Όταν θα έρθει ο λογαριασμός στους Ευρωπαίους πολίτες…

«Θέλετε κλιματιστικά ή ειρήνη» ήταν το ερώτημα του Ιταλού τραπεζίτη και πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι προς τους πολίτες της χώρας του. Προκλητικό θα έλεγα, καθώς οι απλοί άνθρωποι ασφαλώς θέλουν ειρήνη, χωρίς να πληρώνουν το βαρύ κόστος για τη διαβίωσή τους εξυπηρετώντας τα συμφέροντα άλλων που κερδίζουν από τον πόλεμο. Και θα απαιτήσουν εξηγήσεις από όσους τους προκαλούν με άμεσα ή έμμεσα μέτρα υπέρ του πολέμου, αδιαφορώντας για το μέλλον τους.

Οι εκλογές στην Ιταλία θα αργήσουν να γίνουν, αλλά ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία γίνεται αυτή την Κυριακή. Και τα τελευταία στοιχεία των δημοσκοπήσεων, δείχνουν πως η Μαρί Λεπέν είναι πλέον σε απόσταση αναπνοής (24% με 26,5%) με ποσοστό αναποφασίστων 29%! Και είναι κοντά, με ασφάλεια για είσοδο στον δεύτερο γύρο, διότι οι Γάλλοι πολίτες που θέλουν την ειρήνη, θέλουν και την ομαλότητα στη ζωή τους.

Κάτι για το οποίο ο Μακρόν αδιαφόρησε, εφαρμόζοντας νεοφιλελεύθερες πολιτικές, περιορίζοντας το ρόλο του δημοσίου τομέα και των κοινωνικών υπηρεσιών. Αρκέστηκε στο ρόλο του πρωταγωνιστή στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και παριστάνοντας τον ηγέτη της ΕΕ, θεωρώντας ότι η νίκη του είναι εξασφαλισμένη.

Τα οικονομικά προβλήματα είναι μακράν το κύριο μέλημα των Γάλλων ψηφοφόρων, πολύ πιο σημαντικά από το περιβάλλον ή τη μετανάστευση, λένε οι έρευνες της κοινής γνώμης. Η δημοσκόπηση της Harris Interactive αυτής της εβδομάδας δείχνει ότι, σύμφωνα με τους Γάλλους πολίτες, η Λεπέν είναι πιο αξιόπιστη από τον Μακρόν, όσον αφορά την εγγύηση της αγοραστικής τους δύναμης.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες μάλιστα, η υποστήριξη των Γάλλων ψηφοφόρων προς το πρόσωπο της Λεπέν δεν έπαψε να αυξάνεται, σύμφωνα με έρευνες που έγιναν για την πρόθεση ψήφου αναφορικά με τον πρώτο γύρο των εκλογών, ενώ ο Μακρόν δεν έπαψε να χάνει έδαφος. Εν τω μεταξύ, σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε το γεγονός ότι η Εθνική Οικονομική Εισαγγελία της χώρας (PNF) άνοιξε χθες έρευνα σε εταιρείες συμβούλων που εργάστηκαν για τη γαλλική κυβέρνηση, με την υποψία για ξέπλυμα χρήματος και φορολογική απάτη.

Και αν ο Μακρόν χάσει, και η συνασπισμένη ιταλική δεξιά που ενωμένη έχει πλειοψηφία, κερδίσει στις προσεχείς εκλογές, του 2023, τότε στην Ευρώπη θα μιλάμε για πολιτικό σεισμό. Σήμερα στις δημοσκοπήσεις προηγείται με 21% το ακροδεξιό κόμμα της Μελόνι, ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής η Λέγκα του Βορρά του Σαλβίνι με 20,6% και έπεται το κόμμα του Μπερλουσκόνι που βρίσκεται στο 7%.

Το μπούμερανγκ των κυρώσεων

Τα δύσκολα πλησιάζουν. Οι ευρωπαίοι αγρότες βρίσκονται σε απόγνωση καθώς το κόστος των ζωοτροφών, των λιπασμάτων και των καυσίμων εκτινάσσεται στα ύψη, μια κατάσταση που επιδεινώθηκε από την κρίση στην Ουκρανία. Η ΕΕ προμηθεύεται το μισό καλαμπόκι της από την Ουκρανία και το ένα τρίτο των λιπασμάτων της από τη Ρωσία.
Εξαιρετικά απειλητική είναι η κατάσταση και στον βιομηχανικό κλάδο, ιδιαίτερα της Γερμανίας, που δεν έχει εξασφαλισμένη ενέργεια, καύσιμα και πρώτες ύλες για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της παραγωγής.

