Η Αλβανία χορεύει στο ρυθμό της βεντέτας Μπλίνκεν-Μπερίσα με το Ράμα θεατή…

Ο Σαλί Μπερίσα, πρώην πρόεδρος και πρωθυπουργός της Αλβανίας, υπό την ψυχολογική πίεση που αντικειμενικά του προκαλεί η απόφαση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (τον ανακήρυξε persona non grata για τις ΗΠΑ και απαγόρευσε στον ίδιο και στα μέλη της οικογένειάς του την είσοδο), αντιδρά με τις προσφιλείς στον ίδιο μεθόδους, που δεν ξενίζουν, όμως, στην Αλβανία. Άλλωστε, η δημοκρατία ούτε διδάχθηκε, ούτε βιώθηκε ουσιαστικά από την αλβανική κοινωνία σε καμία φάση της σχετικά μικρής ιστορικής διαδρομής της ως κρατική οντότητα.

Οι προσπάθειές του να αποκαταστήσει την υστεροφημία του προκαλούν. Εκβιάζει για  συμβιβασμούς και επιφέρει ασύμμετρα πλήγματα στην εικόνα της Αλβανίας. Τα επεισόδια του Σαββάτου έξω απ’ τα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος, που προκλήθηκαν από την εμμονή των οπαδών του να διώξουν από εκεί την υφιστάμενη κομματική ηγεσία και προσωπικά τον πρόεδρο Λιουλζίμ Μπάσα, απλά επιβαρύνουν την εσωτερική πολιτική κατάσταση.Το Δημοκρατικό Κόμμα της Αλβανίας ανακοίνωσε ότι απέπεμψε τον συνιδρυτή του Μπερίσα.

Από το 2013, που ανέλαβε τη διακυβέρνηση ο αρχηγός του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Έντι Ράμα, η κατάσταση βαίνει συνεχώς επιδεινούμενη. Διακατεχόμενος από αντιλήψεις και νοοτροπία αυταρχισμού, δεν κρύβει το γεγονός ότι δεν τρέφει κανένα σεβασμό στον ρόλο της αντιπολίτευσης και θα ήταν ευτυχής εάν δεν υπήρχε αντιπολίτευση στη χώρα. Και επειδή δεν μπορεί να το πει ευθέως, κάνει τα πάντα τουλάχιστον για να τη χειραγωγεί, διαμορφώνοντας την ατζέντα της.

Αυτή η στάση προκαλεί ανωμαλίες στην λειτουργία του υγιούς κοινοβουλευτισμού, του κράτους δικαίου και της ελεύθερης αγοράς, βασικά κριτήρια του Χάρτη της Κοπεγχάγης. Ως εκ τούτου ο σεβασμός ή ανάλογα η παραβίασή τους, επισπεύδουν ή παρεμποδίζουν τις ενταξιακές διαδικασίες της Αλβανίας στην ΕΕ. Αυτό, όμως, κυβέρνηση, αντιπολίτευση και εν γένει πολιτική τάξη φαίνεται να το έχουν γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Με ό,τι παρενέργειες επιφέρει για τον αλβανικό λαό.

Βεντέτα Μπλίνκεν-Μπερίσα

Ο Μπερίσα έχει πλέον ανοιχτούς λογαριασμούς με τις ΗΠΑ. Οι λόγοι που αναφέρονται στη σχετική ανακοίνωση του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, τον περασμένο Μάη, είναι ουσιαστικοί: διαφθορά υψίστης μορφής και βαθμού, χρήση της εξουσίας για αθέμιτο πλουτισμό του ιδίου, οικείων προσώπων και πολιτικών συμμάχων, παρεμπόδιση της Δικαιοσύνης στη διερεύνηση υποθέσεων κατάχρησης εξουσίας, καθώς επίσης και ζητήματα που άπτονται της σταθερότητας και ασφάλειας.

