Η νόσος των λεγεωνάριων πίσω από τον θάνατο του 7χρονου στην Θεσσαλονίκη;

Οι γονείς του 7χρονου που πέθανε λίγες ώρες μετά τη ραγδαία επιδείνωση της υγείας του στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, δεν μπορούν ακόμη να πιστέψουν αυτό που τους βρήκε. Σύμφωνα με τους γιατρούς, υπάρχου αρκετές ενδείξεις πως ήταν η νόσος των λεγεωνάριων που προκάλεσε τον θάνατο του παιδιού.

Το αγοράκι είχε για μία-δυο μέρες χαμηλό πυρετό και μια διάρροια και ο παιδίατρος τους είπε ότι ίσως είναι μια απλή γαστρεντερική ίωση. Αλλά ξαφνικά την τρίτη μέρα το παιδί δεν μπορούσε να κουνήσει τα χέρια του, ο πυρετός ανέβηκε πολύ και είχε σπασμούς. Οι γονείς έτρεξαν στο νοσοκομείο.

Εκεί δυστυχώς η κατάσταση του παιδιού επιδεινώθηκε ραγδαία, καθώς αιμορραγούσε πλέον από τη μύτη και το στόμα. Ταυτόχρονα, παρουσίαζε σοβαρή δύσπνοια, ακαμψία και πολύ χαμηλό αιματοκρίτη. Η εσπευσμένη διασωλήνωση δυστυχώς δεν έσωσε το άτυχο αγοράκι και δυόμιση ώρες μετά την εισαγωγή του στη ΜΕΘ του Ιπποκρατείου Θεσσαλονίκης, ξεψύχησε.

Οι γιατροί είπαν στους γονείς ότι το μόνο μικρόβιο που εντόπισαν στον οργανισμό του παιδιού, ήταν της λεγιονέλλα, αυτού που προκαλεί τη “νόσο των λεγεωναρίων” ή την λεγιονέλλωση όπως έχει ονομαστεί, καθώς για πρώτη φορά καταγράφηκε σε συνέδριο λεγεωνάριων. Η λεγιονέλλα είναι βακτήριο που αναπαράγεται σε λίμνες και στάσιμα νερά, αλλά δυστυχώς και στα συστήματα νερού των air condition. Οι γιατροί υπέθεσαν ότι το παιδί νόησε βαριά επειδή του μεταδόθηκε το μικρόβιο από κλιματιστικό και ότι παρουσίασε οξεία λοίμωξη.

Ο πατέρας όμως αδυνατεί να το πιστέψει και είπε σχετικά: «Μας είπαν ότι υπήρχε ένα μικρόβιο, λεγεώνα λέγεται, και βρέθηκε αυτό στο αίμα του. Μας είπαν μάλιστα να βγάλουμε τα φίλτρα του κλιματιστικού που έχουμε στα σπίτια μας. Εγώ δεν πιστεύω ούτε μία στο δισεκατομμύριο ότι είναι από αυτό το πράγμα. Δεν μπορεί τώρα από ένα τέτοιο μικρόβιο, ένα παιδί με τόσο δυνατό ανοσοποιητικό να καταλήγει ουσιαστικά σε τέσσερις ώρες». Επιπλέον δεν είχε νοσήσει κανείς άλλος στο σπίτι.

Αν όσα είπαν οι γιατροί μεταφέρθηκαν σωστά, σχετικά με τον εντοπισμό του μικροβίου στο παιδί, πιθανόν να μην του μεταδόθηκε από το οικιακό κλιματιστικό, αλλά από διαφορετικού χώρου. Επίσης είναι πιθανόν να μολύνθηκαν και άλλοι, όμως να πέρασαν ήπια τη νόσο και να μην έμαθαν ποτέ ότι είχαν λεγιονέλλωση. Το παιδί μπορεί να κόλλησε και σε πισίνα ή παίζοντας σε ένα συντριβάνι. Η επώαση κρατά από 2 μέχρι 15 μέρες.

Τί είναι η “νόσος των λεγεωνάριων”

Η θεραπεία που χορηγείται για αυτό το νόσημα είναι συνήθως ερυθρομικίνη ή άλλο αντιβιοτικό και η θνησιμότητα κυμαίνεται μεταξύ 30% και 60%. Το νόσημα συνήθως έχει συμπτώματα που μοιάζουν με της γρίπης και είναι δύσκολο να το “υποψιαστούν” οι γιατροί, εκτός και αν σε μια περιοχή έχουν καταγραφεί ήδη πολλά κρούσματα. Κατά κανόνα τα συμπτώματα είναι πυρετός, ξερόβηχας, μυαλγίες και συχνά πνευμονία ή διάρροια. Το βακτήριο ανιχνεύεται μόνον με αιματολογικές εξετάσεις και εξέταση ούρων.

Σε σπάνιες περιπτώσεις η λεγιονέλλα, όπως και άλλα βακτήρια, προκαλούν οξεία λοίμωξη η οποία δυστυχώς μπορεί να επιφέρει το θάνατο μέσα σε λίγες ώρες. Οι λόγοι δεν είναι ξεκάθαροι. Άλλες φορές αιτία είναι η κατάσταση του ανοσοποιητικού ή των πνευμόνων, όπως στους υπερηλίκους ασθενείς ή σε όσους έχουν διαβήτη ή ΧΑΠ, αλλά μερικές φορές ο θάνατος επέρχεται και σε υγιέστατους νέους και μάλιστα γρήγορα. Τεκμαίρεται ότι παίζει ρόλο πιθανόν και η γενετική προδιάθεση ή κάποια ευπάθεια και η ιδιαιτερότητα του κάθε οργανισμού, καθώς και η ποσότητα των βακτηριδίων που προσβάλλουν τον κάθε ασθενή.

Σε αυτά τα σπάνια περιστατικά της οξύτατης λοίμωξης, δυστυχώς η επιδείνωση είναι κεραυνοβόλα και μπορεί το μοιραία να επέλθει σε ελάχιστες ώρες. Εν προκειμένω το παιδί είχε παρουσιάσει δέκατα την περασμένη Κυριακή και 38 πυρετό την Δευτέρα. Ο παιδίατρος, επειδή το παιδάκι είχε και μια διάρροια, υποψιάστηκε κάποια άκακη γαστρεντερίτιδα που θα έκανε “τον κύκλο της” και σε δύο-τρεις μέρες θα περνούσε.

Όμως την Τρίτη το πρωί το παιδί είχε πολύ έντονους πόνους σε όλο του το κορμί και ειδικά στους ώμους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κινήσει τα χέρια του. Επίσης είχε δύσπνοια. Οι γονείς το μετέφεραν με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο. Όταν το αγοράκι έφθασε εκεί, ήταν σχεδόν σε κωματώδη κατάσταση. Λίγο αργότερα άρχισε να αιμορραγεί από τη μύτη και το στόμα. Οι γιατροί πάλεψαν να το σώσουν και μετά το διασωλήνωσαν. Σε δυόμιση ώρες το παιδί έπαθε ανακοπή και δεν μπόρεσαν πλέον να το επαναφέρουν στη ζωή.