Η αποικιοποίηση του Muay Thai από το καράτε!

Τον τελευταίο καιρό την προσοχή μας μονοπωλούν κρίσιμης σημασίας ζητήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, όπως είναι το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, η κρίση στις ελληνορωσικές σχέσεις και ο τουρκικός ιμπεριαλισμός. Όμως, στον πολύπλοκο σημερινό κόσμο υπάρχουν και ζητήματα «χαμηλής πολιτικής», τα οποία συνήθως περνάνε απαρατήρητα αλλά έχουν τη δική τους σπουδαιότητα και δυναμική.

Και αν η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν δείχνει ιδιαίτερα καλά δείγματα όσον αφορά τη διαχείριση των μειζόνων ζητημάτων, υπάρχουν ενδείξεις ότι και αυτά τα «χαμηλής πολιτικής» ζητήματα ενδέχεται να μην τυγχάνουν της καλύτερης διαχείρισης. Ένα από τα ζητήματα αυτά έπεσε στην προσοχή του γράφοντος από ένα δελτίο τύπου που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Ομοσπονδία Muay (EOM) της 5ης Ιουλίου. Σε αυτό το δελτίο τύπου, λοιπόν, η ΕΟΜ, μεταξύ των άλλων, αναφέρει τα εξής:

«Η Ελληνική Ομοσπονδία Μουάι (EOM) εισήγαγε το Muay Thai στην Ελλάδα και από το 1997 μέχρι σήμερα υπηρετεί και προωθεί την πολεμική αυτή τέχνη στον Ελλαδικό χώρο.
Το Muay Thai αποτελεί την εθνική πολεμική τέχνη και εθνικό άθλημα της Ταϊλάνδης και οργανικό στοιχείο της πολιτισμικής ταυτότητας της χώρας. Επισημαίνεται ότι οι εθνικές πολεμικές τέχνες αποτελούν μέρος της ‘ήπιας ισχύος’ (soft power) των ασιατικών χωρών και αντιμετωπίζονται ως οργανικό στοιχείο της γεωπολιτικής ταυτότητας κάθε χώρας.
Έτσι, η διαχείριση τους από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες δεν είναι μόνον ένα θέμα που αφορά τα αθλητικά δρώμενα εν Ελλάδι αλλά και την εξωτερική πολιτική της χώρας και χρειάζεται μεγάλη προσοχή.

Έτσι, προκαλούν έκπληξη οι πληροφορίες ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες της ελληνικής κυβέρνησης προτίθενται να αναγνωρίσουν ως εκπρόσωπο του Muay Thai στην Ελλάδα, δηλαδή της εθνικής πολεμικής τέχνης της Ταϊλάνδης, μιας ομοσπονδίας που μέχρι πρότινος αντιπροσώπευε το Καράτε, δηλαδή την εθνική πολεμική τέχνη της Ιαπωνίας.

Η μετονομαζόμενη ομοσπονδία του Καράτε και συνακόλουθα και η ελληνική κυβέρνηση, που της δίνει πρωτεύοντα ρόλο, αντιμετωπίζουν το Muay Thai ως ουδέτερο εμπορικό προϊόν και όχι ως κομμάτι της γεωπολιτικής ταυτότητας της Ταϊλάνδης και συνακόλουθα και αντικείμενο της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας.

Έτσι, μια ομοσπονδία Καράτε μπορεί να ‘εμπορεύεται’ και το Muay Thai, με τον ίδιο τρόπο που μια εταιρεία εμπορίας τροφίμων εκτός από πατάτες μπορεί να πουλάει και τομάτες! Όμως, αυτή είναι μια προσβλητική συμπεριφορά και για το Muay Thai και για την Ταϊλάνδη».

Κρύβονται κίνδυνοι

Ο γράφων αγνοεί τις λεπτομέρειες αναφορικά με τις καταγγελίες της ΕΟΜ και αν αυτές πράγματι ισχύουν. Ωστόσο, η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιείται στο δελτίο τύπου έχει σοβαρή θεωρητική βάση. Πράγματι «το Muay Thai αποτελεί την εθνική πολεμική τέχνη και εθνικό άθλημα της Ταϊλάνδης και οργανικό στοιχείο της πολιτισμικής ταυτότητας της χώρα».

Όντως, «οι εθνικές πολεμικές τέχνες αποτελούν μέρος της ‘ήπιας ισχύος’ (‘soft power’) των ασιατικών χωρών» και «η διαχείριση τους από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες δεν είναι μόνον ένα θέμα που αφορά τα αθλητικά δρώμενα εν Ελλάδι αλλά και την εξωτερική πολιτική της χώρας».

Και φυσικά, η ανάθεση της διαχείρισης της εθνικής πολεμικής τέχνης της Ταϋλάνδης σε έναν φορέα που αντιπροσωπεύει ή αντιπροσώπευε την εθνική πολεμική τέχνη της Ιαπωνίας, πράγματι κρύβει κινδύνους για τις σχέσεις της Ελλάδας με την Ταϋλάνδη, αν πράγματι ισχύουν οι καταγγελίες της ΕΟΜ. Μένει λοιπόν να δούμε πως θα εξελιχθεί το θέμα αυτό και αν τα ζητήματα «χαμηλής πολιτικής» και διαχείρισης πολιτισμικών μεγεθών απολαμβάνουν της προσοχής που θα πρέπει να απολαμβάνουν από τους μηχανισμούς άσκησης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.