Σε απάντηση, ο Μπερίσα οργανώνει διάφορες αντιδράσεις, οι οποίες όχι μόνον δεν βοηθούν στην αναζήτηση προσωπικού διεξόδου, αλλά μάλλον συντείνουν στο να βαθαίνουν το ρήγμα. Φαίνεται δε να πιστεύει ότι εάν καταλάβει εκ νέου την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος, ή έστω εάν τοποθετήσει εκεί πρόσωπο δικής του επιλογής, θα αυξήσει τις πιθανότητες οι ΗΠΑ να αναθεωρήσουν την απόφασή τους.

O Μπερίσα επικαλείται εν πολλοίς στην προπαγανδιστική του ρητορεία –καθότι τα επιχειρήματα εκλείπουν προ πολλού– τον πρώην πρόεδρο Τραμπ και τις αξίες των συντηρητικών. Εξ άλλου η προσπάθεια κατάληψης των γραφείων του Δημοκρατικού Κόμματος είναι κακιά απομίμηση της εισβολής στο Καπιτώλιο, το Γενάρη του 2021 από οπαδούς των Ρεπουμπλικάνων.

Σκάνδαλα και διαφθορά

Πρόκειται για συγχύσεις στο χωροχρόνο, προκειμένου να χειραγωγηθεί η αλβανική κοινή γνώμη. Απλά ο Μπερίσα επαναλαμβάνει τον εαυτό του. Δεν είναι άγνωστες στο αλβανικό κοινό οι παλαιότερες πολιτικές συμπεριφορές του. Οι σκηνές έξω από τα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος το περασμένο Σάββατο μπορεί να ξαφνιάσουν μόνο τους έχοντες κοντή μνήμη. Το Σεπτέμβρη του 1998 ίδιες ακριβώς σκηνές είχαν εκτυλιχθεί με αφορμή τη δολοφονία στελέχους του ίδιου κόμματος έξω από το πρωθυπουργικό μέγαρο.

Η κυβέρνηση επωφελείται καιροσκοπικά της κατάστασης στην οποία έχει επέλθει η αντιπολίτευση. Το κόστος όμως είναι μακροπρόθεσμο και οι απώλειες επιβαρύνουν την αλβανική κοινωνία. Η χώρα συγκλονίζεται από σκάνδαλα που αφορούν στην εισαγωγή και διακίνηση ναρκωτικών, στην αδιαφάνεια στη διαχείριση δημοσίων εσόδων και την κατανομή του οικονομικού παιχνιδιού, στην ουσιαστική παραβίαση των κανόνων του δημοκρατικού πολιτεύματος, σε σκάνδαλα διαρροής των προσωπικών δεδομένων των πολιτών κ.α.

Ας αναφερθεί ενδεικτικά ότι, ο πληθυσμός –σύμφωνα με τα μητρώα των Ληξιαρχείων– ξεπερνά τα 4.300.000 πολίτες, ενώ, είναι ζήτημα αν στην Αλβανία ζουν σήμερα πάνω από 2.000.000 και μάλιστα με κατά κεφαλή εισόδημα της τάξης των 4.500 δολαρίων! Πάνω σ’ αυτό το κουφάρι χωρίς κανένα δισταγμό και ελάχιστη υπευθυνότητα ερίζουν οι πολιτικοί, βασικοί υπαίτιοι της πολιτική, κοινωνικής και οικονομικής εξαθλίωσης.

Ο πολιτικός αναλυτής Φατός Λιουμπόνια –επί πολλά χρόνια κρατούμενος στις φυλακές του καθεστώτος Χότζα– είχε αναφέρει ότι κάθε κράτος έχει τη μαφία του και στην περίπτωση της Αλβανίας η μαφία έχει το κράτος της… Η επιλογή της πολιτικής τάξης να συντηρεί τις παράνομες δραστηριότητες –τη συμμετοχή μάλιστα στα δίκτυα διακίνησης ναρκωτικών– επιφέρει τις ανάλογες συνέπειες…