Στη Βρετανία, μια νέα κοινοβουλευτική έκθεση αναφέρει ότι η βιομηχανία τροφίμων της χώρας ενδέχεται να συρρικνωθεί οριστικά, εάν η κυβέρνηση αποτύχει να αντιμετωπίσει τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού που προκύπτουν από κορονοϊό και Brexit. Αυτές οι ελλείψεις θα επιδεινωθούν από τα μπαράζ κυρώσεων και θα οδηγήσουν σε «αυξήσεις μισθών, αυξήσεις τιμών, μείωση της ανταγωνιστικότητας και, τελικά, μεταφορά της παραγωγής τροφίμων στο εξωτερικό και αύξηση των εισαγωγών».

Για όλα αυτά και πολλά άλλα, οι πολίτες δεν πρόκειται να συγχωρήσουν τις πολιτικές ηγεσίες που αδιαφορούν για τις επιπτώσεις στη ζωή τους. Σύμφωνα με το “Μητρώο διαφάνειας” για τα “λόμπι” του γερμανικού κοινοβουλίου, πολλές από τις εταιρείες που τώρα πρόκειται να επωφεληθούν άμεσα από τον αυξημένο αμυντικό προϋπολογισμό της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των Airbus, Hensoldt, Krauss-Maffei Wegmann (KMG), Leonardo, Lockheed Martin, Rheinmetall και ThyssenKrupp, έχουν συλλογικά ξοδέψει περισσότερα από 6,4 εκατομμύρια ευρώ για να ασκήσουν πίεση στους βουλευτές από το 2020.

Μπορεί οι πολεμικές βιομηχανίες να κερδίζουν από το πολεμικό κλίμα, αλλά υπάρχουν πολύ περισσότερες βιομηχανίες και παραγωγικοί τομείς που χάνουν από την δραματική συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών. Και αν τα κύματα ανεργίας φουντώσουν στην Ευρώπη, ποιες δυνάμεις θα εισπράξουν περισσότερο από όλους την αγανάκτηση;

Και η χώρα μας ως πιόνι

Δυστυχώς, στην πλέον δύσκολη περίοδο για την Ευρώπη μεταπολεμικά, η χώρα μας απειλείται με γενική χρεοκοπία. Χρεοκοπία, οικονομική, πολιτική, ηθική, θεσμική. Οι πολίτες ανυπεράσπιστοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την απληστία των καρτέλ σε όλους τους τομείς. Οι λογαριασμοί ρεύματος, σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνούν πλέον και το κόστος ενοικίασης κατοικίας ή καταστήματος, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ιδιαίτερα όσες είναι ενεργοβόρες, απειλούνται με λουκέτο από τις υπέρογκες χρεώσεις. Έχει σκεφθεί κανείς το κόστος και τις συνέπειες του ψυχρού πολέμου στον ευρωπαϊκό τουρισμό που ποντάρει η ελληνική οικονομία;

Τα ασφαλιστικά Ταμεία καταγράφουν νέα ρεκόρ οφειλών που δεν θα μπορέσουν ποτέ να εισπράξουν, τα επιτόκια θα καταστήσουν το δανεισμό απαγορευτικό, ο πληθωρισμός θα καταβροχθίζει διαρκώς μεγάλο μέρος των εισοδημάτων και όλα αυτά, με τους θεσμούς που είναι υποχρεωμένοι να ελέγχουν την αγορά, όπως η ΡΑΕ στην ενέργεια και η Επιτροπή Ανταγωνισμού στο εμπόριο, να έχουν ουσιαστικά καταργηθεί και η νέα “κλεπτοκρατία” σαρώνει εισοδήματα με την άδεια του Μαξίμου!

Και στη διεθνή σκηνή η χώρα μας χρησιμοποιείται ως πιόνι από εκείνα που θυσιάζονται πρώτα για τη νίκη του μεγάλου παίκτη αναλαμβάνοντας δυσανάλογα ρίσκα. Η πρόσκληση στον Ζελένσκι να μιλήσει στην Ελληνική Βουλή είχε αποστολέα το Στέιτ Ντιπάρμεντ και ο λόγος του Ουκρανού προέδρου γράφτηκε στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα. Οι ευθύνες λοιπόν είναι των αφεντικών. Οι υπάλληλοι, απλά εκτελούν τις εντολές. Αυτή είναι η δουλειά τους!