Η πολιτική του “καλού παιδιού” βλάπτει σοβαρά την Κύπρο

Άσπρος καπνός από τη Νέα Υόρκη μάλλον θα βγει σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, αλλά χωρίς ουσία. Η απεσταλμένη του ΟΗΕ, Τζέιν Χολ Λουτ, που θα ερχόταν στο νησί φαίνεται ότι δεν θα πραγματοποιήσει το ταξίδι αυτό. Άλλωστε την ερχόμενη εβδομάδα η υπό τον Πρόεδρο Αναστασιάδη κυπριακή αποστολή θα μεταβεί στην Γενική Συνέλευση, οπότε εάν θα γίνουν επαφές, θα πραγματοποιηθούν εκεί.

Το θέμα είναι εάν ο Γενικός Γραμματέας θα αξιοποιήσει την ευκαιρία ότι τόσο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης όσο και ο κατοχικός ηγέτης, Ερσίν Τατάρ, θα βρίσκονται στη Νέα Υόρκη και θα τους συναντήσει, xωριστά ή και τους δυο μαζί. Βεβαίως, ο Αντόνιο Γκουτέρες, που έχει καεί με το Κυπριακό τρεις φορές, θα σκεφτεί καλά πριν συγκαλέσει νέα συνάντηση ή να ασχοληθεί στην παρούσα φάση με το Κυπριακό. Επειδή, όμως, θέλουν όλοι να μην φορτωθούν ευθύνες, ενδέχεται η συνάντηση να γίνει. Ήδη ο Τατάρ φαίνεται δημόσια να το αφήνει να εννοηθεί.

Στη Λευκωσία, πάντως, είτε από κεκτημένη ταχύτητα, είτε επειδή θέλουν να φανούν ότι είναι “καλά παιδιά” ακόμη και τώρα, που η κατοχική Τουρκία προελαύνει και επιχειρεί να επιβάλει νέα τετελεσμένα, δηλώνουν έτοιμοι για τριμερή συνάντηση. Όπως έπραξαν και στην άτυπη Πενταμερή, γνωρίζοντας ότι η τουρκική πλευρά θα κατέθετε προτάσεις για λύση δυο κρατών, αποδέχθηκαν την πρόσκληση. Επιτρέποντας έτσι στην κατοχική δύναμη να θέσει στο τραπέζι ενώπιον του Γενικού Γραμματέα τις θέσεις της για αναγνώριση δυο κρατών στο νησί. Και από κάποιους να θεωρηθεί κεκτημένο και να προχωρήσουν στην υποβολή ιδεών, όπως οι Βρετανοί.

Η πολιτική του “καλού παιδιού”

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δήλωσε χθες πως «είμαστε πανέτοιμοι για τριμερή συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ» σπεύδοντας να αναφέρει ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά δεν είναι το ίδιο έτοιμη για ανάλογο διάλογο και διαβούλευση, όπως προέκυψε από τηλεφωνική επικοινωνία της Ειδικής Απεσταλμένης του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Τζέιν Χολ Λουτ με τον Διαπραγματευτή της ελληνοκυπριακής πλευράς, Ανδρέα Μαυρογιάννη.

Να γίνει η συνάντηση, γιατί όλοι αναγνωρίζουν την ανάγκη να αναζητηθεί διέξοδος. Και είναι ξεκάθαρο πως αυτό μπορεί να γίνει μόνο διά των συνομιλιών. Θα πρέπει να υπάρξει διαδικασία. Όχι, όμως, μια διαδικασία που θα διευκολύνει τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Όχι μια διαδικασία, η οποία θα ροκανίζει το χρόνο και θα επιτρέπει στην κατοχική δύναμη να θέτει αναβαθμισμένες απαιτήσεις. Να μην προσφέρεται άλλοθι στην Τουρκία και τον εγκάθετο της να δείχνουν “καλή θέση” και “διάθεση”, την ώρα που προχωρούν με νέα τετελεσμένα.

Συνομιλίες χάριν συνομιλιών ο στόχος, ή πολιτικές που προσφέρουν διεξόδους και προοπτικές για την επίτευξη συμφωνίας; Η πολιτική του “καλού παιδιού” βλάπτει σοβαρά το Κυπριακό. Αυτό θα έπρεπε να το είχαν αντιληφθεί προ πολλού οι εκάστοτε διαχειριστές του εθνικού θέματος. Πολιτικές ανατροπές χρειάζονται και όχι συνομιλίες χάριν των συνομιλιών, όπως βολεύει την κατοχική Τουρκία.