν ζωντανές και ταυτόχρονα σαν βγαλμένες από παραμύθι. Ίσως σε παρελθόντα χρόνο.

Ένα ρολόι – τοποθετημένο “παράδοξα” στο έργο – μπορεί να είναι σύμβολο του χρόνου που πέρασε ή ακόμα να δείχνει την ώρα της “επιστροφής”. Ποιος είναι όμως ο πραγματικός χρόνος; Παραμένει άλυτο μυστήριο. Όσο και αυτό της ανθρώπινης περιπέτειας.

Ο Ανδρέας Βούσουρας, από την δική του πλευρά, παίζει με τις παιδικές αναμνήσεις και με την φθορά που προκαλεί ο χρόνος, με ρομαντική και νοσταλγική διάθεση. Πολλά έργα του αποτελούν κοινωνικό και πολιτικό σχόλιο, μιας και κάνει χρήση στερεότυπων όπως είναι ο θεσμός του γάμου ή της οικογένειας την οποία παρουσιάζει γεμάτη τραύματα.

Οι ρόλοι που δίνουν οι άνθρωποι στον εαυτό τους δημιουργούν γι’ αυτόν πολλές φορές μία ίσως ψευδή εικόνα της οικογένειας. Την εικόνα αυτή μπορεί και την παρουσιάζει ταυτόχρονα με σκληρότητα, με ευαισθησία και, κάποιες φορές, με χιούμορ. Που δεν μαρτυρά παρά όλες οι εκφάνσεις της ζωής.

Το “αόρατο αγκίστρι” και για τους δύο καλλιτέχνες είναι, τελικά, ό,τι μας δένει με το παρελθόν. Με την θετική και την αρνητική του έννοια. Όσο για την “επιστροφή στο σπίτι”, με όλα τα όνειρα και τους φόβους που μπορεί να γεννήσει, μοιάζει να είναι μία διαδικασία χωρίς τέλος.

Πληροφορίες: Αίθουσα Τέχνης Alma Athens, Υψηλάντου 24, Αθήνα