Μέχρι πόσα κιλά πρέπει να είναι ο ασθενής για να χειρουργηθεί;

Eκ των υστέρων παρεμβαίνει το υπουργείο Υγείας για την απίστευτη καταγγελία που έκανε ασθενής βάρους 140 κιλών για όσα τραγικά βίωσε με σπασμένο πόδι στα επείγοντα νοσοκομείου. Θα διερευνηθεί γιατί αρνήθηκε στην ουσία να τον παραλάβει το ΕΚΑΒ από το σημείο του ατυχήματος, για ποιο λόγο εν συνεχεία αρνήθηκαν οι γιατροί να τον χειρουργήσουν στο “Αττικό” νοσοκομείο παρότι είχε σπάσει το πόδι του, λέγοντάς του ότι… τα χειρουργικά κρεβάτια αντέχουν μέχρι 135 κιλά αλλά και γιατί δεν φρόντισαν επί τρεις ημέρες για τη διακομιδή του σε άλλο νοσηλευτικό ίδρυμα... με πιο ανθεκτικά κρεβάτια.

Το νοσοκομείο απολογείται ότι στον ασθενή χορηγήθηκε αντιπηκτική αγωγή για τον κίνδυνο θρόμβωσης από το κάταγμα και, κατά συνέπεια, δεν μπορούσε να του δοθεί εξιτήριο, κάτι όμως που δεν απαντά στο βασικό ερώτημα, δηλαδή για ποιο λόγο δεν έλυσαν το πρόβλημα με την… αντοχή των κρεβατιών επί τόπου (φέρνοντας εν ανάγκη κρεβάτι από άλλο νοσοκομειο) ή δεν τον μετέφεραν επί ημέρες με ασθενοφόρο σε άλλο νοσηλευτικό ίδρυμα ώστε να χειρουργηθεί. Ο άνθρωπος περίμενε τρεις ολόκληρες μέρες με σπασμένο πόδι και άρχισε να πιστεύει ότι δεν θα ξανάβλεπε τα παιδιά του, ώσπου αγανάκτησε και πήγε σε ιδιωτικό νοσοκομείο για να σώσει τη ζωή του, όπως είπε.

Όσον αφορά στη διακομιδή, το ΕΚΑΒ θεωρεί ότι αρκεί ως αιτιολογία το γεγονός ότι διαθέτει μόνον δύο ασθενοφόρα για υπέρβαρους, χωρίς όμως να μπαίνει σε ουσιαστικά ζητήματα, δηλαδή στο ποιος μεριμνά για τη διακομιδή ασθενών όταν τυχαίνει π.χ. σε μια πολυπληθή περιοχή όπως η Αττική να χρειασθούν μεταφορά τρεις υπέρβαροι, άλλος από τροχαίο και άλλος ίσως από έμφραγμα. Ένα τρίτο αναπάντητο ηθικό ζήτημα είναι ότι ο ασθενής είχε στο πλευρό του μόνον τον 76χρονο πατέρα του που ασφαλώς δεν είχε τις δυνάμεις να τον μεταφέρει και όμως κανένας δεν τον βοηθούσε.

Πόσα κιλά

Σε αυτό οι νοσηλευτές και τραυματιοφορείς απαντούν ότι είναι λίγοι και όχι μόνιμοι. Θα δούμε στην πορεία τι θα απαντήσει το ιατρικό αλλά και το νοσηλευτικό προσωπικό στην έρευνα που διετάχθη σήμερα από το υπουργείο Υγείας. Ο ασθενής, που λέγεται Θεόφιλος, περιέγραψε την περιπέτειά του χθες ως εξής:

«Είμαι οδηγός φορτηγού και έπεσε ένα βαρύ κιβώτιο στο πόδι μου. Τηλεφώνησα στο ΕΚΑΒ γιατί πονούσα πολύ και μου απάντησαν ότι θα πρέπει να περιμένω 5-6 ώρες. Προσπάθησα να εξηγήσω ότι είμαι υπέρβαρος και η μετακίνησή μου είναι δύσκολη, και ο τηλεφωνητής στο ΕΚΑΒ μου έκλεισε το τηλέφωνο. Κάποιοι με έβαλαν τότε στο ΙΧ του πατέρα μου και εκείνος μαζί με τη γυναίκα μου με πήγε στο “Αττικό” που εφημέρευε. Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο κανείς δεν βοηθούσε να βγω από το αμάξι για να μεταφερθώ στα επείγοντα, ενώ ο πατέρας μου είναι ένα γεροντάκι 76 χρόνων, τους έλεγα “δεν ντρέπεστε, βοηθήστε”, κι αυτοί κάπνιζαν και γελούσαν.

»Τελικά με πήγαν μέσα η γυναίκα μου και ο γέρος πατέρας μου. Έφτασε απόγευμα για να με εξετάσουν επιτέλους οι γιατροί και κάποιος είδε τις ακτινογραφίες και είπε «ετοιμάστε τον για χειρουργείο». Με ξύρισαν, με έβαλαν σε ράντζο και περίμενα. Ομως πέρασαν δυο μέρες έτσι. Τότε ένας γιατρός του επισκεπτηρίου έτυχε να με ρωτήσει πόσα κιλά είμαι και όταν είπα 140, είπε «α, δεν μπορούμε να σας χειρουργήσουμε εδώ, τα κρεβάτια μας είναι για μέχρι 135 κιλά». Εγώ ρώτησα «και τι θα κάνουμε» και ο γιατρός έφυγε. Κανένας γιατρός ουσιαστικά δεν μου μίλησε για το πρόβλημά μου, τίποτα.

»Είδα πλέον το πόδι μου να πρήζεται πολύ και είδα και φουσκάλες. Πήρα τηλέφωνο στο ΚΑΤ. Από εκεί μου είπαν ότι μπορούν να με χειρουργήσουν, αλλά επειδή προερχόμουν από δημόσιο νοσοκομείο, θα έπρεπε να είχα παραπεμπτικό. Το Αττικό όμως δεν έδινε το παραπεμπτικό. Οπότε αποφάσισα να πάω ιδιωτικά στο Ιατρικό Κέντρο. Ούτε εξιτήριο έδιναν και είπα θα «υπογράψω και θα φύγω με δική μου ευθύνη». Το πόδι εν τω μεταξύ είχε μολυνθεί στα δεξιά. Κυριακή βράδυ χειρουργήθηκα, Δευτέρα με σήκωσαν και τρίτη πρωί ήμουν στο σπίτι μου και περπατούσα.» Την Τετάρτη πήγε η σύζυγός του στο “Αττικό” για να πάρει το ιστορικό και όπως αναφέρει ο ίδιος, ήταν λειψό.