Η κλεψύδρα του Μητσοτάκη αδειάζει, το “σακούλι” του ΣΥΡΙΖΑ γεμίζει;

Στη φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη επενδύει ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς αναμένει ότι αυτή θα μεγεθυνθεί τους επόμενους μήνες, όταν θα γίνουν περισσότερο εμφανείς οι συνέπειες των κυβερνητικών πολιτικών, κυρίως μετά την ψήφιση του εργασιακού νομοσχεδίου. Στο πλαίσιο αυτό, ο Τσίπρας ανεβάζει τους τόνους και το κόμμα σχεδιάζει τα επόμενα βήματα, με στόχο να καταδειχθούν αρχικά οι διαμετρικά αντίθετες προσεγγίσεις και σε δεύτερο πλάνο να τεθούν οι βάσεις για μια προοδευτική διακυβέρνηση. Είναι όμως αυτά αρκετά για την αλλαγή κλίματος;

Στην “εποχή των δεινοσαύρων” και του ακραίου δικομματισμού, την οποία οι σημερινοί μονομάχοι, Μητσοτάκης και Τσίπρας, προσπάθησαν να υπενθυμίσουν με την πρόσφατη αναμέτρησή τους στη Βουλή, έφτανε ένα “δεν πάει άλλο” του Ανδρέα Παπανδρέου για να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Να κινηθούν δηλαδή, αρχικά στην κοινωνία, έντονες αμφισβητήσεις της κυβέρνησης (τότε ήταν του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη), οι οποίες θα αποτυπώνονταν στη συνέχεια πολιτικά, με την ορατή συσπείρωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου).

Σήμερα, η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική, παρά το γεγονός ότι και η σημερινή κυβέρνηση προωθεί ένα αντεργατικό πλέγμα (εργασιακό νομοσχέδιο) και ένα, χωρίς προηγούμενο, πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, με στόχο πυλώνες του δημόσιου τομέα. Οι διαφορές με παλιότερες εποχές δεν οφείλονται μόνον στην εμβέλεια των σημερινών πρωταγωνιστών, αλλά και στη μειωμένη απήχηση του δικομματισμού και τον πολυκερματισμό του εκλογικού σώματος. Ένα φαινόμενο που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στα μνημόνια και στις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην μνημονιακή εποχή.

Δεν φτάνει η φθορά Μητσοτάκη 

Ο Τσίπρας έδωσε το σήμα της αντεπίθεσης στην κυβέρνηση, με τις δύο “καταδρομικού” χαρακτήρα, όπως χαρακτηρίστηκαν, παρεμβάσεις του στη Βουλή. Και το έκανε ακόμη πιο σαφές, δηλώνοντας στην συνέντευξή του στο STAR, ότι «δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί, μέσα και έξω από τη Βουλή». Ξεκαθάρισε δηλαδή, ότι η αξιωματική αντιπολίτευση βγαίνει από το “πολιτικό μούδιασμα” της πανδημίας και πηγαίνει σε μια μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση, η οποία κρίνεται πλέον για τις πολιτικές της και όχι για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης.

Στην Κουμουνδούρου εκτιμούν, άλλωστε, πως όταν μία κυβέρνηση επιτίθεται σε μία τόσο ευρεία κατηγορία πολιτών, όπως κάνει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο, η φθορά της είναι αναπόφευχτη. Πιστεύουν μάλιστα, ότι αυτό το αναμένει και το Μαξιμού και υποστηρίζουν ότι για αυτόν τον λόγο η κυβέρνηση “τρέχει” να νομοθετήσει όλες τις “μεταρρυθμίσεις” που έχει στην ατζέντα της. Μια ατζέντα που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιδραστική και αντικοινωνική.

Στην ανάλυση της υπάρχουσας κατάστασης η Κουμουνδούρου δεν τα πάει άσχημα. Εκεί που φαίνεται ότι χωλαίνει, αυτό δείχνουν τουλάχιστον οι δημοσκοπήσεις, είναι στο να καρπωθεί αυτήν την κυβερνητική φθορά, η οποία βεβαιωμένα υπάρχει και άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι θα μεγεθυνθεί στην πορεία προς το φθινόπωρο. Με αυτό, ως δεδομένο, στον ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν αρχικά να καταδείξουν τις διαφορετικές προσεγγίσεις από τις “νεοφιλελεύθερες” πολιτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη, αναδεικνύοντας και ιστορικές ομοιότητες.

Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ

Παραλλήλως τονίζουν αυτό που είπε ο Τσίπρας στη Βουλή, ότι δηλαδή το εργασιακό νομοσχέδιο αποτελεί την αρχή του τέλους για την κυβέρνηση της ΝΔ. Σημειώνουν μάλιστα ότι έρχεται να προστεθεί στην επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση στην κοινωνία με τον νέο πτωχευτικό κώδικα, την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ και τις αλλαγές στα Πανεπιστήμια. Συνεχίζουν έτσι την αποστολή του “μηνύματος Τσίπρα” στις άλλες πολιτικές δυνάμεις, συντηρώντας την πρόταση για προοδευτική διακυβέρνηση, την οποία ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρεί εφικτό στόχο.

Αποκωδικοποιώντας μάλιστα την πρόσφατη επίθεση του Μητσοτάκη στην Φώφη Γεννηματά, κρίνουν ότι αυτό το κατανοεί και ο πρωθυπουργός και για αυτόν τον λόγο επιτέθηκε στην πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ. Είναι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ, έτοιμος να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας; Ο γραμματέας του κόμματος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, δηλώνει κατηγορηματικά «ναι», εξηγώντας σε πρόσφατη συνέντευξή του στο “Πρώτο Πρόγραμμα” της ΕΡΤ, ότι «χρειαζόμαστε μια αριστερά, η οποία να είναι λαϊκή, ταξική, δημοκρατική, πλατιά και να είναι ταυτόχρονα πολυσυλλεκτική».

Στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν άλλωστε, ότι η δικομματική εναλλαγή έχει τελειώσει, εξαιτίας και του γεγονότος ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής, που οι ίδιοι ψήφισαν. Ξέρουν όμως και το ότι η κυβερνητική φθορά, από μόνη της, δεν επαρκεί για την πολιτική αλλαγή. «Δεν ισχύει πλέον η λογική της παλιάς δικομματικής εναλλαγής, σύμφωνα με την οποία οι κυβερνήσεις πέφτουν σαν ώριμα φρούτα» είπε ο γραμματέας του κόμματος σε άλλη συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό “Στο Κόκκινο”. Για να προσθέσει ότι παρά το γεγονός ότι οι κοινωνικές διεργασίες που προκαλούν οι κυβερνητικές πολιτικές θα αποτυπωθούν σύντομα πολιτικά, χρειάζεται και «πολιτική προσπάθεια».