Πόλεμος για την διεύρυνση στον ΣΥΡΙΖΑ εν όψει συνεδρίου

Αν και όπως είναι φυσικό στον ΣΥΡΙΖΑ, όλοι ομνύουν στην ενότητα, στην διεύρυνση και στην εσωκομματική ηρεμία ως προϋπόθεση απαραίτητη για τη νίκη στις επόμενες εκλογές, εντούτοις η βασική εσωκομματική διαφορά είναι πάντα υπαρκτή και αφορά το εύρος της διεύρυνσης και την συμμετοχή των νέων μελών στις προσυνεδριακές διαδικασίες για το Συνέδριο που θα γίνει στις 24-27 Φεβρουαρίου.

Μέσα από αυτό το πρίσμα έχει ενδιαφέρον η σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης και αν θα εκδηλωθούν οι διαφορετικές προσεγγίσεις της ηγεσίας και των προεδρικών από τη μία πλευρά και της Ομπρέλας από την άλλη, που τείνει να εκφράζει την εσωκομματική αντιπολίτευση (μολονότι είναι ετερόκλητη και τα στελέχη της δεν σημαίνει ότι ταυτίζονται πάντα).

Στην προχθεσινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου πάντως πέρασε, όπως ήταν αναμενόμενο, η εισήγηση του Αλέξη Τσίπρα να δοθεί επαρκής χρόνος για τις προσυνεδριακές διαδικασίες και να επιδιωχθεί η μέγιστη δυνατή διεύρυνση καi αντίστοιχα η συμμετοχή των νέων μελών στις οργανωτικές διαδικασίες.

Σύμφωνα με πληροφορίες τα στελέχη της Ομπρέλας, μεταξύ των οποίων, οι Νίκος Βούτσης, Νίκος Φίλης, Δημήτρης Βίτσας, Ευκλείδης Τσακαλώτος, εξέφρασαν διαφορετική άποψη, να γίνει πιο σύντομα το Συνέδριο και να περιοριστεί ο χρόνος για τις εγγραφές νέων μελών. Το θέμα θα αποφασιστεί οριστικά στην σημερινή Κεντρική Επιτροπή, αν και όπως λέγεται είναι αμφίβολο εάν θα επιμείνουν και ζητήσουν να τεθεί σε ψηφοφορία η απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου.

Τι διακυβεύεται στον ΣΥΡΙΖΑ

Το θέμα έβαλε ξεκάθαρα με την προχθεσινή του τοποθέτηση ο Νίκος Παππάς, σε δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό: «Οικοδομούμε ένα κόμμα που αγκαλιάζει πολίτες από τη ριζοσπαστική αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο…Η διεύρυνση, εκτός από αμφίπλευρη πολιτικά, είναι και πολύπλευρη κοινωνικά, καθώς δεν είναι μόνο ζήτημα αριθμητικής αύξησης των μελών, αλλά και ποιοτικής διείσδυσης του χώρου μας, με όρους οργανωτικούς και πολιτικούς, σε θεσμούς όπως τα συνδικάτα, η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση».

Όσο για το Πολιτικό Συμβούλιο και τις αποφάσεις του, σημείωσε ότι «οι όποιες διαφωνίες εντάσσονται στη λειτουργία ενός κόμματος, ακόμα και αυτές που αφορούν τη διεύρυνση είναι θεμιτές, αλλά οι συλλογικές μας αποφάσεις είναι ξεκάθαρες και αδιαμφισβήτητες». Οι της Ομπρέλας προτάσσουν ότι η διεύρυνση δεν μπορεί να γίνει με παλαιοκομματικούς όρους και ούτε να αλλοιώνει την κινηματική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ.

Πέρα από τις ωραίες εκφράσεις, το ερώτημα είναι εάν θα ανοίξουν οι πόρτες του ΣΥΡΙΖΑ για τους μέχρι τώρα ψηφοφόρους του 35%, που στην πλειονότητά τους προέρχονται από το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ και που έχουν απήχηση στον συνδικαλισμό, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στις επαγγελματικές οργανώσεις, ώστε να αυξηθεί αντίστοιχα και η διείσδυση και επιρροή συνολικά του κόμματος ή εάν θα συνεχίσει ο παλαιός μικρός ΣΥΡΙΖΑ του 3% να κρατάει τα κλειδιά και να ελέγχει το κόμμα.

Στην δεύτερη περίπτωση διακινδυνεύουν, όχι μόνο να συντηρήσουν την δυσαρμονία ανάμεσα στα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και στην απήχηση στους συνδικαλιστικούς και επαγγελματικούς φορείς, αλλά να δουν και ένα ποσοστό των ψηφοφόρων να αναζητά αλλού πολιτική στέγη, με αντίστοιχη εκλογική συμπεριφορά. Όπως λένε όμως και εντός του ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα παγιωθεί σαν κόμμα εξουσίας ή συρρικνωθεί, αρκεί οι ίδιοι να διατηρούν τα κομματικά οφίκια και τις βουλευτικές θέσεις.