Ο Κούλογλου δεν είναι μόνος – Εύθραυστες οι ισορροπίες στον ΣΥΡΙΖΑ

Μία παρέμβαση του Στέλιου Κούλογλου ήταν αρκετή να φέρει στην επιφάνεια την παθογένεια ΣΥΡΙΖΑ και να καταδείξει πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο κ. Κούλογλου με το άρθρο του την Κυριακή προκάλεσε θόρυβο που σκέπασε την όποια θετική απήχηση της παρουσίας Τσίπρα στην ΔΕΘ και επιπλέον έβαλε το κρίσιμο ζήτημα αποδομώντας την εκλογική στρατηγική του πρώην πρωθυπουργού.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απαντώντας στην πρόκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη («εγώ επιδιώκω αυτοδυναμία, ποια είναι η θέση του κ. Τσίπρα για την επομένη των εκλογών, κυβέρνηση συνεργασίας με τον Βαρουφάκη και επανάληψη του 2015;»), απάντησε ότι στόχος του, είναι η νίκη στις εκλογές και ο σχηματισμός προοδευτικής κυβέρνησης. Δεν απάντησε όμως στο ερώτημα που τέθηκε στην συνέντευξη Τύπου: «αν οι άλλες δυνάμεις της προοδευτικής συμμαχίας θέσουν ως όρο πρωθυπουργό κοινής αποδοχής τι θα κάνετε»;

Είπε γενικόλογα ότι η επομένη των εκλογών θα καθοριστεί από την λαϊκή ετυμηγορία. Φυσικά. Αν η νίκη είναι μεγάλη και καθαρή και δυνάμει κυβερνητικός εταίρος σε μονοψήφιο ποσοστό, δεν θα τεθεί καν θέμα πρωθυπουργού. Το ερώτημα όμως υπάρχει και λειτουργεί υπονομευτικά για τον Τσίπρα και επιβαρύνει την προσπάθειά του να κερδίσει τις εκλογές. Ο κ. Κούλογλου στο άρθρο του υποστηρίζει ότι ο Τσίπρας έπρεπε να αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο της πρωθυπουργίας και να ενισχύσει έτσι τον σχετικό διάλογο με τα άλλα κόμματα της κεντροαριστεράς.

Εν ολίγοις να παραιτηθεί από τώρα από την μελλοντική πρωθυπουργία, για να διαμορφώσει το πλαίσιο των σχετικών ζυμώσεων και συγκλίσεων. Ο κ. Κούλογλου δεν μιλά στον αέρα. Καθώς το θέμα έχει τεθεί σε πρωτόλειο επίπεδο, τόσο από το ΚΙΝΑΛ, όσο και από το Μέρα25, ακόμη και από το ΚΚΕ, η πρώτη αντίδραση είναι «δεν εμπιστευόμαστε τον Αλέξη Τσίπρα αφού μας έχει εξαπατήσει στο παρελθόν».

Συντροφικά πυρά κατά Κούλογλου

Ο κ. Κούλογλου όμως αποδόμησε την συνολική παρουσία Τσίπρα στην ΔΕΘ λέγοντας ότι το αποτέλεσμα Μητσοτάκης-Τσίπρας ήταν ισοπαλία. Ούτε αυτό άρεσε στην Κουμουνδούρου. Το θέμα της έξωσής του από την ευρωομάδα, φυσικά συζητήθηκε αλλά κρίθηκε ότι θα ενισχύσει την αρνητική δημοσιότητα και θα παράξει νέο κύκλο εσωστρέφειας. Από εκεί και μετά άρχισαν τα όργανα. Ο πρώτος που τοποθετήθηκε με το γνωστό του ύφος και την επισήμανση «Άκου Στέλιο Κούλογλου» ήταν ο Παύλος Πολάκης, που του χρέωσε εμμέσως πλην σαφώς σενάρια για πρωθυπουργό εγκάθετο των τραπεζιτών.

Ακολούθησε ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, που αποδοκίμασε τις δημοσιογραφικές προσεγγίσεις. Αποδοκιμασία είχε και από τον Πάνο Ρήγα, ενώ ο έτερος ευρωβουλευτής και δημοσιογράφος Κώστας Αρβανίτης του έδειξε και την πόρτα της εξόδου. Ο κ. Κούλογλου υποχρεώθηκε σε ανασκευή και στροφή 180 μοιρών κάνοντας λόγο για «άστοχη διατύπωση» και «ξεκαθαρίζοντας» ότι είναι αναγκαιότητα «να προκύψει από την λαϊκή ετυμηγορία προοδευτική διακυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα».

Και τότε εμφανίστηκε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος στήριξε την αρχική τοποθέτηση του Στέλιου Κούλογλου, βάζοντας επιπλέον και θέμα δημοκρατικής λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν είμαστε σταλινικό κόμμα, δεν υπακούμε τυφλά, εκφραζόμαστε ελεύθερα, ο καθένας με το ύφος του, είτε διαφωνείς, είτε συμφωνείς, με συντροφικό τρόπο μπορούμε να λύσουμε τις διαφορές μας». Παρεμπιπτόντως, κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ ρωτούσαν αν αυτό ισχύει και για τις κατά καιρούς τοποθετήσεις του Παύλου Πολάκη ή εκεί δικαιολογείται ο σταλινισμός;

Αποδόμηση του Τσίπρα

Οι παροικούντες την Κουμουνδούρου, λένε ότι ο Κούλογλου με τον άρθρο του εξέφρασε δημοσίως την άποψη και τα επιχειρήματα που έχει διατυπώσει σε κομματικά όργανα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Αυτή την φορά όμως βγήκε μπροστά άλλος. Ο θόρυβος έφερε στην επιφάνεια ότι, ακόμη και στις συνθήκες μείωσης της δυναμικής της ΝΔ, η συζήτηση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και η αμφισβήτηση του Αλέξη Τσίπρα είναι πάντα υπαρκτή και ανά πάσα στιγμή μπορεί να δυναμιτίσει την πορεία του προς την εκλογική νίκη (ότι κι αν κάνει από την πλευρά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που πάντως παρά τις γκάφες του δεν έχει παρόμοια προβλήματα).

Στο ερώτημα γιατί ο κ. Κούλογλου τοποθετήθηκε με αυτό τον τρόπο υπάρχουν δύο εκδοχές: Η πρώτη, η πιο αθώα ότι βγάζει την δυσαρέσκειά του προς τον Τσίπρα με τον οποίο έχει μήνες να συναντηθεί. Κάτι παρόμοιο με τον Κώστα Χρυσόγονο πριν τις προηγούμενες ευρωεκλογές. Η δεύτερη εκδοχή είναι ότι εξέφρασε την τάση αμφισβήτησης του Τσίπρα και ότι το κόμμα θα πρέπει να διεκδικήσει την εκλογική νίκη με άλλη στρατηγική, εάν όχι και με άλλον αρχηγό. Και σίγουρα να αλλάξει αρχηγό, εάν δεν πετύχει μεγάλη νίκη στις επόμενες εκλογές. Προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι 53 και η Ομπρέλα. Πάντως ο κ. Τσίπρας για μία ακόμη φορά δεν διέγραψε το στέλεχος που τον αμφισβήτησε. Και φυσικά θα το βρει ξανά μπροστά του.