Άλλο η κοινωνική δικτύωση και άλλο η κοινωνική αποκτήνωση

Διαδικτυακά λαϊκά δικαστήρια, απόψεις χωρίς γνώσεις, άπειρος εγωκεντρισμός και ακραία προβολή του εγώ, άρνηση για την πρόοδο και το καλό αποτέλεσμα, μίσος και εμπάθεια για το διαφορετικό, θυμός χωρίς αιτία, αβυσσαλέος φόβος, αμάθεια, επιφάνεια στην κοινωνική δικτύωση… Ζούμε και μεγαλώσαμε σε μία κοινωνία που ταυτίστηκε με έννοιες και φράσεις της λαϊκής θυμοσοφίας, όπως “Στην Ελλάδα ότι δηλώσεις είσαι…” ή “Ας ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα…”.

Και έχοντας μπολιασμένα μέσα μας αρκετά σύνδρομα, που έρχονται από γενιά σε γενιά από το παρελθόν για να σμίξουν με το παρόν και να μας καθοδηγήσουν στο μέλλον, δυστυχώς δεν προλάβαμε να συνειδητοποιήσουμε τις αλλαγές. Η λεγόμενη γενιά της Μεταπολίτευσης βίωσε μία ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη, που στην εξέλιξή της δεν προλάβαινε καν να την παρακολουθήσει στην ολότητά της.

Σκεφτείτε, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουμε, περάσαμε εν μία νυκτί από τις χειρόγραφες πράξεις στις ηλεκτρονικές, ακόμα και στην έκδοση εισιτηρίων και από τις προεκλογικές αψιμαχίες στα καφενεία της γειτονιάς, στις διαδικτυακές ψηφοφορίες των ιστοσελίδων και στον σχολιασμό μέσω των social media. Στη σημερινή διαδικτυακή πραγματικότητα οι ευθύνες των διαδοχικών κυβερνήσεων είναι τεράστιες, αφού εδώ και είκοσι χρόνια αδυνατούν να ακολουθήσουν με γοργά βήματα τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης στην τεχνολογική εξέλιξη.

Κοινωνική δικτύωση και τεχνολογική εξέλιξη

Κυρίως των εκπαιδευτικών δομών, πόσο μάλλον της δημόσιας διοίκησης για την οποία πάντα τρέχουν και δεν φτάνουν. Αποτέλεσμα, να δημιουργούνται και νέες γενιές διαδικτυακά αναλφάβητων, που δυστυχώς μαθαίνουν τη χρήση του διαδικτύου εξ’ ανάγκης και τελείως πρακτικά. Υπάρχουν συμπολίτες μας οι οποίοι λειτουργούν τις συσκευές τους, όπως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα tablets ή ακόμα και τα κινητά τους τηλέφωνα, απλά και μόνο για να έχουν πρόσβαση στα προφίλ τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Προσέξτε, όχι γιατί αυτό αποτελεί απαραίτητα επιλογή, αλλά γιατί πολύ απλά δεν γνωρίζουν τί άλλο μπορούν να κάνουν με αυτές τις συσκευές. Τί γίνεται όμως όταν αυτός ο διαδικτυακός αναλφαβητισμός συναντά τα σύνδρομα του παρελθόντος και ως άλλο εκρηκτικό κοκτέιλ ξεχύνεται στην χαοτική σφαίρα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; Και τί μπορεί να συμβεί όταν σε όλα αυτά ως λογικό επακόλουθο εμπλέκεται και η αγωγή του χρήστη; Διότι, μην πέσουμε στην παγίδα, όπως και στην κανονική μας ζωή, άλλο πράγμα η μόρφωση και άλλο η αγωγή.

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν προχώρησαν μαθησιακά και έχουν συμπεριφορά ζηλευτή, ο ανάγωγος όμως διακρίνεται κυρίως για την συμπεριφορά του σε θέματα κοινωνικά και ηθικά. Και κάπως έτσι τα social media γέμισαν από χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους σχολιαστές, που κατά περίπτωση μετατρέπονται –πολλές φορές και ταυτόχρονα– σε οικονομολόγους, επιθεωρητές και ερευνητές εγκλημάτων, δικαστές, προσφάτως και σε ειδικούς λοιμωξιολόγους, σχολιάζοντας νυχθημερόν και δυστυχώς επηρεάζοντας και εν τέλει διαμορφώνοντας μία παράλληλη κοινή γνώμη, η οποία ακροβατεί μεταξύ της κοινωνικής δικτύωσης και της κοινωνικής αποκτήνωσης!