Που ζει ο ΣΕΒ

Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), δύο μέρες πριν από την ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, κυκλοφόρησε το δελτίο του, το οποίο προλογίζει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Θεόδωρος Φέσσας με ένα άρθρο υπό τον τίτλο «για ένα νέο μείγμα πολιτικής κατά τη μεταμνημονιακή περίοδο». Περιμένοντας τα επόμενο δελτίο για να δούμε τι θέση θα πάρει ο ΣΕΒ στις πολιτικές που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, θα σχολιάσουμε εδώ μερικές θέσεις του. Διότι είναι πραγματικά κρίμα ένας τόσο σημαντικός φορέας να μην έχει αίσθηση της κοινωνικής πραγματικότητας και να μην γνωρίζει ότι οι κοινωνικές προϋποθέσεις και η πολιτική σταθερότητα, που τόσο έχει υπονομεύσει η αντιπολίτευση, είναι τα θεμέλια της ανάπτυξης. Και ότι αυτά δεν υπάρχουν και γι΄ αυτό πρέπει να προηγηθούν.

Θέση 1η του άρθρου κ. Φέσσα: «Η Ελλάδα, ολοκληρώνοντας τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής, εξισορρόπησε τα έσοδα με τις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού, επιβαρύνοντας υπέρμετρα τους φορολογούμενους πολίτες, την εργασία και τις επιχειρήσεις, και επιβράδυνε έτσι την αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας».

Μικρόψυχη θέση! Τα δύο πρώτα προγράμματα προσαρμογής απέτυχαν και δεν ολοκληρώθηκαν, μόνο το τρίτο ολοκληρώθηκε. Είναι κατανοητό ότι δεν θα υπήρχε ούτε έμμεση νύξη στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που έριξαν τη χώρα στα βράχια της χρεοκοπίας, αλλά ούτε και μια κουβέντα για την κυβέρνηση που επιτέλους κατάφερε να φέρει εις πέρας ένα πρόγραμμα. Εδώ όλη η Ευρώπη έτριβε τα μάτια της.

Πράγματι, μετά τα δύο πρώτα αποτυχημένα μνημόνια η υπέρμετρη φορολόγηση ήταν η μόνη λύση. Ούτως η άλλως το κράτος είχε μειωθεί δραστικά 2011-2014 και δεν υπήρχε άλλος να σηκώσει το φορολογικό βάρος από τα συνήθη υποζύγια, τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και προστέθηκαν κάπως και οι ελεύθεροι επαγγελματίες (όπως οι γιατροί με τα λεφτά στο εξωτερικό κλπ).

Ναι, πράγματι, αυτοί σήκωσαν αδίκως το βάρος της εξόδου από τα μνημόνια, αλλά τώρα πρέπει να πάρουν μια ανάσα. Αυτή την ανάσα που δεν στερήθηκαν όσοι σήκωσαν τα 40 δισ. ευρώ από τις τράπεζες για να τα βάλουν κάτω από το στρώμα, ή όσοι έβγαλαν τα 160 δισ. ευρώ στο εξωτερικό (Boston Consultant Group/ ΒΗΜΑ).

Τώρα τι θα πει;

Θέση 2η: «Χωρίς οικονομικό και τεχνολογικό δυναμισμό, με ανυπαρξία βιομηχανικής πολιτικής, αποεπένδυση μεγαλύτερη των 100 δις ευρώ, υψηλό εμπορικό έλλειμμα, τεράστιο απόθεμα κόκκινων δανείων, χαμηλή παραγωγικότητα, εκτεταμένη ανεργία και δημογραφική γήρανση, η χώρα μας δεν επιτρέπεται να περιορισθεί σε ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 2%, γιατί κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στην κατηγορία των χωρών με χαμηλούς μισθούς, χαμηλές δεξιότητες και χαμηλή καινοτομία».

Όταν επί δύο δεκαετίες οι τότε κραταιοί βιομήχανοι της τεχνολογίας και οι box movers δεν άφηναν τίποτε να ανθίσει στις κρατικές προμήθειες είναι φυσικό να μην έχουμε τον δέοντα τεχνολογικό δυναμισμό. Όσο για την ανυπαρξία της βιομηχανικής πολιτικής, γι΄ αυτό φταίνε οι εγκάθετοι σύμβουλοι των υπουργών που με τις οριζόντιες τακτικές που τους σέρβιραν δεν άφηναν φράγκο για να υπάρξουν άλλοι. Τώρα, να δούμε τι θα πει ο ΣΕΒ για την ανασύσταση του υπουργείου βιομηχανίας.

Η αποεπένδυση των 100 δισ. ευρώ είναι η λογιστική απεικόνιση της ύφεσης που προκάλεσε η χρεοκοπία και τα μνημόνια. Δεν θυμάμαι τον ΣΕΒ να επέκρινε το ΔΝΤ, την τρόικα και τις πολιτικές που οδήγησαν στην εκθεμελίωση του παραγωγικού ιστού. Δεν χρειάζεται να σχολιασθεί το «απόθεμα» των απρόσωπων «κόκκινων δανείων» και όλα τα άλλα. Όμως, η χαμηλή παραγωγικότητα οφείλεται στο γεγονός ότι ο ελληνικός επιχειρηματικός κόσμος αντί να ρίχνει λεφτά στην τεχνολογία τα έριχνε αλλού, εκτός κι αν δεν ήξερε, ή περίμενε να του ανεβάσει την παραγωγικότητα το κράτος ή ο εργάτης.

