Όλες οι εξουσίες στο Μαξίμου!

Οι προσπάθειες χειραγώγησης και ελέγχου της Δικαιοσύνης συνεχίζονται ασταμάτητα με στόχο την μετάβαση, στην πράξη, από την κοινοβουλευτική δημοκρατία στον αυταρχισμό, όπου όλες οι εξουσίες θα ελέγχονται από το “παλάτι” του πρωθυπουργού. Όλες οι εξουσίες στο Μαξίμου!

Στην αρχή, με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, πολλοί αναρωτήθηκαν, μα πώς και γιατί τοποθετήθηκε ένας γιατρός, που σε όλη την καριέρα του στον κομματικό μηχανισμό, δούλεψε σε τομείς που αφορούν την Υγεία, στο πόστο του υπουργού Δικαιοσύνης; Πλέον, όλες οι απορίες έχουν απαντηθεί. Μπορεί ο κ. Τσιάρας να μην είναι χειρούργος ιατρός, αλλά ως υπουργός Δικαιοσύνης χειρουργεί αδίστακτα και κατά συρροή την ανεξαρτησία της τρίτης εξουσίας, περιορίζοντας διαρκώς τις ελευθερίες της.

Στα νέα πρόσφατα κατορθώματά του, περιλαμβάνεται η πρωτοφανής απόσπαση εν ενεργεία δικαστικών λειτουργών στο γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, ανώτατου δικαστικού και πρώην προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας Παναγιώτη Πικραμένου! Και αυτός το αποδέχτηκε! Για ποιο σκοπό; Έντονη ήταν η αντίδραση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, στην απόφαση αυτή.

Μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωσή της η Ένωση χαρακτήρισε την κίνηση της κυβέρνησης «καινοφανή και αδιανόητη», προσθέτοντας ότι η ίδια ως θεσμός έχει αποκλειστεί από την κυβέρνηση σε όλες τις διαβουλεύσεις και δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για τις αλλαγές που ετοιμάζει το υπουργείο Δικαιοσύνης σχετικά με τον Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων.

Εδώ δεν είναι Ολλανδία…

Η δεύτερη κυβερνητική παρέμβαση, αφορά την τροποποίηση του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα περί “διασποράς ψευδών ειδήσεων”. Όπως αναφέρει στην έντονη διαμαρτυρία της η ΕΣΗΕΑ, με την τροποποίηση αυτή ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρεμβαίνει η Δικαιοσύνη και να περιορίζει την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του λόγου και την έκφραση απόψεων για ό,τι συμβαίνει γύρω μας, με την αιτιολογία ότι έτσι διασπείρονται ψευδείς ειδήσεις. Εδώ δεν είναι Ολλανδία να λένε “ευθέως” τη γνώμη τους οι δημοσιογράφοι!

Με λίγα λόγια, έτσι ποινικοποιείται η προσωπική άποψη και η έκφρασή της στα Μέσα. Και έχουμε κάθε λόγο να αμφιβάλουμε για τις προθέσεις της κυβέρνησης, που έφτασε στο σημείο να εμποδίζει μέχρι απαγόρευσης τις απεργιακές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα! Ουσιαστικά δεν έχει μείνει καμιά ανεξάρτητη αρχή που να διαθέτει το δικαίωμα να κρίνει αν πρώτα δεν εγκρίνει το γραφείο του πρωθυπουργού.

Και σε όλα αυτά, δυστυχώς οι ελίτ της νομικής επιστήμης κάνουν την πάπια. Δεν ασχολούνται καν με πολιτικά πρόσωπα που είχαν ρόλο στην μεταπολιτευτική περίοδο. Ο κ. Αλιβιζάτος, για παράδειγμα, διαπρεπής συνταγματολόγος που είχε ρόλο στην ανασυγκρότηση του ΚΙΝΑΛ, δεν βρίσκει κανένα λόγο να μας πει τη γνώμη του. Το ίδιο πράττει και συνταγματολόγος πολιτικός Ευάγγελος Βενιζέλος, που έφτασε ως τη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Όλες οι εξουσίες στο Μαξίμου

Για τον κ. Σημίτη δεν υπάρχει καμία απορία. Δεν είναι, ούτε ποτέ ήταν γενναίος για να υπερασπιστεί τους δημοκρατικούς θεσμούς. Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ασχολείται μόνο με τα εθνικά θέματα, δηλαδή μόνο με αυτό που έκανε πολιτική καριέρα.
Ο Κώστας Καραμανλής κάπου-κάπου κάτι έχει να πει, αλλά στην ιεραρχία των συμφερόντων προηγείται το πολιτικό μαγαζί.

Μάλιστα όταν πρόσφατα σε ομιλία του στο Ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής έθιξε το θέμα της κοινωνικής δικαιοσύνης, παρέθεσε τη φράση του ιδρυτή της ΝΔ πως «όταν ένας λαός δεν μπορεί να πετύχει την κοινωνική δικαιοσύνη στα πλαίσια της δημοκρατίας, κλονίζεται η εμπιστοσύνη του στην ιδέα της δημοκρατίας»! Όμως, οι καναλάρχες εφοπλιστές, λογόκριναν την παρέμβασή του.

Και δυστυχώς, η πανδημία προσέφερε στη κυβέρνηση τις κοινωνικές συνθήκες για κάθε είδους ανεμπόδιστη αυθαιρεσία, καθώς η απομόνωση και ο φόβος των πολιτών, περιορίζει στο ελάχιστο τις διαθέσεις και τις δυνατότητες να διαμαρτυρηθούν για όσα γίνονται. Και γίνονται τόσα πολλά, που αν στην επόμενη κυβέρνηση δεν είναι η ΝΔ, όλα θα είναι “κλειδωμένα”, με ανυπέρβλητα εμπόδια για την άσκηση ουσιαστικά διαφορετικής πολιτικής. Το “οικόπεδο” Ελλάς ανήκει μεν εις την Δύσιν, ανήκει όμως περισσότερο στους Δυτικούς δανειστές. Η ανεξαρτησία του, είναι απλώς πολυτέλεια!