Γιατί άφησαν τον Ιρακινό τζιχαντιστή να βολτάρει στην Αθήνα

Ένας 40χρονος Ιρακινός στην κατοχή του οποίου φέρεται να βρέθηκαν 900 πλαστά έγγραφα και ταξιδιωτικά πιστοποιητικά σε ψηφιακή μορφή, εκατοντάδες ταυτότητες και 37 (!) ΙΧ που είχαν ενοικιασθεί ή κλαπεί, παραδόξως αφέθηκε πριν από 15 ημέρες ελεύθερος, ενώ μάλιστα υπήρχαν και πληροφορίες ότι είχε σχέσεις με το Ισλαμικό Κράτος. Τελικά τον ξαναπιάσανε και αυτή τη φορά ο εισαγγελέας άσκησε διώξεις και για ανθρωποκτονία που τελέσθηκε εκτός Ελλάδας και ο κατηγορούμενος την Δευτέρα θα απολογηθεί στον ανακριτή.

Όμως και κατά την πρώτη σύλληψή του, παρότι αντιμετώπιζε κακουργηματικές διώξεις, εντούτοις αφέθηκε ελεύθερος με χρηματική εγγύηση μόλις 5.000 ευρώ. Ήταν δεδομένο ότι συμμετείχε σε οργάνωση με “τζίρο” πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ και ότι το πεντοχίλιαρο ήταν αμελητέο ως “εγγύηση”. Οπότε γιατί αφέθηκε ελεύθερος; Τι ακριβώς συνέβη;

Το θέμα “σκάλωσε” σε δικονομικά  στοιχεία ή στη φιλοδοξία αστυνομικών να τον κάνουν πληροφοριοδότη τους με στόχο να τον έχουν ως δόλωμα και να πιάσουν σημαντικότερο στέλεχος της παράνομης οργάνωσης; Μήπως όσα ενοχοποιητικά στοιχεία βρέθηκαν στην αρχική σύλληψη, δεν εντοπίστηκαν στην κατοχή του 40χρονου αλλά σε άλλους χώρους, οπότε εις βάρος του προσωπικά δεν είχαν ανακύψει επιβαρυντικά στοιχεία και οι δικαστικές αρχές δεν είχαν το νομικό έρεισμα να τον προφυλακίσουν;

Γιατί ναι μεν μπορεί οι ξένες υπηρεσίες να έλεγαν ότι φημολογείται πως ο Ιρακινός ήταν μέλος του ISIS, εντούτοις η ελληνική Δικαιοσύνη δεν μπορούσε να τον προφυλακίσει με υπόνοιες ή υποψίες χωρίς στοιχεία. Ο ανακριτής και ο εισαγγελέας, όταν είχε πρωτοσυλληφθεί για συμμετοχή σε οργάνωση με εκατοντάδες πλαστά έγγραφα, τυπωμένα ή σε ψηφιακή μορφή, δεν συμφώνησαν για το θέμα της προφυλάκισης.

Αν ήταν “δεμένη” η αρχική κατηγορία

Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν δεν υπάρχει ομοφωνία εισαγγελέα και ανακριτή, το θέμα λύνεται από δικαστικό συμβούλιο. Ενώ οι κατηγορίες ήταν κακουργηματικές, αλλά εις γνώσιν πάντων ότι υπήρχαν και πληροφορίες για συμμετοχή του κατηγορουμένου στον ISIS, το δικαστικό συμβούλιο που κλήθηκε να βγάλει το φίδι από την τρύπα, επέβαλε μόνο περιοριστικούς όρους και πολύ χαμηλή εγγύηση, αφήνοντάς τον ελεύθερο. Μήπως λοιπόν δεν είχε στοιχειοθετηθεί επαρκώς ο βαθμός συμμετοχής του στην οργάνωση;

Οι δικαστικοί τον άφησαν ελεύθερο, επειδή οι ξένες υπηρεσίες δεν τους έδιναν πρόσβαση σε στοιχεία που τεκμηρίωναν την συμμετοχή του στο στρατό του ISIS και ήταν “δεμένα τα χέρια τους”. Αυτό είναι πολύ πιθανό να ευσταθεί, ότι δηλαδή η Interpol δεν διέθετε ή δεν παρείχε αποδεικτικά στοιχεία για την συμμετοχή στον ISIS σε πρώτη φάση, όμως ο 40χρονος είχε συλληφθεί για αδικήματα που οδηγούν κατά κανόνα σε προφυλάκιση. Δεν ανήκε εξάλλου σε εκείνους που δεν θεωρούνται ύποπτοι φυγής, αφού είχε άμεση πρόσβαση σε πλαστά έγγραφα, ήταν παντρεμένος με μια γυναίκα στην Ολλανδία και μια στο Ιράκ, με διαφορετικό όνομα και είχε όλα τα μέσα και το κίνητρο να διαφύγει.

