Μαξιμιλιανός Κόλμπε: Η ηρωική αυτοθυσία του ιερέα του Άουσβιτς

Ο Μαξιμιλιανός Κόλμπε γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1894 στην κατεχόμενη από τους Ρώσους τότε Πολωνία. Ο πατέρας του ήταν υφαντουργός και η μητέρα του μαία. Ο πατέρας του ήταν Γερμανός και η μητέρα του Πολωνή. Σε ηλικία 12 ετών είδε σε όραμα την Παναγία να του προσφέρει δύο στέμματα, ένα λευκό της αγνότητας και ένα κόκκινο του μαρτυρίου. Έτσι λίγο αργότερα, το 1907, πήγε σε μοναστήρι. Το 1914 χειροτονήθηκε μοναχός.

Σπούδασε φιλοσοφία στη Ρώμη και μάλιστα απέκτησε και διδακτορικό τίτλο. Το 1918 χειροτονήθηκε ιερέας και έναν χρόνο αργότερα επέστρεψε στην ελεύθερη πλέον Πολωνία. Ασθένησε από φυματίωση και όλοι θεωρούσαν ότι δεν θα επιζούσε. Παρ’ όλα αυτά γλίτωσε και ανέπτυξε έντονη θρησκευτική δράση ιδρύοντας εκκλησιαστικό εκδοτικό οίκο. Αργότερα, παρά το μόνιμο πρόβλημα υγείας του, έγινε ιεραπόστολος.

Μετέβη στην Ασία, αρχικά στην Κίνα και κατόπιν στην Ιαπωνία, όπου ίδρυσε και μοναστήρι στο Ναγκασάκι (το οποίο δεν καταστράφηκε, όταν η πόλη επλήγη αργότερα από την αμερικανική ατομική βόμβα). Κατόπιν μετέβη στην Ινδία όπου επίσης ίδρυσε μονή. Λόγω της υγείας του όμως υποχρεώθηκε να επιστρέψει στην Πολωνία το 1936. Όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία, ήταν ένας από τους ελάχιστους που παρέμεινε στη μονή. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1939 τον συνέλαβαν οι Γερμανοί.

Τον απελευθέρωσαν στις 8 Δεκεμβρίου, ελπίζοντας να υπογράψει δήλωση ότι είναι Γερμανός. Αρνήθηκε και συνέχισε ακαταπόνητος το έργο του σώζοντας πολλούς, μεταξύ των οποίων και 2.000 Εβραίους. Στις 17 Φεβρουαρίου 1941 όμως οι Γερμανοί σφράγισαν το μοναστήρι και τον συνέλαβαν. Στις 28 Μαΐου στάλθηκε στο Άουσβιτς. Στο στρατόπεδο του απαγορεύτηκε να ιερουργεί έστω και πρόχειρα, αλλά αυτός δεν σταμάτησε “κερδίζοντας” άγριους ξυλοδαρμούς και μαστίγωση.

Το τραγικό τέλος

Στα τέλη Ιουλίου 1941 ένας κρατούμενος κατάφερε να δραπετεύσει. Ο κρατούμενος εργαζόταν στην ίδια ομάδα με τον Κόλμπε. Όταν οι Γερμανοί απέτυχαν να ανακαλύψουν τον φυγάδα ο λοχαγός των SS Καρλ Φριτς, υποδιοικητής του Άουσβιτς, επέλεξε τυχαία δέκα κρατούμενους από την ομάδα για εκτέλεση. Τι εκτέλεση όμως; Οι δέκα θα κλείνονταν σε ένα κελί και θα αφήνονταν να πεθάνουν από πείνα και δίψα…

Αυτή την τιμωρία σκέφτηκε ο διεστραμμένος εγκέφαλος του λοχαγού των SS για να αποθαρρύνει τις αποδράσεις. Ένας από τους επιλεχθέντες ήταν ο λοχίας του πολωνικού στρατού Φράντσιζεκ Γκαζβόνιτζεκ. Ο λοχίας όταν τον οδήγησαν με τους άλλους μελλοθανάτους, ανθρώπινο ράκος, έχασε εντελώς το ηθικό του και άρχισε να κλαίει σπαρακτικά και να φωνάζει πως τον περίμενε η γυναίκα και τα παιδιά του.

Καθώς ο λοχίας εξακολουθούσε να θρηνεί ο πατήρ Μαξιμιλιανός εμφανίστηκε θαρραλέα ενώπιον του δημίου και ζήτησε να πάρει αυτός τη θέση του λοχία. Ο Γερμανός δεν αρνήθηκε και ο ιερέας κλείστηκε στο κελί του θανάτου μαζί με άλλους εννέα. Ο κλεισμένος στο κελί ιερέας δεν σταμάτησε όλες τις μέρες που απέμεναν να προσεύχεται και να παρηγορεί τους άλλους μελλοθανάτους. Ένας προς ένας οι κλεισμένοι στο κελί πέθαιναν φρικτά με τη δίψα να τους καίει τα σωθικά και την πείνα να τους συντρίβει.

Κάθε τόσο οι Γερμανοί φρουροί εισέρχονταν στο κελί και έπαιρναν τους νεκρούς βλέποντας τον ιερέα να προσεύχεται να ευλογεί τους νεκρούς. Στο τέλος απέμεινε τελευταίος. Στις 14 Αυγούστου 1941 οι Γερμανοί εισήλθαν στο κελί και τον σκότωσαν με ένεση φαινόλης. Την επομένη 15 Αυγούστου, εορτή της Παναγίας, έκαψαν το πτώμα του. Ο πατήρ Μαξιμιλιανός είχε λάβει και το δεύτερο στέμμα του. Ο δολοφόνος του ιδίου και εκατοντάδων χιλιάδων άλλων, ο λοχαγός Φριτς εξαφανίστηκε το 1945. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές σκοτώθηκε στο Βερολίνο. Άλλες πηγές αναφέρουν ότι πέθανε αργότερα.

Ο πατήρ Μαξιμιλιανός κατηγορήθηκε ως αντισημίτης λόγω άρθρων του στα οποία καταφέρεται κατά του τεκτονισμού και του κομμουνισμού που αμφότερους συνδέει με τον σιωνισμό. Ωστόσο, η δράση του και η φιλοξενία Εβραίων στο μοναστήρι του άλλα δείχνει. Εξάλλου, στα άρθρα του ο Κόλμπε απηχούσε την άποψη της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας στην οποία και αυτός ανήκε.