Στην εκκλησιά του Αγίου Γεωργίου με λόγχες, γροθιές και κεραμίδια

Η μάχη του Πέτα, στις 4 Ιουλίου 1822, υπήρξε από τις καταστροφικότερες για τα ελληνικά όπλα κατά την Επανάσταση του 1821. Υπήρξε όμως και μια από τις ενδοξότερες όπου οι Έλληνες τακτικοί στρατιώτες, λίγοι Φιλέλληνες και Επτανήσιοι, πολέμησαν κάτι παραπάνω από ηρωικά αν και γνώριζαν ότι οι “βάρβαροι θα περνούσαν”. Επικεφαλής των περίπου 600 τακτικών Επτανησίων και Φιλελλήνων ήταν ο Γερμανός στρατηγός Καρλ Νόρμαν.

Στον τομέα του σώματος των Φιλελλήνων δόθηκε επική μάχη. Οι δύο “λόχοι” Φιλελλήνων είχαν διοικητές τον Ελβετό Σεβαλιέ και τον Πολωνό Μιερζέφσκι, βετεράνο ίλαρχο των Ναπολεόντειων Πολέμων. Όταν οι ελληνικές γραμμές έσπασαν, οι άνδρες του Νόρμαν συνέχισαν να μάχονται. Την ίδια ώρα 13 Πολωνοί του ιλάρχου Φράνσζισεκ Μιερζέφσκι έγραψαν τη δική τους εποποιία για χάρη της Ελλάδας.

Οι γενναίοι αυτοί κλείστηκαν στην εκκλησιά του Αγίου Γεωργίου και πολέμησαν άγρια τα βαρβαρικά στίφη όσο είχαν πυρομαχικά. Κατόπιν οι Τούρκοι εισήλθαν στην εκκλησία. Ο αγώνας συνεχίστηκε εντός με τους Πολωνούς να μάχονται με τις λόγχες, με μαχαίρια, με σπαθιά, με τις γροθιές, με τα δόντια, με κεραμίδια από την στέγη του ναού… Έπεσαν όλοι έχοντας στρώσει το δάπεδο με δεκάδες κουφάρια βαρβάρων.

Ο Γάλλος φιλέλληνας λοχαγός Μονιάκ, τραυματισμένος σοβαρά στο πόδι, χωρίς καμία ελπίδα, στηρίχθηκε στον κορμό μιας ελιάς και συνέχισε να πολεμά με το σπαθί του, θερίζοντας Τούρκους. Συνέχισε να πολεμά ακόμα κι όταν το σπαθί του έσπασε. Ένας Τούρκος τον πυροβόλησε από πίσω και όταν αυτός λύγισε τα στίφη των εχθρών έπεσαν πάνω του και τον κομμάτιασαν. Λίγοι Φιλέλληνες πήραν θέσεις σε ένα λοφίσκο αποφασισμένοι να πουλήσουν ακριβά τις ζωές τους! Έπεσαν όλοι μαχόμενοι ηρωικά.

Τελευταίος, γεμάτος πληγές από τα βόλια και τα σπαθιά των Τούρκων, στεκόταν όρθιος ο νεαρός Γερμανός (Πρώσος εκ Βερολίνου) Βίλχελμ Τάιχμαν που ήταν σημαιοφόρος του σώματος. Με μια κουρελιασμένη από τις τουρκικές σφαίρες σημαία στα χέρια συνέχισε να πολεμά, χρησιμοποιώντας το κοντάρι της ως δόρυ. Έτσι σκοτώθηκε. Ο Βυρτεμβέργιος στρατηγός Νόρμαν, τραυματισμένος και ο ίδιος, κατάφερε να ξεφύγει και συνάντησε τον εμπνευστή της εκστρατείας στο Πέτα Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Τότε του είπε: «Χάθηκαν όλα, εκτός από την Τιμή…». Ο Νόρμαν πέθανε λίγο αργότερα από τα πολλαπλά τραύματά του.