Ποιά αρνητικά μηνύματα

Θέση 3η: «Η αφαίμαξη που υφίσταται η πραγματική οικονομία, προκειμένου να επιτευχθούν τα υπερπλεονάσματα, θα πρέπει, αν μη τι άλλο, να αξιοποιηθεί προς όφελος του παραγωγικού μετασχηματισμού της οικονομίας. Και να μην εξαντληθεί σε έναν ανταγωνισμό προεκλογικής παροχολογίας, που θα βλάψει τις μεσομακροπόθεσμες προοπτικές της οικονομίας και θα στείλει αρνητικά μηνύματα στις διεθνείς αγορές, από τις οποίες παραμένουμε αποκλεισμένοι».

Τα αρνητικά μηνύματα στις αγορές τα στέλνει ο κ. Μητσοτάκης και η ηττοπάθεια και η έξη του ελληνικού κεφαλαίου να αυγατίζει από τον κρατικό κορβανά. Ο μετασχηματισμός της οικονομίας δεν θα προέλθει από τους μισθούς των 300 ευρώ, προφανώς ούτε από την τόνωση της κατανάλωσης γιατί και ότι πάρει ο κόσμος θα πάει στους φόρους και στα δάνεια, αλλά από την επιστροφή των 160 δισ. ευρώ του εξωτερικού.

Θέση 5η: «Οι προκλήσεις για το σύνολο του πολιτικού συστήματος, όπως και για τις υπεύθυνες δυνάμεις της οικονομίας και της κοινωνίας, είναι σήμερα ιδιαίτερα αυξημένες. Ξεκινούν από την αναθεώρηση κρίσιμων άρθρων του Συντάγματος, διατρέχουν όλες τις λειτουργίες της δημόσιας διοίκησης και τα πεδία της οικονομίας – ιδιαίτερα στην χάραξη μιας φιλόδοξης βιομηχανικής πολιτικής – και φτάνουν μέχρι την ψηφιακή επανάσταση, που επιβάλλεται να ξεκινήσει άμεσα και στη χώρα μας. Το τι πρέπει να γίνει το γνωρίζουμε πλέον καλά».

Πράγματι, χρειάζεται ένα Σύνταγμα που θα είναι σεβαστό, όχι νομιμοποιητής της «κατάστασης εξαίρεσης». Πράγματι, ο μόνος τρόπος να προστατευτεί το Σύνταγμα από τον εξευτελισμό είναι η εμβάθυνση των δημοκρατικών θεσμών, μέσα από δημοψηφίσματα, μέσα από την καθιέρωση της νομοθετικής πρωτοβουλίας των πολιτών και τη λογοδοσία της δικαιοσύνης.

Κούφια λόγια

Στο εισαγωγικό σημείωμα της ΕΠΙΣΚOΠΗΣΗΣ στο εν λόγω δελτίο του ΣΕΒ επισημαίνεται ότι: «η ελληνική οικονομία ανακάμπτει με σταθερά βήματα, αν και όχι τόσο γρήγορα όσο απαιτούν οι περιστάσεις, για να ξεφύγουμε από την μεταμνημονιακή μιζέρια. … όλες οι κατηγορίες επενδύσεων αυξάνονται με ικανοποιητικούς ρυθμούς, με τις επενδύσεις σε μηχανολογικό εξοπλισμό και εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών, πληροφορικής και επικοινωνιών, να αυξάνονται κατά 19% περίπου στο α’ εξάμηνο του 2018.

Σημειώνεται ότι η παραγωγικότητα της εργασίας, μετά από τρία χρόνια μείωσης, έχει επανέλθει σε θετικούς ρυθμούς μεταβολής (+0,7% το α’ εξάμηνο του 2018), στηρίζοντας ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς άνω του 1% (ή +0,8% λαμβάνοντας υπόψιν τον πληθωρισμό) στο α’ εξάμηνο του 2018 (έναντι 0,1% το 2017 και μειώσεων τα προηγούμενα χρόνια).

Το συντελούμενο ξήλωμα του πλαισίου εργασιακών σχέσεων μπορεί δυνητικά να αντιστρέψει την καλή αυτή πορεία της οικονομίας, και είναι πιθανόν να οδηγήσει στην ανεργία ανθρώπους που έχουν και την μεγαλύτερη ανάγκη. Για αυτό χρειάζεται περίσκεψη και περισυλλογή τώρα που η οικονομία ανακάμπτει, και όχι υποσχέσεις και κούφια λόγια».

«Κούφια λόγια», «ξήλωμα του πλαισίου των εργασιακών σχέσεων», «μεταμνημονιακή μιζέρια» εντυπωσιακές διατυπώσεις για το δελτίο του ΣΕΒ και σε πλήρη αναντιστοιχία με τον τεχνοκρατικό όρο «απόθεμα κόκκινων δανείων» του προέδρου. Πρόκειται για μια αναντιστοιχία που χρησιμοποιεί τον ουδέτερο όρο όταν χρειάζεται και τις εκφράσεις του καφενείου όταν πρέπει να τρομάξει ο κόσμος και οι αγορές.

Ο ΣΕΒ με την εμπειρία των μελών του πρέπει να πάρει πάνω του την ανάπτυξη και την παραγωγικότητα με επενδύσεις και με την εξεύρεση ανταγωνιστικής χρηματοδότησης και να συμβάλει στην κοινωνική ανάπτυξη με τον σεβασμό της εργασίας και την αναβάθμισή της. Η επάνοδος της δημοκρατίας στις εργασιακές σχέσεις, δηλαδή οι ελεύθερες διαπραγματεύσεις θα ωφελήσουν την ανάπτυξη και στην αποκατάσταση του κύρους της βιομηχανίας. Τα κάτεργα που δημιουργήθηκαν μέσα στις επιχειρήσεις στον καιρό της ανεργίας και η μαύρη ή η κακοπληρωμένη εργασία δεν μπορεί να συνεχιστούν επ’ άπειρον.