Μια άλλη εκδοχή που όμως δεν πρέπει λογικά να ευσταθεί, είναι ότι οι υπηρεσίες προτιμούσαν να μείνει ελεύθερος για να παρακολουθείται ώστε να συλληφθούν άλλα, ηγετικά ίσως στελέχη της οργάνωσης. Αντικειμενικά, όποιος και αν είχε την ιδέα να παραμείνει ελεύθερος για να εντοπιστούν συνεργοί του, δεν είχε τη λογική με το μέρος του: μετά την σύλληψη για τα διαβατήρια ο Ιρακινός ήταν πλέον καμένο χαρτί και κανένα στέλεχος της παράνομης οργάνωσης δεν θα διακινδύνευε πια επαφές μαζί του.

Ο γρίφος των αδικημάτων

Εξάλλου οι οργανώσεις αυτές βάζουν σε μαύρη λίστα όσους συλλαμβάνονται, γιατί ξέρουν ότι μετά την σύλληψη οι “συνεργάτες” τους πλέον παρακολουθούνται ή και γίνονται πληροφοριοδότες συνειδητά προκειμένου να έχουν ηπιότερη δικαστική μεταχείριση. Ο 40χρονος είχε συλληφθεί αρχικά στις 7 Δεκεμβρίου από την Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής για τα αδικήματα της εγκληματικής οργάνωσης, διευκόλυνσης εισόδου-εξόδου από τη χώρα, κατοχής διαβατηρίων και ταξιδιωτικών εγγράφων τρίτων προσώπων, της πλαστογραφίας, της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος, κατ’ εξακολούθηση και της παράβασης της νομοθεσίας περί όπλων.

Είχε συλληφθεί τότε (όπως και προχθές) στα Πατήσια, όπου διέμενε το τελευταίο τρίμηνο. Όμως δεν ξέρουμε σύμφωνα με τη δικογραφία ποια από όλα αυτά τα αδικήματα αφορούν τον 40χρονο προσωπικά, καθώς όταν μια υπόθεση φθάνει  στον εισαγγελέα εκείνος ασκεί δίωξη για τις πράξεις (δίωξη “in rem”, κατά πράγματος) που διαπιστώνονται. Ο ανακριτής είναι εκείνος που την ασκεί κατά προσώπου και “εξειδικεύει” τρόπον τινά την δίωξη ανά πρόσωπο σε όσους έχουν συλληφθεί για ένα σύνολο παρανόμων πράξεων.

Η οργάνωση, για την οποία ο 40χρονος Ιρακινός είχε συλληφθεί στις 7 Δεκεμβρίου είχε σύμφωνα με την αστυνομία «δομημένη και διαρκή δράση τουλάχιστον από τον Σεπτέμβριο του 2020, με διακριτούς ρόλους και αποκλειστικό σκοπό την αποκόμιση παράνομου περιουσιακού οφέλους, μέσω της διακίνησης μεταναστών από και προς τη χώρα μας».

Κατά την επιχείρηση αποδόμησης της οργάνωσης, «πραγματοποιήθηκαν 16 έρευνες σε οικίες, καταστήματα και σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο. Βρέθηκαν και κατασχέθηκαν πλήθος από ψηφιακές μήτρες κατάρτισης πλαστών εγγράφων, πλήθος ψηφιακών αποθηκευμένων ταξιδιωτικών εγγράφων τρίτων προσώπων (τα οποία ήταν είτε κλαπέντα είτε απολεσθέντα), 980 γραμμάρια κάνναβης, 80 διαβατήρια και ταυτότητες είτε καταφανώς παραποιημένα, είτε δηλωθέντα ως κλαπέντα – απολεσθέντα, 39 κινητά τηλέφωνα και 35 Ι.Χ. αυτοκίνητα, 32 εκ των οποίων είχαν υπεξαιρεθεί και αποδόθηκαν στις ιδιοκτήτριες εταιρείες».

Συμμετοχή και της ΕΥΠ

Επίσης βρέθηκε το χρηματικό ποσό των 57.075 ευρώ  και το οικονομικό όφελος της οργάνωσης από την δραστηριότητα της εκτιμάται ότι ήταν 900.000 ευρώ. Κάθε ταξιδιωτικό έγγραφο πωλείτο 1.200 ευρώ και υπήρχε πλήθος έτοιμων “ντοκουμέντων” χωρίς προχειρότητες, αφού δίνονταν διαβατήρια σε άτομα με παρόμοια χαρακτηριστικά σε ηλικία, ύψος κ.λπ. ώστε να μοιάζουν κατά την αντιπαραβολή των εγγράφων.

Η τελευταία σύλληψη έγινε από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία σε συνεργασία με την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. Ο κατηγορούμενος είπε στην ανακρίτρια ότι θέλει προθεσμία για να απολογηθεί και ότι δεν έχει δικηγόρο, οπότε ορίστηκε  συνήγορος υπεράσπισης από την πολιτεία. Θεωρείται βασικό επιχειρησιακό μέλος του ISIS. Οι αστυνομικές αρχές αλλά και ο στρατός στα σύνορα έχουν λίστα με πάνω από 4.000 ονόματα τζιχαντιστών, αλλά δεν υπάρχουν για όλους αποδεικτικά στοιχεία, ούτε ότι οι περισσότεροι από αυτούς ταξιδεύουν με τα πραγματικά τους στοιχεία.